Episode 10
“อืม…ไปซื้อถุงยางให้ทีสิ”
“…” เรานิ่งไปทันทีที่ได้ยินคำพูดประโยคนั้นของคุณเต๋อ
“หมายความว่ายังไง…? จะเอามาใช้กับหนูเหรอ” เราถามเขากลับ แต่ก็ไม่ลืมที่จะถอยหลังออกห่างจากตัวเขา “ไม่เอานะคะ! หนูไม่ได้อยากลองอะไรแบบนั้นสักหน่อย!”
“ฉันรู้ ฉันไม่ทำเรื่องแบบนั้นกับเด็กแบบเธอหรอก” คุณเต๋อพูดท้วง และก็ได้ชี้นิ้วไปที่สาวใช้คนหนึ่งที่กำลังถูพื้นอยู่ “นั่นต่างหาก”
“อ…อ๋อ! หมายความว่าคุณแค่จะใช้ให้หนูไปซื้อมาให้เฉยๆ สินะคะ” คุณเต๋อไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่พยักหน้าเบาๆ มือหนาของเขาก็ได้ควักแบงก์เทาออกมาให้เราใบนึง
“ซื้อมาให้ฉันสักกล่องนะ แล้วก็ถ้าเหลือ…เธออยากจะซื้ออะไรก็ซื้อมาได้เลย”
“ใจดีจัง ขอบคุณนะคะ” เราพนมมือไหว้ขอบคุณและรับแบงก์เทาจากมือของคุณเต๋อมา “ว่าแต่…คุณเต๋อจะเอาไซซ์ไหนล่ะคะ?”
“อืม…เอาไซซ์ L มาให้ฉันก็ได้ แล้วก็ช่วยดูอันที่มันดีๆ หน่อยล่ะ เร็วๆ ด้วยนะ”
เราพยักหน้าเข้าใจ จากนั้นจึงรีบใส่เกียร์หมาวิ่งออกมาจากคฤหาสน์ไปที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อถุงยางอนามัยให้กับคุณเต๋อ
ฟิ้ววว~
“แต่จะว่าไป…ไซซ์ L เลยนะ” เราบ่นพึมพำอยู่ตัวคนเดียว โดยที่ในขณะนี้เรากำลังยืนจ้องมองเหล่าถุงยางอนามัยอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ “แล้วเขาเป็นต่างชาติด้วย ได้ยินมาว่าขนาดของหนุ่มๆ ต่างชาติชายไทยนี่เทียบไม่ติดเลย ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเกิด…บ้าบอมาก!”
“คิวด้านหลังเชิญได้เลยค่ะ”
“เอ่อค่ะ!” เมื่อถึงคิวเราก็รีบวางของที่เราเลือกหยิบมาลงที่เคาน์เตอร์ และระหว่างที่พนักงานกำลังคิดเงินอยู่นั้น เราก็ได้เอื้อมมือไปหยิบถุงยางอนามัยไซซ์ L ตามที่คุณเต๋อสั่ง ซึ่งก็ทำเอาพนักงานคนนั้นจ้องมองมาที่เราด้วยแววตาที่ไม่กะพริบ
“ป้องกันไว้ก่อน ดีมากจ้ะ”
“แฮะๆ” เราขำแห้งตอบกลับไปด้วยความเขินอาย และเมื่อคิดเงินเสร็จ เราก็รีบวิ่งกลับคฤหาสน์มาทันที แต่ทว่า…
“ไปไหนมา?” ร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงโซฟากล่าวถาม เมื่อเห็นว่าเราออกไปข้างนอกมา
“ไปซื้อของให้คุณเต๋อค่ะ” เราตอบเขากลับไปด้วยท่าทีที่เลิ่กลั่ก ถ้าเกิดบอกเขาไปตามตรงว่าไปซื้อถุงยางอนามัยมาให้คุณเต๋อ เขาอาจจะเข้าใจเราผิดก็เป็นได้
“ซื้อขนมเหรอ? คนอย่างมันเนี่ยนะจะกินขนมพวกนี้ด้วย” ไม่ว่าเปล่าแต่ยังเดินเข้ามา
พรึบ
“ไหนมาดูสิ”
“…”
ฉิบหาย…
“ลูกอมก็มี เพื่อนฉันมันไม่กินหรอก นี่เธอเอาเงินมันไปซื้อของอย่างอื่นมาใช้ไหม?” เขาหันมาจ้องหน้าเราดุๆ “ทำแบบนี้ไม่ดีเลยนะ”
“เปล่านะ คุณเต๋อบอกว่าถ้าเงินเหลือจะซื้ออะไรก็ซื้อมาเลยเขาเลี้ยง และขนมพวกนี้มันก็ของหนูค่ะ!” เราตอบ พร้อมกับเอื้อมมือไปดึงถุงขนมกลับคืน แต่ทว่า…
“แล้วนี่อะไร…” เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนที่จะค่อยๆ สอดมือเข้าไปในถุงขนมและควานหาบางสิ่งบางอย่าง กระทั่งพบว่ามันคือ…
“ถุงยาง…”
“ก็ใช่ไงคะ…” เราตอบเขากลับอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนที่จะรีบคว้ากล่องถุงยางอนามัยกลับคืน เพื่อที่จะได้นำไปให้คุณเต๋อ “เดี๋ยวหนูเอาไปให้คุณเต๋อที่ห้องก่อนนะคะ”
“ด…เดี๋ยวก่อนสิเฮ้ย!” เขารีบคว้าแขนเราไว้ทันควัน “จะเข้าไปห้องผู้ชายสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะ”
“หนูก็ไม่ได้บอกว่าจะเข้าไปถึงในห้อง ก็แค่จะเคาะประตูให้เขาเปิดประตูออกมารับเฉยๆ คุณคิดลึกจังเลยนะคะ” เราส่ายหัวให้เขาอย่างเอือมระอา ก่อนที่จะเดินไปหาคุณเต๋อ
โดยที่ยังมีเขาเดินตามหลังมา…
ก๊อกๆ!
แอร๊ด!
“มาช้าจัง เกือบไม่ทันแล้วนะเนี่ย” คุณเต๋อยิ้มกริ่ม พร้อมกับเหลือบสายตาเข้าไปด้านในห้อง ซึ่งเราเองก็แอบชะเง้อดูด้วยเหมือนกัน และด้านในห้องนั้นก็ปรากฏภาพสาวใช้สุดเอ็กคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนเตียง โดยมีผ้าห่มปกคลุมร่างกายไว้ “ไหนล่ะที่ฉันสั่ง?”
“นี่ค่ะ” เรายิ้มและหันมายัดกล่องถุงยางอนามัยใส่มือของเขาไป “ส่วนเงินที่เหลือหนูเอาไปซื้อขนมหมดแล้วนะคะ”
“คราวหลังถ้าแกต้องการก็บอกฉันก็ได้นะ!” ร่างสูงพูดขึ้นด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ “ในคฤหาสน์หลังนี้จะใช้ใครก็ได้ แต่ห้ามมาใช้เบฬิน! เธอยังเป็นเด็กอยู่ ควรจะตั้งหน้าตั้งตาเรียน แกเนี่ย…กำลังจะทำให้เด็กศีลแตก! รู้ตัวบ้างหรือเปล่า!” อ่า…ไปโกรธอะไรมา
“ก็แค่ใช้ให้ไปซื้อของให้เฉยๆ เอาไว้ฉันคว้าตัวเบฬินเข้าห้องเมื่อไหร่ค่อยมาด่าก็แล้วกัน” คุณเต๋อหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนที่จะปิดประตูห้องจากไป
“เธอนี่มันจริงๆ เลย!” เขากลอกตามองบนและเดินจากไปอีกคน
“อะไรของเขา…” เราไหวไหล่อย่างไม่คิดอะไร ก่อนที่จะเดินกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองเพื่อที่จะทำการบ้าน
ภายหลังจากที่ทำการบ้านเสร็จแล้ว เราก็อาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ลงมาช่วยงานพวกแม่บ้าน ซึ่งตอนนี้ก็เข้าสู่ช่วงเวลาอาหารเย็นพอดี เราก็ได้เดินไปที่ห้องครัว เพื่อที่จะไปช่วยสาวใช้และแม่บ้านคนอื่นๆ จัดการเรื่องอาหารเย็น
แต่ทว่า…พอเดินเข้าไปก็ได้ยินพวกสาวใช้กลุ่มหนึ่งกำลังคุยกันเรื่องคุณเต๋อและคุณเปาโล ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นสองสาวที่โดน อื้ม! นั่นแหละ…
“ฉันแทบลุกออกจากเตียงไม่ไหวเลยแหละแก!” สาวใช้คนที่หนึ่งพูด ซึ่งในขณะนั้นเราก็กำลังช่วยแม่บ้านหยิบจานชามออกมา มือก็ทำไป หูก็แอบฟังพวกสาวใช้คุยกัน “คุณเปาโลทั้งหล่อ ทั้งแซ่บ! กล้ามหน้าท้องนี่ทำฉันแทบช็อก”
“ไม่ต่างกัน…แม้ว่าคุณเต๋อจะดูตัวเล็กหน่อย ดูไม่ค่อยจะมีกล้ามหน้าท้อง พอถอดออกก็มีอยู่นิดนึงพอเคี้ยวกรุบกริบ แต่ที่เด็ดไปมากกว่านั้นก็คือเรื่องแก่นกายของเขานั่นแหละ มันแบบ…แก! ฉันถึงกับต้องร้องขอชีวิต คุณเต๋อข๋า~ เบาๆ หน่อย”
“ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะกลับไปแล้วก็ตาม แต่ก็ขอพูดบ้างแล้วกัน ไหนๆ ก็เกริ่นกันมาขนาดนี้แล้ว” สาวใช้คนที่สามยกมือขึ้นพูดต่อ “คุณแม็ก! แซ่บไม่แพ้กัน…คืนนั้นฉันแทบเดินออกจากห้องไม่ไหว แต่เขาก็ใจดี ยอมให้ฉันนอนอยู่กับเขาจนกว่าฉันจะลุกไหว แล้วเงินหนาด้วยนะ! ให้เช็คมาพร้อมลายเซ็นให้เอาไปเขียนเองด้วย เขินที่สุด! อยากจะให้เขามาอีกจัง”
“คุณยูตะก็เหมือนกันแก…คนนี้ค่อนข้างโรแมนติกนะ ไม่มีเงินสด ไม่มีเช็คให้กัน แต่เขาให้กำไรข้อมือฝังเพชรกับฉันจ้า” สาวใช้คนที่สี่พูดขึ้นต่อ พร้อมกับยกแขนขึ้นมาเพื่ออวดกำไรข้อมือฝังเพชรที่ได้มา “แต่เห็นโรแมนติกแบบนั้นน่ะ SEX จัดมากเลยนะ! ฉันโดนเข้าไปล่ะ…จนตอนนี้ยังตกใจไม่หาย เห็นหน้าหวานๆ ท่าทางไม่โหด แต่พอขึ้นเตียงเท่านั้นแหละ เยดุมาก!”
“อยากเห็นซิกแพ๊คคุณเปาโลอีกสักครั้งบ้างจัง…” เราบ่นพึมพำอยู่ตัวคนเดียว แต่ก็ดันมีแม่บ้านคนหนึ่งมาได้ยินเข้า
“เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ?” .
“อ๋อ! เปล่าค่ะ…จานชามเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวหนูไปเอาช้อนให้นะคะ!”
“อืม เอามาให้ครบล่ะ”
“ค…ค่ะ!”