เขามองด้วยความชอบใจ ผ้าลูกไม้ปกปิดตรงเนินสามเหลี่ยมลายฉลุของผ้าลูกไม้ไม่ได้ปกปิดอะไรใต้ผ้าผืนนั้น สีขาวเนียนของเนินสาวตัดกับสีดำของผ้าเป็นอะไรที่ชอบจริง ๆ
“เฮีย พลอยเลือกให้” เธอบอกเขาเสียงอ้อมแอ้มเพราะความอาย เขาไม่เคยเห็นเธอใส่แบบนี้ ชวีจ้องมองพลางจูบซับตรงเนินเนื้ออย่างถูกใจ
“เฮียชอบ สวย” คำว่าสวยของคนเราควรชมตอนมองหน้าหรือเปล่า แต่ตอนนี้เขาไม่ได้มองหน้าเธอ เขามองส่วนนั้นของเธอ ประทับริมฝีปากเหมือนกำลังจูบแก้ม แต่ที่เขาจูบไม่ใช่แก้ม
“เฮีย พอแล้ว” เจนิตาจะหนีบขาก็หนีบไม่ลงเพราะคนตัวโตขวางไว้ จะใช้มือปิด เขาก็ไม่ให้ปิด
“อื้อ เฮีย” เจนิตาผงกหัวขึ้นมองภาพนั้น เมื่อสัมผัสได้ถึงความฉ่ำชื้นบนผิวกายส่วนนั้น ภาพที่ทำให้เธอใจเต้นแรง ลิ้นหนากำลังเลียเนินเนื้อของเธอทั้งที่ยังไม่ได้ถอดจีสตริงตัวบางออก
“หวาน” คำพูดของเขาทำให้เธอต้องหลับตาลง ไม่กล้ามองอีก การไม่มองใช่ว่าจะไม่รู้สึก เธอรู้สึกอย
