หญิงสาวหน้าตาสะสวย แววตาฉายแววเป็นประกายอย่างที่เคยคุ้น ใบหน้าสวยใสไร้ที่ติ มองสบตากับเขาชั่วครู่หนึ่ง
"คิน...สบายดีไหม"เธอถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"หึ! ไม่ต้องอยากรู้เรื่องส่วนตัวของฉัน!"
"ขอโทษ ที่โรสเข้าไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของคิน"น้ำเสียงยังคงความอ่อนโยนปนน้อยใจที่ฝ่ายชายเอาแต่เฉยชากับหล่อน ผิดกับเมื่อก่อนที่เขามักจะออดอ้อนเอาใจใส่หล่อนจนเธอรู้สึกว่าเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด
"ไม่ต้องมาขอโทษ ฉันไม่อยากได้คำขอโทษที่ออกมาแบบส่งๆจากปากคนทรยศอย่างเธอ!"
"..."ร่างบางเงียบไป ทำไมเขาถึงได้เป็นคนปากร้ายแบบนี้นะ
"เธอไปพูดอะไรกับเมียฉัน"อคินไม่พูดพร่ำทำเพลง ยิงประโยคถามเธอเพราะไม่อยากยืดเยื้อ
"โรสเปล่า"
"ไม่เชื่อ!"
"โรส...แค่ถามว่าคินสบายดีไหม"เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
"จะอยากรู้ทำไม ในเมื่อตอนไปไม่เห็นคิดมาสนใจ จะมาวุ่นวายทำไม!"ประโยคหลังเขาตะคอกหล่อนจนสะดุ้ง แววตาเบิกโตด้วยความหวาด
