"ที่เจ้าเข้ามาในกระโจมนี้เจ้ายังไม่ได้ทักทายข้าสักคำเลยนะท่านกุนซือ"
ท่านอ๋องกดเสียงต่ำใส่เพื่อนที่พูดพระพระชายาของเขาจนไม่สนใจเขาที่นั่งหัวโด่อยู่ในห้องนี้ด้วยอีกคน
กุนซือหันไปหาเพื่อนก่อนจะหัวเราะเสียงดัง
"ท่านอ๋องกระหม่อมดีใจเลยลืมทักทายต้องขออภัยท่านอ๋องด้วยพระพะย่ะค่ะ" ที่เพื่อนส่งสายตาฟาดฟันมาให
"หึคิดว่าจะคุยกันแค่สองคน" ท่านอ๋องประชดเพื่อนกับพระชายาของตัวเอง
หลิวเรอจินทำหน้าเลิ่กลักที่ท่านอ๋องพูดประชดนางกับกุนซือก่อนจะกรอกตามองบนที่พระสวามีทำตัวเหมือนเด็กไปได้
กุนซือหนุ่มมองหน้าของนางที่ทำน่าตลกเข้าจึงหัวเราะนางเสียงดัง
"พระชายาเจ้าทำน่าตาตลกยิ่งนัก" เขาหัวเราะนางอย่างไม่เก็บเสียงเลยทหารข้างนอกได้แต่ยืนอึ้งที่ได้ยินเสียงหัวเราะออกมาจากในกระโจม ตลอดเวลาสองปีไม่เคยมีใครได้ยินเสียงหัวเราะของท่านกุนซือคู่ใจของท่านอ๋องเย่ซิวหลางเลยสักคน
อ๋องหนุ่มมองหน้าพระชายาของตัวเองก็ตลก
