“อย่าลามก กินเข้าไป” เจนิตายัดขนมปังเข้าปากคนลามก ทำไมจะไม่รู้ว่ามีอะไร ๆ ที่ตุงอยู่ตรงเป้ากางเกงของเขา ถึงเมื่อคืนจะดีแค่ไหน แต่ตอนนี้เธออยากพักร่างมากกว่า ตัวลายยิ่งกว่าตุ๊กแก
“วันนี้ออกไปไหนไหม”
“จะออกไปไหนได้ ดูสิ คอยังเป็นรอยอยู่นี่” เจนิตาหันมาแหวใส่คนที่เธอนั่งบนตัก
ชวีถึงกับย่นหน้า ไม่ไปก็ไม่ไปสิ ทำไมต้องโวยวายด้วย เป็นรอยแค่นิดหน่อยจะอะไรนักหนา
“เฮีย อย่าดม” เจนิตาบ่นใส่เขาอีกรอบ เพราะเธอกินอยู่ดี ๆ แล้วดูเขาสิ เอาแต่มาซุกหน้าดมตรงนั้นตรงนี้ของเธออยู่นั่นแหละ
“ตกลงที่ยอม อยากให้ทำอะไร”
“หาแม่ให้หน่อย อยากเจอแม่ เจอยากเจอแม่” ในน้ำเสียงตอนท้ายนั้นแผ่วเบาจนเขาไม่แน่ใจว่าเธอคุยกับเขา หรือคุยกับตัวเอง
“ได้ เฮียจะหาแม่ให้แกเอง”
หลังจากกินมื้อเที่ยงที่รวบเป็นมื้อเช้าด้วยกันเรียบร้อย สิ่งแรกที่เจนิตาต้องทำคือไปขนข้าวของออกจากคอนโดของเธอ ห้องที่โดนพ่อยึดไปแล้ว และแน่นอนคนที
