โต๊ะทานข้าว
“วันนี้ไปเที่ยวไหม” นั่งทานข้าวไปได้สักพักหงส์หยกก็หาเรื่องชวนเพื่อนรักออกจากบ้าน ขืนอยู่แต่บ้านได้เฉาตายพอดี
“อะไรของแกเนี่ย ก่อนหน้านี้ก็บอกอยู่ว่าจะนอน” รสลินตักโจ๊กเห็ดหอมที่พ่อภูมิทำให้ขึ้นเป่า เธอทานไม่ค่อยลงเพราะรู้สึกมึนหัว แต่ก็ยังฝืนทานเพราะพ่ออุตส่าห์ทำมาให้
“เปิดหูเปิดตา”
“วันหลังเถอะ วันนี้จะนอน ตื่นก็จะอาบน้ำให้เฮง”
“ไหวเหรอ”
“เฮงพูดรู้เรื่องน่า”
“เฮงมันรู้ทุกเรื่องยกเว้นอาบน้ำ”
“เฮงเก่งจะตาย แกใส่ร้ายเฮงเหรอ”
“ก็มันดื้อจริง ๆ”
“เฮงไม่ดื้อหรอก เฮงเชื่อฟังฉัน”
“งั้นให้มังไปช่วยไหม เฮงมันฟังมัง กว่าแกจะตื่นมาอาบมังมันก็คงกลับมาบ้านพอดี” หงส์หยกหันมองน้องชายที่นั่งทานข้าวเงียบ ๆ
“แค่อาบน้ำให้เฮง ไม่ต้องกวนงูน้อยหรอก”
“ใช่ ป้าไม่ใช่เด็กสาวสักหน่อย แค่อาบน้ำให้หมา” พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแล้วก็ลุกออกจากโต๊ะอาหาร
“ปากมันบอกว่าแค่เรื่องตอนเด็ก แต่ผ่านมาหลา
