หลังจากที่มินธิรากลับมาถึงบ้าน เธอก็ทำงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ แล้วก็รดน้ำต้นไม้อีกนิดหน่อย ระหว่างนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอจึงวางสายยางลงแล้วเดินไปปิดน้ำก่อนจะรีบรับสายเพื่อนที่โทร.มาจากต่างเมือง "ว่าไงจ๊ะเจน" (น้ำเสียงสดใสขนาดนี้ คงไม่ต้องถามแล้วมั้งว่าสบายดีหรือเปล่า ว่าแต่ทำอะไรอยู่จ๊ะ) ปลายสายทักทายมาอย่างอารมณ์ดี "แหม...จะถามไถ่กันบ้างก็ไม่มีเลยนะ น่าน้อยใจจริงๆ เลย" มินธิราแกล้งว่าไม่จริงจังนัก (โอ๋ๆๆ ถามก็ได้ๆ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลย ไม่ทราบว่าคุณมินธิราสบายดีไหมคะ) เมื่อถูกเรียกเสียเต็มยศ ก็ทำเอาเจ้าของชื่อยิ้มแก้มปริ "สบายดีจ้า แล้วเจนล่ะเป็นยังไงบ้าง" มินธิราเลือกที่จะโกหก ช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอไม่ได้ติดต่อกับใครเลย ทั้งเจนจิราและครอบครัวที่เมืองไทย เธอเก็บเรื่องที่ถูกแทงไว้ไม่บอกให้ใครรู้ ด้วยกลัวว่าจะทำให้ทุกคนเป็นห่วงและกังวลเอาเปล่าๆ (ก็ดี ดีมากเลยแหละ) มินธิ