และตอนนี้นางมีสิ่งอื่นที่ต้องให้ความสนใจมากกว่า หลิวมี่เอินหยิบขนมที่หน้าตางดงามเข้าปากพลางเคี้ยวด้วยท่าทางเอร็ดอร่อย และเมื่อผ่านไปได้เพียงไม่นาน
“อั่ก!”
“กรี๊ดดดด ฮูหยิน!”
“ทะ ท่านแม่! ฮือออออ”
ความโกลาหลปะทุขึ้นทันทีที่ร่างบอบบางของเซี่ยฮูหยินกระอักโลหิตคำโตออกมา ข้ารับใช้คนสนิทเร่งเข้ามาประคองให้นายหญิงของจวนไปยังที่นอน เด็กน้อยเซี่ยลี่หลินตกใจจนแข็งค้างก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างขวัญเสีย เรื่องราวทั้งหมดถูกรายงานไปยังคนสำคัญในจวนจนเร่งฝีเท้ามาที่เรือนฝั่งซ้ายด้วยความเร่งรีบ
“เกิดเรื่องอันใดขึ้น!” ร่างสูงโปร่งตรงดิ่งเข้าไปด้านใน เขาไม่ได้ห่วงสตรีในห้องเท่ากับบุตรสาวคนเล็กที่กำลังกอดมารดาแน่น
“ฮูหยินโดนวางยาพิษขอรับ” ชายวัยกลางคนในห้องเอ่ยตอบ เขาเป็นหมอที่ถูกตามตัวมาอย่างเร่งด่วน
“ยาพิษ?” ดวงตาคมเหลือบไปเห็นจานขนมที่อยู่บนโต๊ะน้ำชาพอดี คิ้วกระบี่จึงขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
“มิใช่ขนมของ
