36
“ไม่นะ ไม่” เธอร้องห้ามเสียงหลง ดิ้นไปมาไขว่คว้าหาอิสระ
แควกๆๆ
และดูเหมือนทุกสิ่งอย่างจะช้าเกินไป เสื้อของเธอถูกกระชากจนหลุดออกจากกาย เหลือเพียงเสื้อชั้นในสีหวานที่ห่อหุ้มทรวงอกสาวเท่านั้น แล้วมันก็ถูกกำจัดออกไปให้พ้นทางในเวลาต่อมา
ปากหนาประกบปิดเสียงร้องประท้วงที่กำลังจะไหลลอดผ่านปากสาว มือใหญ่ตะปบลงบนดอกบัวผลิบาน ขยำจนเนื้อปลิ้นตามร่องนิ้ว ปากใหญ่บดเบียดปากนุ่มรุนแรงประหนึ่งลงโทษ กดกระแทกจนเธอได้ชิมรสชาติฝาดๆ ของเลือดที่ซึมออกมา ริมฝีปากสาวเริ่มช้ำไม่ต่างกับทรวงอกที่กำลังจะแหลกคามือแกร่ง
อักษราเจ็บร้าวไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็นปากที่ถูกเรียวปากใหญ่มอบจุมพิตดุดันไร้ความปรานีให้อย่างต่อเนื่อง ดอกบงกชอวบอิ่มช้ำอยู่ใต้ฝ่ามือใหญ่ที่ไม่ลดทอนแรงบีบเคล้น เรือนกายของเขาก็ทาบทับจนเธอไม่อาจขยับร่างไปไหนได้ ทำได้เพียงส่งเสียงร้องประท้วงในลำคอ
ปุณณ์ลงทัณฑ์อักษราด้วยความโหดร้ายทารุณ ให้สาสมกับความร
