รักนี้ที่รอคอย

น้ำเธอ พึ่งเรียนจบมัธยมปลายและเธอจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่จังหวัดเชียงใหม่ ในความคิดของเธอ ที่ต้องการไปเรียนเพราะแอบรักรุ่นพี่ตอนเรียนมัธยม เพื่อที่ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกับเขาเผื่อว่าจะได้เจอรุ่นพี่ที่แอบรักคนนั้น " แม่ค่ะ หนูจะไปเรียนที่เชียงใหม่นะคะ หนูจะหาเงินเรียนเอง " " แน่ใจนะลูกว่าจะไปอยู่คนเดียวได้ " " ได้คะแม่หนูมั่นใจว่าหนูต้องทำได้ " 1 อาทิตย์ผ่านไป น้ำได้เดินทางมาถึงเชียงใหม่ เธอมาอยู่ที่นี้ ก็มีน้าคอยช่วยเหลือเธออยู่เหมือนกัน น้ำเช่าหอพักอยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยแต่อยู่ใกล้ที่ทำงานของเธอ เพราะเธอได้งานฟาทไทม์ทำแล้วและจุดเริ่มต้นของชีวิตของน้ำเริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้ง เมื่อมหาวิทยาลัยเปิดเทอม และได้มีการรับน้อง น้ำได้เพื่อนใหม่ ชื่อ ว่า ดา กับดอม เป็นเพื่อนหญิง และเพื่อนข้ามเพศของเธอทั้ง3เข้ากันได้ดี " เป็นยังไงบ้างน้ำสนุกไหมรับน้องครั้งนี้ " ดาหันหน้าไปถามน้ำที่นั่งอยู่ข้างๆ " สนุกมากเลย " น้ำหันไปตอบเพื่อนสาวด้วยรอยยิ้มหวาน " ใช่ แกต้องสนุกอยู่แล้วดูรุ่นพี่ดิ งานดีทั้งนั้น " ดอมพูดแทรกสองสาวขึ้นมาด้วยท่าทางเต้นตื่นพร้อมกับชี้นิ้วไปทางรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งที่นั่งจับกลุ่มคุยกันอยู่ตรงหน้า " ฮ่าๆ " ดาและน้ำพากันหัวเราะให้กับดอมเพื่อนของเธออย่างนึกตลก (หลายสัปดาห์ต่อมา ) เมื่อเวลาล่วงเลยผ่านมา น้ำ คิดว่าสิ่งที่เธอกำลังตามหานั้น มันดูเหมือนจะเป็นแค่สิ่งที่ไร้ความหมายไปทุกที ยิ่งเธอคอยมองหารุ่นพี่คนนั้นกลับยิ่งไม่เจอ ตั้งแต่เธอมาอยู่มหาวิทยาลัยแห่งนี้แม้แต่เงาก็ไม่เจอเขาคนนั้น เธอมาตามหาหัวใจของเธอแต่กลับมีแต่ความว่างเปล่า " ฉันคงไม่มีทางเจอพี่อาร์ตแน่ เห้ยย " ฉันถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่พร้อมกับพึมพำอย่างไร้ความหวัง และตอนนี้ฉันกำลังกำลังนั่ง ดูรายการหนึ่งในยูทูป รายการนั้นมี วง k-pop วงหนึ่งมาชื่อวงว่า get-17 เท่าที่ฉันนั่งดูคนเสื้อเหลือง สูง ยาว ขาว ดี หล่อด้วยถูกชะตา ฮ่าๆๆ เขาชื่อ คิมมี่ แต่ดูเหมือนว่าฉันรู้สึกประทับใจกับ ผู้ชายที่ ดูภายนอกบุคคลิกดูเงียบๆ ขึมๆคนนี้แหละสเปคเลย เขาชื่อ มาร์ค เป็นคน LA สำหรับวง get-17 พี่มาร์ค เขาเป็นคนไม่ค่อยพูดนะเวลาเกรี้ยวกราดนี่เท่ห์สุดๆไปเลย ฉันไปหาข้อมูลมาละคนนี้แหละพ่อของลูก ตั้งแต่ฉันดูรายการนี้ฉันก็เริ่มติดตามเขาทุกอย่าง สักวันฉันต้องได้เจอผู้ชายคนนี้ทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มของพี่่มาร์คทำให้ใจละลายทุกทีเลยฮ่าๆๆ พูดแล้วเขินอ่ะ " ดาแกดูยัยน้ำสิดูโทรศัพท์นั่งยิ้มอยู่คนเดียว " ดอมหันไปสะกิดดาที่กำลังตั้งใจฟังอาจารย์สอนอยู่ให้มองไปยังน้ำ " อือ เห็นแล้ว " " น้ำแกเป็นอะไรหรอมีความรักใช่ไหม เนี่ย? " ดอมเอ่ยถามน้ำอย่างจับผิดด้วยเสียงที่เบาที่สุดเพราะกลัวอาจารย์จะได้ยิน " ใครบอกมานะ? " " หล่อไหม? " หึ จะจับผิดฉันล่ะสิ ฉันเลยยื่นโทรศัพท์ให้เพื่อนจอมอยากรู้ให้ดูซะเลยพร้อมกับเลิกคิ้วถามด้วยใบหน้าทะเล้น " นักร้องเกาหลีหรอน้ำ " ดอมถามพร้อมกับยกมือแนบอกทำท่าทางราวกับเป็นเรื่องน่าแปลก " ไม่น่าเชื่อห้าวๆอย่างแกจะบ้าผู้ชายเกาหลีนะยัยน้ำ " " ก็หล่ออ่ะ " " พอแล้วตั้งใจฟังอาจารย์เลยทั้งสองคน " ดาเพื่อนสาวอีกคนที่นั่งฟังอยู่ระหว่างเพื่อนทั้งสองพูดคุยกันก็รีบห้ามปราบและทำหน้าดุใส่ดอมและน้ำที่มัวแต่เถียงกันโดยไม่ฟังอาจารย์ " จร้าาา " ดอมและน้ำตอบพร้อมกันด้วยรอยยิ้มให้ดาที่ทำหน้าดุใส่อยู่ 3 ปีผ่านไป " แกได้ที่ฝึกงานยังน้ำ ? "สองสาวนั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะนิเทศศาสตร์ ดาถามน้ำ " อือ ฉันได้แล้ว " " แกก็ได้แล้วใช่ไหมดา?" " อืือ ดอมก็ได้ที่เดียวกับแกนิ " " ใช่ " " เวลานี่ไวเนอะยังไม่ทันไรเราก็ใกล้จะจบกันแล้ว ฉันคงคิดถึงพวกแกแน่นอนเลย " น้ำพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย " ใช่เสียดาย ฮ่าๆๆๆ แต่ยังไงก็ผ่านมาได้เนอะโดยไม่ติด F " ดาพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก หลายอาทิตย์ผ่านไป บริษัท connect จำกัด ดอมและน้ำมาถึงที่บริษัท แล้วตรงไปยังห้องหัวหน้าฝ่ายบุคคลตามเวลาเปิดทำการของบริษัท " สวัสดี คะ พวกเรามาจากมหาวิทยาลัย xxx คะ " "อ๋อ ค่ะพี่ชื่อ พลอย นะ หน้าที่ของเรา คือ ฝ่ายดูแลศิลปินนะ ลองฝึกประสบการณ์ ในการดูแลด้านต่างๆว่าใครทำอะไรอย่างไรเกี่ยวกับหน้าที่ของแต่ละฝ่ายนะจ๊ะ จะมีพี่ๆคอยให้คำแนะนำกับน้องๆนะค่ะ แล้วอีกไม่ กี่เดือนจะมีงานแฟนมีตติ้งของ get-17 นะ รู้จักกันอยู่ใช่ไหมตอนนี้พวกเขาดังมากๆในตอนนี้ " น้ำพอได้ยินถึงกับยิ้มออกอย่างเห็นได้ชัด และเธอได้พูดขึ้นมาว่า " พวกหนูจะทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุดคะ " ฉันตื่นเต้นมากเลยที่จะได้เจอคนที่ฉันรอคอยมาตลอดสามปีไอดอลของฉันอยากจะกรี๊ดดด get-17 มาถึงประเทศไทย ( ไวเหมือนโกหก ) มีแฟนคลับมารอที่สนามบินมากมายจนอัดแน่นเต็มสนามบิน น้ำตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่เธอจะได้เจอคนที่เธอชอบ " ดอมฉันจะทำตัวยังไงดีเมื่อเจอพี่มาร์ค กลัวว่ะ " " แกจะกลัวอะไรน้ำ " " ก็กลัวเก็บอาการไม่อยู่นะสิ " เธอพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ห้องนั้นมีวง get-17 ผู้จัดการศิลปิน และคุณรุจเป็นประธานบริษัท ได้มาต้องรับget-17 ทุกคนในวงget-17ถึงจะไม่ใช่คนไทยแต่พวกเค้าก็ ฟังออก พูดภาษาไทยได้ เพราะหนึ่งในวงget-17 มีคนไทยอยู่ คือ บีม เป็นคนไทยคนเดียวที่อยู่ในวง " ยินดีได้เจอกับทุกคนอีกครั้งนะครับ และ วันนี้มี นักศึกษาฝึกงานของทางเรา จะเป็นฝ่ายดูแล พวกคุณระหว่างอยู่ในไทยนะครับ น้องๆ จะได้มีประสบการณ์ไปใช่หลังเรียนจบ ให้โอกาสน้องๆด้วยนะครับ " รุจประธานบริษัทกล่าวคำแนะนำและคำอธิบาย " พวกเราวง get-17 พร้อมให้โอกาสเสมอครับ " บีมหนึ่งในสมาชิกวง get-17 พูดขึ้นอย่างเป็นกันเอง " ขออนุญาตค่ะ " พลอย หัวหน้าฝ่ายบุคคลเอ่ยขออนุญาตพร้อมกับเดินเข้ามาโดยมีน้ำและดอมเดินตามหลังมาติดๆ น้ำเดินเข้ามาอย่าง กล้าๆกลัวๆ เธอไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา ( น้ำคิดในใจ " ฉันจะทำยังไงดีน้ำต้องเก็บอาการไว้นะ สู้ๆ " ) " แนะนำตัวให้พี่ๆรู้จักเลยครับเด็กๆ เริ่มที่น้องผู้ชายครับ" รุจประธานบริษัทเริ่มเปิดประเด็น " สวัสดีค่ะหนูชื่อดอมนะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ 5555 " ทุกคนในห้องนั้นต่างก็ยิ้มบางๆให้กับดอม พอดอมแนะนำตัวเสร็จ มาถึงน้ำที่ยืนหัวใจเต้นสั่นระรัวอยู่ข้างๆน้ำเธอไม่แม้แต่จะกล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับบุคคลที่นั่งอยู่ตรงหน้าทั้งเจ็ด " คนต่อไปเลยจะ น้องผู้หญิงชื่ออะไรครับ " น้ำยังคงไม่แนะนำตัวได้แต่ยืนเงียบไปๆ จนดอมสะกิดตรงมือเบาๆ เธอจึงได้สติ และเธอสะดุ้งนิดหน่อย แต่ยังคงก้มหน้าไม่กล้ามองไปที่ วง get-17 น้ำพอตั้งสติได้เธอเงยหน้าและพูดแนะนำตัว เธอประหม่าไม่น้อยที่อยู่ต่อหน้า มาร์ค " สะ...สวัดดีค่ะชื่อน้ำนะคะ " เธอแนะนำตัวแค่สั้นๆด้วยน้ำเสียงสั่น " ดูน้องๆจะเกร็งๆพวกผมนะครับงั้นผมขอจับมือเพื่อทำความรู้จักอย่างเป็นทางการได้ไหมครับ " แจอิมหัวหน้าวงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังเขาแสดงสีหน้าด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตรพร้อมกับลุกขึ้นเดินมาหาน้ำและดอมโดยมีเพื่อนๆในวงเดินตามหลังมาติดๆ แจอิมเดินเข้ามาพร้อมกับบยกมือขึ้น เพื่อที่จะทำความรู้จักกับดอมและน้ำให้มากขึ้น เขายื่นมือมาเพื่อทำความรู้จัก น้ำได้จับมือกับ ไอดอลเกือบทุกคนโดยที่เธอไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสตัวจริงๆ คนต่อไปที่จะได้จับมือคือคนที่เธอชอบมาก เรียกได้ว่าคลั่งไคล้เลยก็ว่าได้มาร์คยื่นมือมาหาน้ำ แต่เธอกับยืนอึ้งไม่รู้จะทำตัวยังไงใจมันเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ " ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ " พอเธอได้ยินก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับมาร์คโดยอัตโนมัติ เธอยื่นมือไปสัมผัสกับมือของมาร์ค เธอเผลอสบตากับคนตรงหน้า รอยยิ้มของมาร์คมันทำให้โลกสดใสขึ้นสำหรับเธอสักพักเธอก็ก้มหน้าลงและยังไม่ปล่อยมือมาร์ค มาร์คเองก็ยังคงไม่ปล่อยมือเธอเช่นกัน เพราะเห็นอีกคนยังคงจับมือตนขณะนั้นเหตุการณ์ไม่คาดฝันจึงเกิดขึ้น " ว้ายยยย!! กรี๊ดดดดด ช่วยด้วยค่ะเอาออกไปที " จิ้กจกตัวหนึ่งตกลงตรงไหล่ของดอม พอเห็นเท่านั้นแหละถึงกับร้องกรี๊ดออกมา พร้อมกับกระโดดทุกคนต่างตกใจกับเสียงของดอม ดอมเองที่กำลังกระโดดเพราะเจ้าตัวตกใจมาก พรึบ ! ดอมเซไปโดนใส่มาร์คซึ่งกำลังยืนจับมือกับน้ำอยู่ จนตัวของมาร์คของเซเข้าหาน้ำทันที เขาประครองน้ำแนบชิดกับแพรงอกแกร่งของมาร์คเพื่อไม่ให้ล้มลง เธอตกใจพร้อมกับหลับตาเพราะคิดว่าจะล้มไปชะอีก แต่กับมีมือหนา ของอีกคนประครองเธอไว้ และเธอก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาสบตากับมาร์คอีกครั้ง ทั้งคู่สบตากันได้สักพัก "พี่มาร์ค " เธอเผลอเรียกชื่อคนตรงหน้าอย่างลืมตัวเธอยิ้มจนแก้มปริมองคนตรงหน้าตาค้าง และตอนนี้หน้าของทั้งคู่ใกล้กันแค่คืบเดียวเท่านั้น ตาสบตา