Episode 08 หวง

1314 คำ
Episode 08 “โหย~ แกจะมาตบฉันทำไมวะ!” คุณแม็กหันไปตวาดใส่ร่างสูงทันควัน “ห่าแม่ง…พ่อกับแม่ยังไม่ทำกับฉันขนาดนี้เลย” “แกจะไปนัวเนียเมดสาวคนไหนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่เธอ!” เขาตะคอกใส่เพื่อนของเขากลับไปอีกครั้ง ก่อนที่จะดึงเราไปนั่งที่โซฟาข้างๆ สระน้ำ “ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้เธอมาที่สระน้ำ” “ก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาหรอกค่ะ แต่ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งเขาปวดท้องหนักก็เลยฝากวานให้หนูถือถาดไวน์มาให้พวกคุณ” “แล้วทำไมเธอถึงแต่งตัวแบบนี้? หน้าที่ของเธอไม่จำเป็นต้องใส่ชุดเมดนะ ชุดเมดมันเหมาะกับสาวใช้ ส่วนเธอ! ตำแหน่งงานของเธอก็คือเป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว แล้วจะเอามาใส่ทำไม?” “ก็ไม่ได้อยากจะใส่อีกนั่นแหละค่ะ แต่ว่าแม่บ้านคนนั้นเขาเอามาให้ใส่ เขาบอกว่าเป็นทุกอย่างก็หมายความว่าทำได้ทุกอย่าง รวมไปถึงตำแหน่งสาวใช้ด้วยก็เช่นกัน ก็ต้องทำได้ เขาก็เลยให้หนูใส่ชุดนี้น่ะค่ะ” “ชิ! ไม่สบอารมณ์เลยจริงๆ” เขาหงุดหงิดใส่ ก่อนที่จะยัดขวดไวน์ใส่มาที่มือเรียวบาง ส่วนตัวเขาก็คว้าแก้วมาให้เรารินไวน์ให้ “รินมาสิ!” “ค…ค่ะ” เมื่อรู้ว่าต้องทำอะไร เราก็ได้ทำการรินไวน์ใส่แก้วให้เขา แต่ทว่า…ในจังหวะที่เรากำลังรินไวน์นั้น สายตาของเราก็ดันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มันดันเหลือบไปมองคุณเปาโลที่ตอนแรกอยู่ในสระน้ำ แต่ตอนนี้เขากำลังขึ้นมาจากสระ เผยให้เห็นกล้ามหน้าท้องอันแน่นปึกของเขาที่โคตรจะเผ็ด “โห…แน่นจังเลยค่ะ” “อืม แน่นมาก…แน่นจนล้นแก้วไปหมดแล้วเนี่ย!” “อุต๊ะ! ข…ขอโทษค่ะ” เรารีบคว้าทิชชูมาเช็ดมือหนาของเขาในทันที สายตาก็มัวแต่เกเรไปจ้องมองคุณเปาโล หลงระเริงจนลืมตัวไปว่ากำลังรินไวน์ให้ร่างสูงอยู่ เรานี่มันโก๊ะจริงๆ เลย “ฉันรู้นะ ว่าเธอคิดอะไรอยู่” “ป…เปล่าสักหน่อยค่ะ ไม่ได้คิดอะไร” รีบเบือนหน้าหนีไปในทันที “ถ้าชอบ…เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะไปเปิดให้เธอดูที่ห้อง” “บ้า…หนูไม่ได้อยากอยู่อะไรสักหน่อย! หนู! หนูไปได้หรือยังคะเนี่ย!” “ไม่ต้อง อุตส่าห์ห้ามแล้วว่าอย่ามา แต่สุดท้ายก็ดันมาจนได้ งั้นก็อยู่ที่นี่ไปนั่นแหละ คอยรินไวน์ให้ฉันก็พอ” ว่าจบเขาก็กระดกไวน์ขึ้นดื่ม และไม่นานนัก เพื่อนๆ ของเขาทั้งสี่ก็ต่างเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะพร้อมกันจนครบห้าคน “ท่าทาง…คนนี้จะหวงน่าดู” คุณแม็กที่โดนร่างสูงตบหัวเข้าไปในตอนนั้นพูดขึ้น “มีอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่ากับเธอคนนี้?” “ไม่มีอะไรพิเศษทั้งนั้นแหละ เธอก็คือลูกสาวของไอ้พสุคนที่มันหักหลังพ่อของฉันและขโมยเงินไป พ่อของเธอได้ไปคนเดียวก็ตั้งห้าพันล้าน แต่พวกแกก็รู้ว่าคุณย่าสั่งห้ามไม่ให้ฉันทำร้ายผู้หญิง ฉันก็เลยเอาตัวเธอมาแทน” “เอาเธอมาในฐานะ?” คุณเต๋อเลิกคิ้วถามต่อ “เอ่อ…ตอนนี้หนูอยู่ในตำแหน่งงานเป็นทุกอย่างให้เธอแล้วค่ะ” เราพูดขึ้นตอบ ซึ่งคำตอบของเราก็ทำเอาเพื่อนๆ ทั้งสี่คนของเขาหลุดขำออกมา “แต่หวงอย่างกับเมียเนี่ยนะ?” คุณเปาโลพูด “เปล่าสักหน่อย! แต่เธออายุแค่สิบแปดปี ยังไม่เหมาะกับการมาเป็นเมดสาว” เขาพูดสวนกลับเพื่อนๆ ของเขาทันควัน “ดีนะที่ฉันห้ามไอ้แม็กมันทัน ไม่อย่างนั้นมันได้ไปนอนกินข้าวในคุกแล้ว” “เหอะ…เรื่องนั้นฉันไม่แคร์หรอก เธอคนนี้น่ารักดีนะ เธอสนใจจะมาอยู่กับฉันหรือเปล่าล่ะ? ห้าพันล้านฉันจ่ายให้เธอได้ทันทีเลยนะ” คุณแม็กหันขวับมาหาเรา มือหนาของเขาก็เอื้อมเข้ามาเกาคางเราเล่นไปมา “เธอไม่ต้องทำอะไรให้เหนื่อยเลย แถมอยู่สบายกว่าตั้งเยอะ” “มันตั้งห้าพันล้านเชียวนะ คุณแม็กจะจ่ายให้จริงๆ เหรอคะ?” เราเบิกตากว้างอย่างมีความหวัง เพราะถ้าหากคุณแม็กพูดจริง เราก็อาจจะไม่ต้องเป็นทาสรับใช้คุณควินต์ไปจนสิ้นอายุขัย “จริงสิ ฉันไม่เคยโกหกใคร เอาไหมล่ะ เดี๋ยวฉันเซ็นเช็คเลย” “เอาๆ ไปค่ะ!” เรารีบพยักหน้าตกลงทันที “แต่ว่าคุณแม็กต้องพาแม่ของหนูไปด้วยนะคะ แล้วก็…ให้หนูได้เรียนหนังสือด้วยนะ อีกอย่าง…รบกวนส่งหนูเรียนมหาลัยต่อด้วยเถอะค่ะ หนูจะเรียนบริหารธุรกิจแล้วก็มาช่วยคุณแม็กดูแลกิจการค่ะ” “เออมันบอกง่ายจังวะ” คุณแม็กยิ้มกริ่ม ก่อนที่จะเดินไปหยิบเช็คเงินสดมาเซ็น ซึ่งเขาก็ทำจริงๆ แถมในเช็คนั้นก็เป็นเงินจำนวนห้าพันล้านจริงๆ โห…ใจป๋าสุดๆ ไปเลยล่ะค่ะ “งื้อ~ ขอบคุณนะคะ!” เรายกมือไหว้ขอบคุณคุณแม็ก ก่อนที่จะรับเช็คเงินสดอันนั้นมาและหันมายื่นให้กับร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ “นี่ค่ะ! เงินจำนวนห้าพันล้านบาทที่พ่อหนูก่อไว้ ตอนนี้คุณก็ได้เงินครบถ้วนแล้ว ก็หมายความว่าหนูเป็นอิสระแล้วใช่ไหมคะ!?” หมับ! “ฉิบหาย…แดกเข้าไปเลยเหรอวะ?” คุณยูตะถึงกับหน้าเหว๋อ เมื่อพบว่าร่างสูงรับเช็คเงินสดไปจากมือของเรา แต่เขานั้นรับไปแล้วก็กินเข้าไป… แล้วก็ไม่ใช่แค่คุณยูตะเพียงคนเดียว แต่ทั้งเราและเพื่อนๆ ของเขาก็ต่างพากันเหว๋อไปด้วยเสียทุกคน อ่อ! บรรดาสาวๆ เมดสุดแซ่บก็หน้าเหว๋อด้วยเช่นกัน “ถ้าไม่เอา…เอามาให้ฉันก็ได้นะคะ แง~ กินเข้าไปเต็มปากเต็มคำเลย” ผู้หญิงที่นั่งกอดแขนคุณยูตะขำแห้ง พร้อมกับจ้องมองร่างสูงที่กำลังเคี้ยวเช็คเงินสดห้าพันล้านด้วยความเสียดาย “แทบช็อก” อึก! เขาคว้าขวดไวน์ขึ้นมาดื่มเพื่อให้ง่ายต่อการกลืน และเมื่อเขากลืนเช็คเงินสดนั้นลงไปได้แล้ว เขาก็หันมาไหวไหล่ใส่เราและคุณแม็กทันที นี่เขา…พึ่งจะกินกระดาษเข้าไปนะนั่น… ไม่กลัวติดคอตายเลยหรือยังไงกัน “ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขียนให้ใหม่ก็ได้” คุณแม็กยิ้มร้าย และหันมาเขียนเช็คเงินสดใหม่อีกครั้งหนึ่ง “เดี๋ยวแถมค่ารักษาพยาบาลให้ด้วยก็แล้วกัน เอาไปสักหกพันล้านก็แล้วกันนะ” ว่าพลางยื่นเช็คเงินสดที่เขียนขึ้นมาใหม่ให้เรา แต่ไม่ทันที่เราจะได้รับ คุณเขาก็เอื้อมมือเข้ามาแย่งไป แต่คราวนี้เขานั้นรีบยัดมากจนเกินเหตุ ก็เลยทำให้อ้วกออกมา “อ…อุบ!” “ค…คุณคะ!” เรารีบหาถุงพลาสติกมารองรับเขา และเมื่อได้ถุงมาร่างสูงก็อ้วกออกมาทันที อ่า…เกือบไม่ทันซะแล้ว “อ้วกกก!” “ใจเย็นๆ นะคะ” เขาอ้วกออกมาอย่างหนักหน่วง มือเรียวบางก็เอื้อมไปลูบหลังให้เขาเบาๆ “ก็ใครใช้ให้คุณกินมันเข้าไปกันล่ะ สภาพ~” “ห…หุบปาก อึก! อ้วกก~ อุบ! แหวะ!” “ไม่” คุณแม็กพูด “ได้” และคุณเปาโล “หวง” อันนี้คุณเต๋อ “เลย” ส่วนนี่คุณยูตะ “อุบ อ้วกกกก…แหวะ!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม