เมื่อเปิดประตูรถม้าออก หลี่ชิงชิงและฉู่เซียวเฉินต่างก็หน้าเหวอทำอะไรไม่ถูกกับภาพที่เห็นตรงหน้า ฉู่เซียวเฉินรีบปิดประตูรถม้าทันที ไม่อยากให้ใครผ่านมาเห็นภาพที่เสิ่นเยว่เอ๋อร์นั้นนอนทับอยู่บนตัวของมู่หยางจินโดยที่มือทั้งสองข้างของชายหนุ่มโอบประคองหญิงสาวไว้อย่างปกป้อง ส่วนคนในรถม้าทั้งสองนั้นเมื่อได้สติต่างก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มู่หยางจินนั้นตกใจและกังวลว่าเสิ่นเยว่เอ๋อร์จะได้รับบาดเจ็บ แต่เสิ่นเยว่เอ๋อร์กลับตกใจที่นางนั้นล้มตัวลงนอนทับอยู่บนตัวของท่านจินและเขาก็ปกป้องนางเอาไว้ด้วยอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขา
“เยว่ เยว่” มู่หยางจินเรียกคนสติหลุดเสียงเบาพร้อมกับประคองให้เสิ่นเยว่เอ๋อร์ลุกขึ้น
“เจ็บตรงไหนหรือไม่” เขาจับแขนของนางขยับเบาๆ ตรวจดูว่ามีส่วนไหนบาดเจ็บหรือไม่
“ข้า! เอ่อ! ข้าไม่เป็นไร ขอบคุณท่านจิน” เสิ่นเยว่เอ๋อร์เมื่อได้สติก็ยันตัวขึ้นนั่ง แต่มือของนางกลับกดลงไปที่บาดแผลของมู่ห
