“ตากร แม่ไม่เห็นด้วยที่ลูกจะทำกับหนูฟ้าแบบนั้น” รินรตีเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ถ้าทำไม่ได้ก็ไสหัวไป”
“พี่กร ยัยฟ้าตั้งใจมาดูแลพี่จริง ๆ อีกอย่างเรื่องวันนั้น-”
เพล้ง !
นภาลัยตัวสั่นเมื่อแก้วคริสตัลใสกริ๊งเฉียดแก้มเธอไปนิดเดียวก่อนที่มันจะกระทบกับผนังด้านหลัง เพราะดราก้อนสูญเสียการมองเห็นจึงอาจไม่รู้ว่าแก้วนั่นเกือบโดนหน้าเธอ นภาลัยคิดอย่างปลอบใจตัวเอง
ดราก้อนไม่ต้องการฟังเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนอุบัติเหตุมือหนาขว้างแก้วที่ตั้งอยู่โต๊ะหัวเตียงอย่างจงใจทำทั้งสามคมที่อยู่ในห้องสะดุ้ง แม้รินรตีกับลิลลี่จะอยู่กับดราก้อนมาตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อเห็นเขาในอารมณ์รุนแรงแบบนี้ก็ทำตัวไม่ถูก อีกทั้งยังหวาดกลัวไม่แพ้ไปกว่านภาลัยที่ยืนตัวสั่นอยู่เลย
“ฉันทำได้ ฟ้าทำได้ค่ะคุณป้าไม่ต้องเป็นห่วง”
นภาลัยหันมายิ้มให้ทั้งสองก่อนจะเดินเข้าไปเก็บเศษแก้วเพราะกลัวว่าดราก้อนจะเผลอเหยียบมันเข้าอย่างใจเย็น
ลิ
