“เอาไง ฉันจะให้ยืมใช้ห้องน้ำก็ได้นะถ้าเธออยากขนาดนั้น”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“งั้นเหรอ”
“ค่ะ แค่พี่กรสบายตัวฟ้าก็โอเคแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี แต่ไม่อยากจะเชื่อว่าคุณหนูน้ำฟ้าจะยอมทอดกายให้คนตาบอดอย่างฉันเอาง่าย- อุบ”
นภาลัยไม่อยากได้ยินคำถากถางจากดราก้อน ร่างเล็กหยัดกายประกบริมฝีปากที่เอาแต่พ้นคำพูดไม่น่าฟังอย่างถือวิสาสะ มือเรียวประคองสันกรามคมไว้แผ่วเบา ส่วนปากอิ่มก็จูบย้ำ ๆ ก่อนจะดูดเม้มความนิ่มหยุ่นที่เธอคิดถึง
รสจูบของนภาลัยมันทั้งโหยหาและอ่อนหวานเสียจนชายตัวโตสั่นไหวไปทั้งอกแกร่ง แต่เมื่อคิดว่าที่เธอทำคงไม่พ้นมารยาร้อยเล่มเกวียนมือหนาก็ผลักออกเต็มแรง
“โอ๊ย !”
“อย่าลืมสถานะตัวเอง”
“...”
“แล้วต่อไปอย่ามาจูบฉันอีกถ้าไม่ได้รับอนุญาต”
“อะ...อื้อ ฟ้าเข้าใจแล้ว”
“อื้ม แล้วก็ออกไปซะฉันจะพักผ่อน”
“ค่ะ”
นภาลัยถดกายลงจากเตียงด้วยขาสั่นเทาและข้อมือที่เจ็บแปลบ เพราะเมื่อสักครู่
