ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างเช่นทุกวัน อังเดรอยู่ประจำเคาน์เตอร์ สายตามองแผ่นหลังบางของหญิงสาวที่เพิ่งเดินออกนอกคลินิกไป ก่อนจะเตรียมตัวรอคนไข้มารับการรักษา
ทว่า...คนไข้ของเขาในวันนี้คงจะไม่มี เพราะเมื่อเขาละสายตาออกจากแผ่นหลังบอบบาง เสียงบางอย่างก็ดังเข้ามาในโสตประสาท
เอี๊ยดดด!
โครม!
ด้วยสัญชาตญาณ อังเดรมองออกไปนอกร้านทันที พลันเบิกตาโตเมื่อเห็นว่าร่างบางของโมรานอนกองอยู่ที่พื้น ขณะเดียวกันก็มีรถสิบล้อจอดเกยฟุตปาธอยู่ด้วย
“โมรา!”
เขาหายตัววับออกไปยังจุดเกิดเหตุอย่างลืมตัว โชคดีที่จังหวะนั้นมีคนชุลมุนจึงไม่มีใครทันสังเกตเห็นเขา แต่ต่อให้เห็น อังเดรก็ไม่สนใจอีกแล้วในเมื่อสายตาเห็นคนรักนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น พร้อมกับเลือดสีแดงฉานที่ไหลออกมาจากศีรษะ
“โมรา! อย่าเป็นอะไรนะโมรา!”
ร้องออกไปด้วยสัมผัสได้ว่าสัญญาณชีพของมนุษย์ของหญิงสาวมีน้อยเหลือเกิน เขารีบเข้าไปพยุงเธอขึ้นกอดในอ้อมอกท่ามกลางเสียงร
