กูชื่อใยบัว/มาเป็นที่ระบายอารมณ์ให้หนูหน่อย NC

1622 คำ

ใยบัวเดินตามออกมาอย่างว่าง่ายโดยมีใจ๋ยืนรออยู่ข้างตึกเพราะใยบัวไม่อยากให้เพื่อนมาเดือดร้อนด้วย เดียร์: มึงกล้าดียังไงมายุ่งกับคุณปราน! ใยบัว: แล้วไง? เดียร์: มึงก็รู้ว่าคุณปรานมีพวกกูอยู่มึงยังหน้าด้านมายุ่งอีก! ใยบัว: แล้วไงต่อ? เดียร์: มึงอย่ามายั่วโมโหกูนะอีใยบัว! เหมียว: เลิกยุ่งกับคุณปรานซะแล้วพวกเราจะไม่ทำอะไรเธอ เอาเวลาไปเรียนเถอะ ใยบัว: ฮ่าๆๆๆๆ พวกมึงเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่ากูไม่เคยคิดเข้าไปยุ่งค่ะ แต่ผู้ชายเค้ามาเองดูสิ โทรมาอีกแล้วเนี่ย ใยบัวชูโทรศัพท์ที่มีสายโทรเข้าจากชายหนุ่มให้ทั้งสองสาวดูทำให้เดียร์เกิดบันดาลโทษะเข้ามาคว้าโทรศัพท์ของใยบัวแล้วขว้างลงพื้นจนแตกกระจาย ใยบัว: รุ่นนี้แพงมากนะมีปัญญาชดใช้หรือเปล่า! เดียร์: โทษฐานที่มึงมายุ่งกับผัวกู! ใยบัว: ผัวพวกเราค่ะ มึงอย่าเหมาค่ะอีเดียร์ เดียร์: อีใยบัวมึง!!! เพี๊ยะ!! แค่เดียร์พุ่งเข้ามาก็ถูใยบัวตบเข้าเต็มแรงจนหน้าสั่น เพี๊ยะ!! เมื่อเดียร์หันมาก็ถูกใยบัวตบอีกด้านจนเธอร้องให้เหมียวเข้ามาช่วย แต่เมื่อเหมียวเข้ามาก็ถูกใยบัวถีบเข้าเต็มแรงจนหงายท้องก้นจ้ำเบ้า เหมียว: โอ้ย! ใยบัวหันไปหาเดียร์พร้อมกับเดินเข้าไปหาจากนั้นเธอก็เข้าประชิดตัวพร้อมกับจับตัวแล้วเหวี่ยงลงพื้น เดียร์ที่พยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงของใยบัวไม่ได้ ปึก! ใยบัว: เมื่อกี้มึงขว้างโทรศัพท์กูใช่ไหมอีเดียร์...ไหนดูโทรศัพท์ของมึงหน่อยซิ เดียร์: อย่ามายุ่งกับของของกูนะอีใยบัว! ทั้งสองฉุดกระชากกระเป๋าของเดียร์จนทำให้ของในกระเป๋าหล่นกระจายพร้อมทั้งโทรศัพท์ เดียร์ที่พยายามเข้ามาหยิบกับพลาดท่าเพราะใยบัวเตะโทรศัพท์ของเธอไปอีกทาง เดียร์: มึงจะทำอะไรกูอีใยบัว กูจะฟ้องคุณปราน!! ใยบัว: หึ! มึงได้ไปฟ้องแน่และกูก็ไม่แคร์ด้วย แต่มึงคงจะใช้เวลานานหน่อยนะกว่าจะพูดได้ ใยบัวกระชากผมของเดียร์แล้วลากมาข้างตึกจากนั้นก็จับโขกกับกำแพงจนเดียร์หัวแตกเลือดไหลออกมา กรี๊ดดด เดียร์: กูยอมแล้วฮือๆ ปล่อยกูนะปล่อย!!! เหมียวที่พยายามลุกขึ้นมาแล้วเข้าไปช่วยก็ถูกใจ๋ที่กลัวเพื่อนเสียท่าเข้ามากระชากหัวแล้วตบเข้าเต็มแรง ใจ๋: นั่งดูเฉยๆเถอะอีเหมียวระวังจะเจ็บตัวอีกคน! ใจ๋กระชากหัวเพื่อให้เหมียวดูเพื่อนรักถูกใยบัวตบตีและจับหัวโขกกับกำแพงจนเลือดอาบก็เกิดความกลัวจนร้องไห้ออกมา เหมียว: พวกกูขอโทษฮึก! ปล่อยพวกกูไปเถอะนะกูจะไม่ยุ่งกับมึงและไม่บอกคุณปรานด้วย! ใยบัว: ฮ่าๆๆๆ นาทีนี้ต่อให้พวกมึงไปฟ้องคุณปรานกูก็ไม่แคร์! ใยบัวผลักหัวของเดียร์จนหน้าทิ่มจากนั้นเธอก็เดินมาหยิบโทรศัพท์ของเดียร์แล้วขว้างลงพื้นจนกระจาย ใยบัว: จำไว้นะกูชื่อใยบัวไม่ใช่อีใยบัว!! ใจ๋: ไปกันเถอะมึง เมื่อสองเพื่อนซี้เดินออกไปเหมียวก็รีบเข้ามาช่วยเดียร์ก่อนจะพาไปส่งโรงพยาบาลทันที ด้านปรานหลังจากที่โทรติดต่อใยบัวไม่ได้ก็เริ่มไม่สบายใจจึงขับรถมาหาเธอที่หอพัก ก่อนจะแอบขึ้นไปเคาะประตูห้องของเธอ... ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! แกร๊ก~ ใยบัว: คุณปราน! ปราน: ปิดเครื่องทำไม ฉันติดต่อเธอไม่ได้เลยพรุ่งนี้ต้องเดินทางแล้วนะ ใยบัว: หนูมีปัญหานิดหน่อยค่ะ ปราน: ปัญหาอะไรใยบัว? ใยบัว: เข้ามาก่อนก็ได้ค่ะเดี๋ยวมีใครมาเห็น เมื่อชายหนุ่มเข้ามาก็เห็นซากโทรศัพท์ของใยบัวจึงทำให้ชายหนุ่มตกใจเพราะคิดว่าใยบัวประสบอุบัติเหตุมา ใยบัว: หนูจะโดนรุมทำร้ายร่างกายค่ะแต่หนูสู้จนตัวเองรอดมาได้ ปราน: ใครทำอะไรเธอใยบัว! ใยบัว: ก็พวกผู้หญิงของคุณไงคะ! คุณปล่อยให้เค้ามาดักทำร้ายหนูได้ไง! //ฉันทำเสียงโวยวายใส่คุณปรานเพื่อให้คุณปรานรู้ว่าฉันกำลังโมโหอยู่ ปราน: แล้วใครล่ะใยบัวฉันจะจัดการให้ บอกมาใยบัว! ใยบัว: คุณไม่ต้องจัดการให้หนูหรอก หนูจัดการเค้าไปแล้วดีที่พวกเค้าไม่รุมไม่งั้นหนูคงได้ไปนอนที่โรงพยาบาลแล้ว ปราน: บอกมาเถอะใยบัว แล้วนี่เธอเป็นอะไรหรือเปล่าเจ็บตรงไหนไหม ใยบัว: หนูไม่เป็นอะไรค่ะ ตืดดดด ตืดดดดด เสียงโทรศัพท์ของชายหนุ่มดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มรีบกดรับสายก่อนจะได้ยินเสียงปลายสายที่ร้องห่มร้องไห้สะอึกสะอื้น ?เหมียว: คุณปรานคะตอนนี้เดียร์อยู่โรงพยาบาลค่ะ เดียร์กับเหมียวถูกทำร้ายร่างกายคุณปรานรีบมาเลยนะคะ ?ปราน: พวกเธอเองหรอไปดักทำร้ายใยบัว ?เหมียว: คุณปรานคะแต่ใยบัวทำร้ายพวกเราจนสาหัสนะคะ คุณปรานต้องจัดการให้เหมียวกับเดียร์นะไม่งั้นเหมียวไม่ยอม! ?ปราน: พวกเธอไปสองคน?.... แต่สู้ใยบัวคนเดียวไม่ได้เนี่ยนะ ฉันต้องจัดการยังไงล่ะ นี่ใยบัวเธอกล้ามากนะที่เอาชนะคนสองคนที่จะไปทำร้ายเธอจนสาหัสขนาดนี้ แบบนี้หรอ? ใยบัวที่ยืนอยู่ถึงกับหัวเราะลั่นจนปลายสายได้ยิน ?เหมียว: นี่คุณปรานอยู่กับมันหรอ! ?ปราน: ใช่ฉันอยู่กับใยบัว เธอไม่ต้องห่วงนะรอให้อาการดีขึ้นฉันจะตามไปจัดการพวกเธอเอง!! ชายหนุ่มตัดสายทิ้งก่อนจะเดินเข้ามาหาใยบัวพร้อมกับยืนโทรศัพท์ให้ใยบัวดูประวัติการบล็อกเฟสและเบอร์โทรของสาวๆในสต็อก ใยบัว: ให้หนูดูทำไมคะ ปราน: ฉันยอมตัดทุกคนออกเพื่อเธอเลยนะ ใยบัว: เพราะอะไรคะ รักหนูหรือติดใจเซ็กส์ของหนู ปราน: ฉันรู้สึกดีกับเธอใยบัวเลยอยากพัฒนาความสัมพันธ์ของเรา และก็ยอมรับว่าฉันติดรสชาติเซ็กส์ของเธอจริงๆ ไม่อยากให้เธอไปทำกับใคร ใยบัว: ตอนนี้คุณปรานต้องการตัวหนูไหมคะ ปราน: ถ้าบอกว่าใช่เธอจะคิดเท่าไหร่ ใยบัว: ครั้งนี้หนูไม่คิดค่ะ หนูเครียดมาเป็นที่ระบายอารมณ์ให้หนูหน่อย ปราน: โอ๊ะ! ใยบัวผลักชายหนุ่มให้นอนลงบนเตียงก่อนจะคลานไปถอดเข็มขัดแล้วดึงกางเกงลงมา เมื่อริมฝีปากของใยบัวเข้าครอบงำความเป็นชายก็ทำให้ชายหนุ่มครางออกมาจนสุดเสียง ปราน: เธอทำให้ฉันคลั่งอีกแล้วนะใยบัว ซี๊ดด~ จ๊วบ~ ใยบัวกระตุกยิ้มก่อนจะใช้ลิ้นละเลงเข้าที่เส้นเสียวของชายหนุ่มทำทำชายหนุ่มต้องจิกผมของใยบัวไว้แล้วจับกดลงมา อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! ใยบัวแทบจะตาเหลือกเมื่อความเป็นชายของชายหนุ่มมันพองตัวขึ้นกว่าเดิม ปราน: อ่าห์~ ใยบัวจ๋า....ไม่ไหวแล้วใยบัว~ ปิ๊ด! น้ำขาวขุ่นพุ่งออกมาจนเต็มบากของใยบัว ครั้งนี้เธอมีความกล้ามากขึ้นเพราะเธอดูดกลืนจนหมดและไม่มีอาการสะอิดสะเอียนแต่อย่างใด ใยบัว: เป็นไงบ้างคะคุณปราน ปราน: มันดีมากเลยใยบัว เธอใช้ปากเก่งมากเลย ใยบัว: งั้นคุณปรานช่วยใช้ปากให้หนูบ้างสิ! ใยบัวพูดไปพร้อมกับกัดริมฝีปากเบาๆอย่างยั่งยวน จากนั้นกางเกงตัวจิ๋วก็ถูกถอดออก ใยบัวคลานขึ้นไปนั่งคร่อมบนใบหน้าของชายหนุ่มและปล่อยให้ชายหนุ่มจัดการกับของสงวนของเธอ แจ๊ะ! อ่าห์~ ใยบัว: คุณปราน~ ชายหนุ่มยังคงสะบัดใบหน้าพร้อมกับเม้มดูดอย่างกระหายจนใยบัวต้องเกาะหัวเตียงไว้แน่น ใยบัว: พอค่ะ! อย่าหนูจะฉี่อ่าห์~ ชายหนุ่มดันใยบัวออกอย่างไวเมื่อน้ำใสไปกำลังพุ่งออกมา เรียกว่าเส้นยาแดงผ่าแปดเลยทีเดียวไม่งั้นฉี่ของใยบัวคงพุ่งเต็มใบหน้าของชายหนุ่มแน่ๆ ปราน: ฉันไม่ไหวแล้วใยบัว... ใยบัว: พอค่ะ หนูหายเครียดแล้ว ปราน: ฮะ! แล้วฉันล่ะใยบัว ใยบัว: คุณปรานเสร็จก่อนหนูอีกนะคะ ปราน: หมายถึงตอนนี้เธอดูสิฉันแข็งจนปวดหมดแล้วนะ ใยบัว: น่าสงสารจัง ปราน: ใยบัวนะๆๆๆ ช่วยฉันหน่อยนะฉันจ่ายเงินก็ได้ ไม่ไหวแล้วจริงๆ ใยบัว: งั้นจ่ายค่าโทรศัพท์ให้หนูก็พอค่ะ ปราน: เอาไปแสนนึงเลยโทรศัพท์ฉันซื้อให้ต่างหาก ใยบัว: คุณปรานใจดีจังเลยนะคะ ปราน: อ้อนอีกสิใยบัว ฉันชอบผู้หญิงขี้อ้อน ใยบัว: คุณปรานขาา~ ปราน: โอ้ย...ใยบัวฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว ปึก! ปึก! ปึก! ชายหนุ่มแสดงความรักออกมาได้อย่างดุเดือดจนทั้งสองปลดปล่อยน้ำกันจนเกือบหมดตัว ค่ำคืนนั้นชายหนุ่มเลยต้องนอนสลบอยู่ที่หอพักของใยบัว เพราะชายหนุ่มหมดเรี่ยวแรงกับการกระทำชำเราใยบัวเกือบทั้งคืน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more