บทที่ 2 วันไนท์แสตนด์
1431 คำ
เปลือกตาสีมุกค่อย ๆ ลืมขึ้น อาการวินเวียนและความเมื่อยล้าเข้าโจมตีไปทั้งร่าง จนเธอต้องทิ้งตัวลงและหลับตานิ่งอยู่อย่างนั้น ก่อนที่ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนจะฉายวาบเข้ามาในหัวเป็นฉาก ๆ และแล้วดวงตาคู่สวยก็เบิกกว้างเมื่อคืนเธอเพิ่งได้มีสัมพันธ์สุดร้อนแรงกับชายแปลกหน้า !
“ทำบ้าอะไรของแกยัยฟ้าเอ๊ย”
มือเล็กเขกศีรษะตัวเองแรง ๆ อยู่หลายครั้งจนรู้สึกเจ็บจึงหยุดทำ ดวงตากลมกวาดมองไปรอบห้อง ยิ่งเห็นเสื้อผ้าและเศษซากถุงยางอนามัยหลายต่อหลายอันที่ถูกทิ้งอยู่รอบเตียงก็ยิ่งตอกย้ำว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพียงความฝัน ไหนจะอาการเจ็บเสียดยามขยับตัวนี่อีก
เสื้อผ้างั้นเหรอ !?
นภาลัยหลุบมองร่างกายเปลือยเปล่า แต่ตอนนี้ร่างกายที่คุ้นชินกลับเต็มไปด้วยร่องรอยสีแดงก่ำกระจัดกระจายอยู่เต็มไปหมด
“เป็นหมาหรือไง เอ๊ะ-”
เมื่อคิดถึงอีกคนนภาลัยก็รีบหันมองข้างตัว แต่เมื่อไม่เห็นใครก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะไม่รู้ว่าถ้าต้องตื่นมาเจอกับเขาจะทำหน้ายังไง และเธอก็ควรรีบออกไปจากห้องแห่งนี้เช่นกัน
ร่างเล็กหยัดกายขึ้นอย่างทุลักทุเล ขาเรียวก้าวเดินเพื่อไปหยิบเอาเสื้อผ้าตัวเองอย่างยากลำบาก แต่ในจังหวะที่กำลังจะถึงห้องน้ำนั้นขาแข้งก็เหมือนว่าจะหมดเรี่ยวแรงไปเสียดื้อ ๆ
“อะ !”
นภาลัยหลับตาเตรียมรับความเจ็บ แต่ผ่านไปหลายวินาทีก็ไม่รู้สึกอะไรนอกจากความอุ่นที่โอบล้อมอยู่รอบกาย
“เดินได้ด้วยแฮะ” เสียงทุ้มนี่มันคุ้นหูจนอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นไปมอง
ทำไมเขามาอยู่ที่นี่กัน อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนคนที่เธอมีเซ็กซ์สุดร้อนแรงด้วยคือพี่ชายของเพื่อนสนิท !
“พี่กร !!”
“อื้ม ฉันเอง” สิ้นเสียงทั้งร่างก็ถูกช้อนขึ้นสู่อ้อมแขนแข็งแรงทำคนตกใจต้องรีบโอบรอบต้นคออีกฝ่ายไว้แน่น แต่เมื่อคิดว่าระหว่างเรามันใกล้ชิดเกินไปนภาลัยก็พยายามรั้งตัวเองออก
“นิ่ง ๆ เดี๋ยวก็ตกหรอก”
“พี่ก็เขยิบออกหน่อยสิ อ้ะ”
“ฉันจะพาเข้าไปในห้องน้ำ แล้วก็ออกมาคุยกัน อย่าคิดหนีเพราะยังไงก็ไม่พ้น”
“...”
“เข้าใจไหม”
“อื้อ ขะ...เข้าใจ”
เมื่อได้รับคำตอบพึงพอใจดราก้อนก็อุ้มหญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะเอาตัวเองออกมารอบนเตียงกว้าง ตาคมกวาดมองหลักฐานความร้อนแรงที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ก่อนที่รอยยิ้มร้ายจะปรากฏขึ้นบนมุมปาก...
สายน้ำเย็นฉ่ำไม่ได้ช่วยให้นภาลัยใจสงบเลย ยิ่งคิดถึงใบหน้าของอีกคนที่รออยู่ด้านนอกในใจก็ยิ่งว้าวุ่นไปกันใหญ่ สู้ให้มีอะไรกับคนไม่รู้จักยังดีเสียกว่าเป็นคนใกล้ตัวแบบนี้
เมื่อคืนเธอไม่น่าเอาอารมณ์เป็นใหญ่เลยจริง ๆ
และเมื่อคิดถึงคนที่ทำให้เธอต้องมาประสบพบเจอเหตุการณ์แบบนี้นภาลัยก็ยิ่งงุ่นง่านและอดโทษอีกฝ่ายไม่ได้
“เอาจริงเหรอฟ้า”
“อื้ม”
ลิลลี่ถามเพื่อย้ำเพื่อนสนิท และนภาลัยก็ตอบมันอย่างมั่นใจ
ขาเรียวกดลิฟต์ขึ้นไปยังห้องของอเล็กซ์อย่างไม่ลังเล หลายครั้งที่เธอจับได้ว่าเขาโกหกแต่นภาลัยก็ยอมเชื่อเหตุผลของอีกฝ่าย แต่กับครั้งนี้ที่เธอเห็นรูปถ่ายของเขากับผู้หญิงคนอื่นคาหนังคาเขา เธออยากรู้ว่าแฟนหนุ่มจะโกหกอย่างไร
แต่ใครจะคิดว่าการมาครั้งนี้จะทำให้เธอได้เจอแจ็คพอตเข้าให้
“อย่าเพิ่งสิ ให้แก้มพักหน่อยสิ ทำอย่างกับอดกลั้นมานาน แฟนพี่ไม่ให้เอาหรือไง”
“หึ เธอก็รู้ ตอนจีบก็นึกว่าจะแซ่บที่ไหนได้โคตรน่าเบื่อ แค่จับเบา ๆ ก็ตัวสั่นแล้ว ไม่รู้จะหวงตัวอะไรนัก”
“คิก ๆ ดีแล้วนี่ เพราะพี่จะได้มาเอากับแก้มไง”
“นั่นสิ”
“แล้วเรื่องรูปบอกยัยนั่นไปยังไงล่ะ”
“ก็แค่บอกว่าเพื่อน ฟ้าไม่สงสัยหรอกเขาเชื่อใจฉันจะตาย”
“โง่เป็นบ้า”
คู่สนทนาไม่ตอบมีเพียงเสียงหัวเราะเบา ๆ ดังลอดมาให้ได้ยิน แต่นั่นยิ่งทำให้สองมือเล็กข้างกายกำแน่นจนเล็บคมจิกเข้ากับฝ่ามือ เมื่อสิ่งที่ได้ยินไม่ได้แค่ทำให้นภาลัยเสียใจ แต่ตอนนี้เธอเจ็บใจมาก มากเสียจนมันจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว
และเหมือนสองคนในห้องนอนจะไม่รู้ถึงการมาขอเธอเพราะจากนั้นไม่ถึงนาทีเสียงครวญครางก็ดังลอดออกมาให้ได้ยิน
“เอาไง...ยัยฟ้า”
“...” นภาลัยไม่ตอบ ขาเรียวเข้าไปเอาน้ำเย็นจัดแล้วมุ่งตรงเข้าไปในห้องนอนที่สองคนนั้นกำลังเริงรักกันอยู่ และไม่รอช้าน้ำเย็นจัดถูกสาดใส่ทั้งสองร่างบนเตียงทันที
“กรี๊ด !”
“เฮ้ย ! ฟ้า”
“ก็เออไง !”
แก้มใสมองเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจที่บังอาจเข้ามาขัดบทรัก ส่วนใบหน้าของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าแฟนหนุ่มนั้นก็กำลังซีดเผือด ร่างกายเปลือยเปล่าที่ถูกน้ำเย็นจัดกับอุณหภูมิเย็นเฉียบยิ่งทำให้ร่างกายทั้งสองที่แอบคบชู้สั่นเทา
“ฟ้ามาได้ไง” อเล็กซ์แทบล้มทั้งยืนเมื่อถูกจับได้คาหนังคาเขา
“ไม่มาจะรู้ไหมว่าพวกแกแอบมาเป็นชู้กันลับหลังฉัน”
“ก็แกน่าเบื่อเองใครเขาจะไปทนอยู่” แก้มใสที่ชังน้ำหน้านภาลัยอยู่แล้วยืดอกชูคอพูดอย่างภาคภูมิมิหนำซ้ำยังมีหน้ามาโทษว่าเป็นความผิดเธออีก
“ผู้หญิงที่ยอมนอนแบให้กระทั่งคนมีแฟนแบบแกฉันไม่อยากลดตัวไปคุยด้วยหรอกนะ”
“นี่แก !”
“ลองเข้าใกล้เพื่อนฉันสิ กูจะต่อยเข้าให้” ลิลลี่ที่เงียบอยู่นานชูกำปั้นเตรียมพร้อมซัดใส่หน้าคนที่จะเข้ามารังแกเพื่อน
“ฟ้าครับ มันไม่ใช่แบบนั้นนะ”
“คิดว่าฉันโง่เหรอ”
นภาลัยไล่สายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้าพร้อมรอยยิ้มเย้ยหยัน ไม่ใช่แค่ทั้งสองร่างเปลือยเปล่า แต่สภาพห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวกามเป็นตัวบ่งบอกได้ว่านี่ไม่ใช่รอบแรกที่ทั้งสองมีสัมพันธ์พิศวาสกัน
“ที่พี่ทำแบบนี้เพราะฟ้าไม่ยอมเอง” อเล็กซ์ที่ตั้งใจจะแก้ตัวแต่ไม่อาจทำได้เพราะหลักฐานมันชัดเจนจึงโยนความผิดไปให้นภาลัยอย่างหน้าไม่อาย
เพล้ง !
แต่นภาลัยไม่ยอมให้อีกฝ่ายโยนความผิดมาให้เธอ ชามสเตนเลสถูกโยนใส่ศีรษะคนบนเตียงอย่างแรง
“ถ้าอยากได้ขอเหลือจากฉันนักก็เอาไป” ร่างเล็กหันกลับไปพูดเสียงราบแต่ทว่ากลับเป็นไปด้วยความสมเพชหญิงสาวที่อยู่บนเตียง ก่อนจะเดินออกไปจากห้องโดยไม่สนใจเสียงกรีดร้องแสบหู...
“นานเป็นบ้า ฉันคิดว่าเธอตายอยู่ในนั้นไปแล้วนะ” นภาลัยเหลือบมองอีกคนอย่างไม่ชอบใจนัก เธอพอรู้ว่าดราก้อนปากเสียแต่ไม่คิดว่าจะเสียขนาดนี้
“นั่งสิ”
ตากลมเหลือบมองอีกคนอย่างไม่วางใจ แต่เมื่อเห็นสายตาเอาจริงเอาจังแบบนั้นก็ยอมนั่งลงแต่โดยดีเพราะถ้าให้เธอหนีออกไปจากห้องด้วยสภาพเจ็บขัดกลางกาย และปวดเมื่อยทั้งตัวก็คงไม่มีทางพ้นสู้เจรจาให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยดีกว่า
“เรื่องเมื่อคืน-”
“ฟ้าจะไม่บอกใคร”
“หื้ม”
“แล้วก็ไม่ต้องการการรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น พี่กรไม่ต้องคิดมาก”
“พูดเองเออเองเก่งจังนะ”
“ฮะ”
“ถ้าฉันบอกว่าไม่โอเคล่ะ”
“มะ...หมายความว่าไง”
“เรื่องเมื่อคืนฉันชอบแล้วก็ติดใจเซ็กซ์ของเธอมากจนอยากทำมันอีก”
“พี่พูดบ้าอะไร ฉันเป็นเพื่อนสนิทยัยลี่นะ”
“แล้วไง”
“ก็ให้เรื่องมันจบไปสิ คิดซะว่าเป็นวันไนท์เหมือนที่พี่ชอบทำนั่นแหละ”
ปึง !
ไม่รอให้ดราก้อนได้พูดอะไร นภาลัยก็กัดฟันหยัดกายเต็มความสูงแล้วสาวเท้าออกจากห้องนี้ทันที
พูดแบบนี้ไม่ต่างกับจะให้เธอไปเป็นคู่นอนด้วยสักนิด
ยังไงนภาลัยก็ไม่เอาด้วยหรอก...
- ผู้เขียน
