12ล้าน | ข้อเสนอพิเศษ
1389 คำ
วันต่อมา
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตนนอนอยู่ในห้องเพียงคนเดียว ตอนนี้ใยบัวกลับไปแล้ว ตนจึงลุกขึ้นมาตั้งสติก่อนจะมองร่องรอยคราบเลือดบนผ้าปูที่นอย
ปราน: เป็นไงบ้างนะใยบัว จะอักเสบหรือเปล่า
ด้านใยบัวเมื่อกลับมาถึงหอพักเธอก็ซัดยาแก้อักเสบและยาลดไข้ก่อนจะหลับข้ามวันไปเลย จนเพื่อนๆต้องบุกมาหาเพราะทุกคนต่างโทรมาหาใยบัวแต่เธอไม่รับสายใครเลย
1อาทิตย์ผ่านไป
ปราน: มีคนมาร่วมลงทุนกับเราจริงหรอวะ
บี: จริงดิกูนัดไว้เย็นนี้ 12ล้านเลยนะมึง
ปราน: ก็ดีดิกูจะได้ไม่ต้องแบกหน้าไปขอเงินแม่กูให้พ่อกูบ่นอีก
บี: มึงก็เตรียมตัวให้พร้อมแล้วกัน
ปราน: เออได้
เมื่อถึงเวลานัดหมายสองหนุ่มก็แต่งตัวจัดเต็มใส่สูทผูกเนคไท ก่อนจะมานั่งรอที่ร้านอาหารหรูในโรงแรมห้าดาว
ปราน: ทำไมยังไม่มาอีกวะมึงนัดถูกหรือเปล่าไอ้บี
บี: ถูกดิกูส่งโลเคชั่นให้แล้ว
ปราน: ผู้หญิงหรือผู้ชายมีรูปไหม
บี: ไลน์เป็นรูปคิตตี้อ่ะ
ปราน: ตลกและมึงโดนพวกเกรียนใส่หรือเปล่าไหนเอามาดูดิ๊!
"สวัสดีค่ะ"
ทั้งสองหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปมองสาวสวยชุดสีครีมก่อนจะอุทานออกมาพร้อมกัน
"ใยบัว!!"
ใยบัว: ใช่ค่ะ หนูเองนี่พวกพี่จะไม่เชิญหนูนั่งหน่อยหรอคะ
ปราน: อย่าบอกว่าคนที่จะมาลงทุนกับฉันคือเธอนะ!
ใยบัว: ใช่ค่ะ! ฮึบ..นี่ค่ะเงินสด12ล้าน!
ใยบัวหยิบกระเป๋าเงินสด12ล้านขึ้นมาวางไว้กลางโต๊ะก่อนจะเปิดให้ทั้งสองหนุ่มดู
บี: เงินจริงๆด้วยว่ะ
ปราน: เธอเอาเงินมาจากไหนใยบัว!
บี: นั่นสิอายุน้องใยบัวเพิ่ง18-19ไม่ใช่หรอ พ่อแม่รู้ไหมว่าเอาเงินมาลงทุน
ใยบัว: ไม่ต้องห่วงค่ะ เงินเนี่ยมีผู้ใหญ่ใจดีให้ใยบัวมา
ปราน: ใยบัว!
ชายหนุ่มกดเสียงต่ำลงก่อนจะมองหน้าใยบัว ส่วนใยบัวก็ยักคิ้วให้ก่อนจะหยิบสัญญาในมือของบีขึ้นมาเซ็น
ใยบัว: เรียบร้อยค่ะ
บี: ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับน้องใยบัว
ทั้งสองจับมือกันก่อนที่บีจะดันศอกไปหาเพื่อนจนปรานต้องจำใจลุกขึ้นมาแล้วจับมือกับใยบัวด้วยความโมโห
ใยบัว: ยังไงคุณปรานช่วยส่งรายละเอียดของงานให้หนูด้วยนะคะ
ปราน: ครับ!
ใยบัว: ค่ะ!
บี: น้องใยบัวหิวหรือยังครับ อาหารที่นี่อร่อยมากเลยใช่ไหมไอ้ปราน ไอ้ปราน!
ปราน: อืม!
เหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่ค่อยสบอารมณ์เพราะตอนนี้ชายหนุ่มเข้าเช็คเงินในบัญชีก่อนจะพบว่าเงินถูกถอนไปสิบสองล้านจริงๆ นั่นหมายความว่าคืนนั้นชายหนุ่มหน้ามืดพ่ายแพ้ต่อลีลาของใยบัว จึงทำให้ตนไม่ได้เขียนจำนวนเงินลงในเช็คแถมยังให้ใยบัวไปใส่จำนวนเงินตามที่เธอต้องการอีก
หลังจากทานมื้อเย็นเสร็จทั้งสามก็แยกย้ายกันกลับโดยที่ใยบัวยังคงยืนรอรถแท็กซี่อยู่หน้าโรงแรม
ปรี๊น!
เสียงบีบแตรรถดังขึ้นทำให้ใยบัวหันไปมองก่อนจะพบว่าเป็นชายหนุ่มที่ลดกระจกลงแล้วเรียกเธอให้ขึ้นไป
ปราน: ขึ้นรถ!
ใยบัว: เอา จ่าย จบ! ไปแล้วนะคะถ้าจะเอาอีกต้องเสียเงินนะคะ
ปราน: บอกให้ขึ้นรถ!
ใยบัว: ก็ได้ๆไม่เห็นต้องดุหนูเลย..
ใยบัวขึ้นมานั่งบนรถอย่างว่าง่ายก่อนจะหันไปมองหน้าชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มกับรีบขับรถออกมาด้วยความเร็ว
ใยบัว: จะไปไหนคะเลยทางเข้าหอพักหนูแล้ว
ปราน: กล้าดียังไงเอาเงินของฉันไปแถมยังเอามาลงทุนกับฉันอีกใยบัว
ใยบัว: ก็คุณปรานบอกให้ใยบัวไปใส่จำนวนเงินเอาเองนี่หน่า
ปราน: เงินฉันเนี่ยนะ!
ใยบัว: หนูเรียนบริหารต้องใช้เงินให้เป็นค่ะ มีเงินต้องรู้จักลงทุน
ปราน: แสบจัดเลยเด็กอะไรวะ!
ใยบัวนั่งอมยิ้มก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นทำให้ชายหนุ่มยิ่งหงุดหงิดกับท่าทีของใยบัวจนอยากจะจับโยนลงไปให้รถเหยียบ แต่ก็ทำได้เพียงขับรถมาที่คอนโดของตน
ทันทีที่รถของชายหนุ่มขับมาจอดยังคอนโดใยบัวก็รีบถามด้วยความตกใจ
ใยบัว: พาหนูมาทำไมคะ!
ปราน: มาคุยธุระไง
ใยบัว: หืม ธุระอะไรคะเกี่ยวอะไรกับหนูหรอ
ปราน: เกี่ยวสิ ลงรถและมากับฉัน!
ใยบัวเดินตามชายหนุ่มก่อนจะขึ้นลิฟต์มาชั้น9
ใยบัว: คุณปรานอยู่ที่นี่หรอคะ สวยจังเลย
ปราน: ใช่ คอนโดที่นี่อยู่กันมาตั้งแต่รุ่นปู่กับย่าแล้ว ตอนนี้พ่อยกให้เป็นของฉันเรียบร้อย
ใยบัว: คุณปรานก็เลยพาผู้หญิงมาบ่อยๆใช่ไหมคะ
ปราน: ไม่เคย แม่ฉันบอกว่าคุณปู่และคุณพ่อไม่เคยพาผู้หญิงคนอื่นมาที่นี่ นอกจากคนที่ไว้ใจ
ใยบัว: คุณไว้ใจหนูหรอคะ
สาวน้อยยื่นใบหน้ามาถามชายหนุ่มด้วยแววตาใสซื่อจนชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายแล้วรีบเปิดประตูเข้าไป
ปราน: นั่งก่อน
ใยบัวนั่งลงที่โซฟาอย่างว่าง่ายก่อนจะมองไปรอบๆห้องด้วยความสนใจ
ปราน: ใยบัวเธอเป็นใคร ที่บ้านทำอาชีพอะไรบอกมา
ใยบัว: คุณแม่เป็นนักการเมืองท้องถิ่นค่ะ ส่วนคุณพ่อเป็นเจ้าของเหมืองแร่
ปราน: โปรไฟล์ไม่ธรรมดา แล้วมีพี่น้องกี่คน
ใยบัว: มีน้องสาวชื่อกอบัวค่ะ
ปราน: หรอ...ใยบัวเรื่องคืนนั้นฉันพูดตรงๆนะ มันดีมากๆเลย ถ้าฉันจะเสนอเงินให้เธอเดือนละ5แสนแต่แลกกับการที่เธอมาเป็นผู้หญิงของฉันเธอจะยอมไหม
ใยบัว: ตอนนี้คุณปรานมีผู้หญิงกี่คนคะ
ปราน: ที่แน่ๆก็2-3คน
ใยบัว: แล้วที่ไม่แน่ล่ะ
ปราน: ก็10กว่า ฉันก็ไปเรื่อยแหละไม่ผูกมัดกับใคร
ใยบัว: ไม่ค่ะ หนูมีศักดิ์ศรีมากพอหนูจะไม่ยอมใช้ของร่วมกับใครเด็ดขาด
ปราน: เธอมีแฟนแล้วหรอ
ใยบัว: ยังหรอกค่ะ แต่ก็กำลังจีบพี่ปี3อยู่
ปราน: เฮ้ย! เธอจะจีบผู้ชายหรอ?
ใยบัว: ใช่ค่ะ
ปราน: แล้วเรื่องคืนนั้นของเรามันคืออะไรอ่ะใยบัว
ใยบัว: คือความต้องการที่เอา จ่าย จบค่ะ!
ปราน: ขายตัวว่างั้นเถอะ!
ใยบัว: ไม่โกรธค่ะจะด่าก็ด่า
ปราน: งั้นคืนนี้ฉันขอซื้อเธอได้ไหม
ใยบัว: เสียดายหนูนัดกับพี่ปี3ไว้ด้วยสิ ตั้งใจจะไปดูหนังรอบดึกแล้วก็ไปนั่งดื่มเบียร์กันชิวๆ
ปราน: 1ล้าน! อยู่กับฉันนะใยบัว
ใยบัว: ขอโทษจริงๆค่ะ หนูอยู่กับคุณปรานไม่ได้จริงๆ
ปราน: ถ้างั้นฉันจะเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น!
ใยบัวถึงกับยิ้มออกมาก่อนจะหันไปตีหน้าเศร้าจนชายหนุ่มเริ่มใจไม่ดี
ใยบัว: ถ้ามันลำบากใจก็อย่าทำเลยค่ะ
ปราน: กับพวกที่ฉันไม่ได้จริงจังฉันจะบล็อกให้หมดเธอโอเคไหม ส่วนที่ฉันเคยนอนด้วยและให้เงิน....เอ่อ...
ใยบัว: หนูขอบคุณนะคะที่คุณปรานเอ็นดูหนู แต่หนูคงรับข้อเสนอนี้ไม่ได้จริงๆค่ะ
ปราน: แล้วเธอต้องการอะไรใยบัว
ใยบัว: หนูต้องการคนที่รักหนูจริงๆ ขอตัวนะคะ
ใยบัวตัดบทก่อนจะเดินออกมาแล้วยิ้มอย่างผู้ชนะ อย่างน้อยเธอก็มีศักดิ์ศรีมากพอและทำให้ชายหนุ่มเริ่มกังวลใจกลัวว่าเธอจะไปมีใคร
- ผู้เขียน
