บทที่ 15

1484 คำ

วันต่อมา "เข้าไปไม่ได้นะคะคุณ" เสียงพยาบาลวัยกลางคนรีบห้ามปรามทันที เมื่อเห็นว่าเรียวกำลังจะเดินเข้าไปยังห้องพักผู้ป่วยที่ไม่ได้รับอนุญาต "ทำไมจะเข้าไม่ได้" น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยถามขึ้น พร้อมกับสายตาที่ดุดันที่จ้องมองไปที่พยาบาลคนดังกล่าว "ญาติและคนไข้ไม่อนุญาตให้คุณเข้าเยี่ยมค่ะ" พยาบาลวัยกลางคนเอ่ยบอกตามที่ได้รับคำสั่งมา ว่าห้ามให้เขาคนนี้เข้าไปด้านใน "คุณคะอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ เข้าไม่ได้จริง ๆ ค่ะ" เสียงเอะอะโวยวายหน้าห้องยังคงดังขึ้นมาเป็นระยะ จนทำให้มิเกลต้องเดินออกมาจัดการด้วยตัวเอง แกร๊ก ~ "ถ้าเขายังไม่ไป รบกวนคุณพยาบาลแจ้งตำรวจให้ทีนะคะ ข้อหาบุกรุกและทำร้ายร่างกาย" มิเกลเปิดประตูออกมามองไปยังร่างสูงที่คุ้นตา ที่ตอนนี้ใบหน้าเขานั้นเต็มไปด้วยบาดแผล ก่อนจะหันไปเอ่ยบอกกับพยาบาล "ได้ค่ะ" "มิเกลฉันขอโทษ" ไม่รู้จะหาคำพูดสวยหรูอะไรมาทำให้เธอยอมพูดดี ๆ กับเขาได้บ้าง นอกจากคำว่าขอโทษ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม