"รีบเคลียร์งานให้หมดภายในวันศุกร์นี้นะ วันเสาร์ไปฮันนีมูนกัน" อคินกล่าวเสร็จสรรพจัดแจงให้ทุกอย่างจากนั้นก็เดินไปนั่งที่ตัวเอง
"นี่ ทำไมต้องไปฮันนีมูนด้วย เราแต่งงานกันก็เพราะ..."
"เพราะรักกัน เรารักกันจำเอาไว้ อย่าไปพูดพล่อยๆให้คนอื่นมองเธอไม่ดี ไม่ว่าจะที่ไหนทั้งนั้น"เขาเปล่งน้ำเสียงเรียบนิ่ง เเล้วก้มหน้ามองตารางงานในจอตรงหน้าเขาอย่าง ขะมักเขม้น
"เอ่อ...แล้ววันศุกร์ปาร์ตี้ฉันกับเพื่อนล่ะ ถ้าเคลียร์ไม่เสร็จก็ไม่ได้ไปหรอ" เธอถามอย่างเกรงใจ
อคินที่เวลาทำงานมักจะวางมาดนิ่ง สุขุมนุ่มลึกจนมันน่าอึดอัด จนเธอต้องคอยเกร็งไปด้วย
"ไม่เสร็จก็ไม่ต้องไปไง ไม่เห็นจะเข้าใจยากตรงไหนเลย"
"บ่นๆๆ สั่งๆอยู่นั่นล่ะ นี่ฉันเป็นขี้ข้าหรือไงกัน"เธอบ่นอุบอิบคนเดียวเบาๆ
"ไม่ใช่ขี้ข้า แต่เป็นเมีย!"เขาปรายตาคมๆมองเธอเเล้วก้มลงไปมองจอต่อ
"ได้ยินได้ไงเนี้ย"เธออุทานออกมาเบากว่าเดิมเพราะกลัวคนร่างสูงจะได้ยิน
คืนว
