“งานเลี้ยงชมจันทร์คืออะไรหรอเจ้าคะ” เสียงใสเอ่ยถามขึ้นด้วยความงุนงง
“คืองานเลี้ยงที่จัดในพระราชวังน่ะ แต่ว่าฮ่องเต้ทรงให้เด็กอายุ 7-12 หนาวเข้าร่วมงานเท่านั้น ดังนั้นหลินเอ๋อร์จึงต้องอยู่บ้านกับเสี่ยวเป้ย เสี่ยวปิงไปก่อน” นางลืมบอกน้องสาวไปเสียสนิท อย่างไรวันนั้นทั้งฮูหยินเอก ฮูหยินรองของจวนก็ต้องเข้าร่วมงานด้วยอยู่ดี
“งื้อออ หลินเอ๋อร์อยากไปกับพี่หญิง” เด็กน้อยเริ่มงอแงเมื่อได้ยินว่าจะถูกทิ้งเอาไว้
“หลินเอ๋อร์เด็กดี เอาไว้พี่สาวจะหอบขนมจากในวังมาฝากเยอะๆ เลยดีรึไม่” ไม่รู้ว่าจะแอบเอาขนมใส่ถุงผ้าได้รึเปล่านะ
“แต่ว่า…” ดวงตากลมฉายแววลังเลเมื่อได้ยินเช่นนั้น สมองน้อยๆ คิดหนักว่าอดทนเป็นเด็กดีแล้วรอขนมอยู่ที่จวนดีรึไม่
“อีกทั้งพี่สาวยังจะให้เสี่ยวปิงออกไปซื้อถังหูลู่มาให้หลินเอ๋อร์อีกด้วย” เด็กหญิงสรรหาของโปรดของเจ้าตัวเล็กมาหลอกล่อ
“ก็ได้เจ้าค่ะ แต่หลินเอ๋อร์ไม่ได้เห็นแก่ขนมหรอกนะเจ้าค
