“เชี่ย! มหาโจรบุกรัง”
“พ่องมึงตายไอ้แฮค”
ผมตอบไอ้แฮคเสียงฉุน เดินดุ่มๆ เข้ามาหาพวกลูกน้องที่กำลังช่วยกันทำสีรถในอู่ รถพวกนี้เพิ่งถูกส่งมาจากเชียงใหม่เมื่อสองวันก่อน เพื่อใช้สำหรับแข่งกรังปรีซ์ที่จะมีขึ้นในอีกสามเดือนข้างหน้า
“กลิ่นบุหรี่เฮียแรงกว่ากลิ่นสีอีก” ไอ้ปริ๊นซ์ทำท่าโบกลมเหม็นๆ ออกจากจมูก ไอ้นี่!
“ไม่ใช่ว่ากูพูดเล่น มึงส่องกระจกดูสารรูปตัวเองไหมวะ โจรสัสๆ”
“เออ!” ผมรู้ครับว่าหน้าตาผมตอนนี้ไม่ได้สะอาดสะอ้านเกลี้ยงเกลาสาวรักสาวหลงเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้ผู้หญิงคนไหนเห็นผมเป็นต้องวิ่งหนีเข้าป่าหมด ผมไม่สนใจหรอกครับ เหล้าผมก็ไม่แตะ เพราะไม่อยากพลาดอีก อ้อ ผมไม่ลืมตั้งรหัสล็อกโทรศัพท์ใหม่ด้วย ยัยปีใหม่นั่นแมร่งผ่านไปตั้งหลายปียังเสือกจำได้
นางมารร้ายชัดๆ แต่ผมขี้เกียจกลับไปทะเลาะกับปีใหม่ครับ คนอย่างยัยนั่นยิ่งเล่นด้วยก็เหมือนยิ่งก้าวเข้าไปในหลุมกับดัก ตอนนี้ผมแคร์คะนิ้งมากกว่า แต่เ
