9

1349 คำ
"เช็ดๆๆ เช็ดๆๆๆ" "ยัยเน่าทำอะไร" "เช็ดไงจ๊ะพี่คิม แต่มันเลอะข้างในด้วย ฮั่นแน่ เลอะข้างในด้วยนิถอดเสื้อมาเลย ฮ่าาาา มาๆเช็ดให้" "ใส่เสื้อของเธอซะ" "มันเหม็นนิ อย่ายุ่งนะ" แป้งหอมที่นั่งเช็คคราบสกปรกตามที่คิมสั่งแต่เธอปลดกระดุมชุดนั่งเรียนมอปลายออกจนเกือบหมดเผยให้อกอวบอิ่มออกมาโชว์สายตาหนุ่มใหญ่ที่เดินออกมาจากห้องน้ำ โชคดีที่แป้งหอมยังมีบราปิดอยู่ไม่อย่างนั้นฟาร์มโคนมของเธอคงออกมาหมด นี้แค่เนินอกยังตูมขนาดนี้ ข้างในจะขนาดไหนสายตาคมของคนตัวใหญ่ยังคงซุกซนจ้องมองเนินอกขาว แต่ต้องห้ามใจไว้ "ใส่สิ" "เช็ดๆๆๆ" คนเมาดูท่าจะคุมสติไม่ได้ ยังคงเอาผ้าเช็ดหน้าอกตัวเองจนบราตัวจิ๋วที่ปิดความอวบอิ่มแทบไม่มิดเปียกปอนไปหมด เนื้ออ่อนที่โผล่พ้นบราออกมาก็แดงเป็นจ้ำใหญ่ทั่วไปหมด คนตัวใหญ่ได้แต่ยืนกลืนน้ำลาย แค่เห็นก็ทำให้เขาปวดหนึบตรงแกนกลางนี้เธอมายั่วเขาเองนะถ้าอดใจไม่ไหวเธอห้ามโทษฉันนะยัยเน่า "อื้ม ใหญ่เกิดตัวชะมัด ยัยเด็กคนนี้" ความอดทนขาดพึง เขาเองก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะไม่รู้สึกอะไร ยิ่งเธอมาเช็ดยั่วเขาแบบนี้คงปล่อยให้รอดไปไม่ได้แล้ว "มาๆๆ นั่งลง อ้ายยยคิม เดี๋ยวววพี่จาาเช็คตัววห้ายย" เธอขยับมาดึงมือเขาให้ไปนั่งด้วยกัน แต่แค่ขยับลุกขึ้นเธอก็เซไปซบอกของเขา อกชนกับอกคนเมาไม่รู้สึกอะไรแต่คนไม่เมาถึงกับขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน ผ่อนลมหายใจยาวออกมาอย่างสุดจะกลั้นไว้ ความเป็นชายใต้ผ้าขนหนูผืนใหญ่มันชูชันจนดันผ้าขึ้นมานูนชัดเจน "ใส่เสื้อซะ ฉันขอเตือนเธอ" "นั่งลงๆๆเดี๋ยวเช็ดให้" เขาไม่ได้ขัดขืนเธอ ย่อตัวนั่งลงข้างเธอ ให้เธอเช็ดตัวให้เขา สัมผัสร่างกายของเขาผ่านผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่เปียกน้ำ มือเล็กจับนู้นเช็ดนี้ไปทั่วด้วยฤทธิ์เหล้า แต่คิมกลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เขานั่งเฉยๆให้เธอเช็ดไปเรื่อยๆผ่านหน้าอกลงมาหน้าท้องที่มีแต่ลอนกล้ามเนื้อ มืออีกข้างของแป้งหอมสัมผัสเข้ากับปลาช่อนตัวใหญ่ใต้ผ้าเช็ดตัว "อื้มม อ้าสส อย่าจับตรงนั้น" "พกปืนด้วยหรอออ" มือเล็กยังจับกับท่อนเนื้อใหญ่ใต้ผ้า ออกแรงกำเบาๆ สายตาฉ่ำเยิ้มมองไปหาใบหน้าคมที่ตอนนี้อยากจับเธอทำเมียใจจะขาด "เอามือออกซะ เดี๋ยวมันลั่น" "อะเคร เอาออกแล้ว พี่คิมมม จ๋าาาา เช็ดให้แป้งหน่อยยย แป้งร้อน แป้งง่วงงง" "ได้สิ" สติของเขาหลุดลอยไปไกล คิมรับผ้ามาจากมือเล็กแล้วโยนทิ้ง ใช้มือเช็ดตัวให้ มือใหญ่จุมลงในน้ำจนเปียกชุ่มแล้วเอามาลากวนบนเนินอกอวบอิ่มของเธอ อีกมือล้วงเขาไปในชายเสื้อด้านหลังปลดตะขอบราออก จนเต้าใหญ่ดีดผึงออกมาเผชิญหน้ากับสายตาคม "อื้ม สวย ของกินนมก่อนนะ" "คิม" ร่างเล็กตกใจจนหายเมาเมื่อจู่ๆก็มีลิ้นร้อนๆมาสัมผัสกับปลายยอดของเธอที่ไว้ต่อสัมผัส ความรู้สึกเสียวซ่านป่นเจ็บเมื่อไม่เคยมีใครเคยสัมผัส แถมยังออกแรงดูดจนแทบจะกลืนหายไปในลำคอ "อื้ม อร่อย จ้วบบ จ้วบบ" "อื้ม ปล่อยนะ พอเลยนะ อื้ออ" แทนที่จะห้ามปราบแต่กลับครางตอบออกมาอย่างน่าอาย ลิ้นร้ายของเขามันสร้างความเสียวไปทั่วปานสีเข้มบนปลายยอด ส่วนมือทั้งสองข้างก็แบ่งหน้าที่เข้าเคล้นคลึงไม่ให้ว่างเลยทีเดียว "กรี๊ดดดด" คิมต้องชะงักทุกอย่างลงอย่าน่าเสียดาย แป้งหอมดันกรี๊ดออกมาสุดเสียงแล้วหมดสติไป ดีนะที่บ้านของเขาค่อนข้างมิดชิดเสียงกรี๊ดของเธอเลยเล็ดลอดออกไปไม่ได้ "ยัยเน่าเอ้ย คราวหน้าไม่ปล่อยให้รอดแน่" คิมจัดการกับร่างบางที่หมดสติ เรือนร่างที่อวบอั๋นเฉพาะจุดจนน่าสัมผัสไปหมด เขากลืนน้ำลายไปหลายอึก แต่ก็ไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอนอกจากถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วเช็ดตัวให้เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ เขาเอาเสื้อยืดของเขาให้เธอใส่มันก็ใหญ่จนสามารถเป็นชุดนอน มือใหญ่ฉวยโอกาสนิดหน่อยสัมผัสไปทั่ว ถ้าไม่ติดว่าเธอคือเด็กในบ้านเขาคงลักหลับเธอไปแล้ว "โตเกินตัวไปหมดเลยนะยัยเน่า แล้วนี่ยังไม่สงบก็ผู้หญิงเขาสลบไปแล้ว เห้ยย พึ่งนางฟ้าทั้งห้าสินะไอ้ลูกชาย" ...... "นี้ยัยเน่า ตื่นๆๆๆ" "หื้อ ยังไม่เช้าเลยป้าอุ่น" "นี้รอให้เช้าป้าอุ่นตีเธอตายแน่" "ป้าอุ่น" แป้งหอมดีดตัวลุกจากโซฟาที่อาศัยนอนมาทั้งคืน เธอนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนเมากลับมา "ออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว เอาเสื้อผ้าเธอไปด้วย" เขาเอาเสื้อยืดเพียงตัวเดียวใส่ไว้ให้เธอ และต้องรีบปลุกเธอก่อนที่คนในบ้านจะตื่น ให้เธอออกไปจากบ้านเขาโดยไม่มีใครเห็น "กรี๊ดดด ไอ้บ้าแกๆๆ ดูดหน้าอกฉัน" แป้งหอมยืนมองร่างใหญ่อยู่พักใหญ่ ก่อนที่สติจะเริ่มมาเธอจำได้ว่าก่อนหลับคิมทำอะไรกับเธอไว้ "อะไรของเธอ เมาแล้วอย่ามาพาล ฉันแค่ดูสร้อยที่ให้ไปว่ายังอยู่ดีไหม" "แล้วรอยนี้ละ โอ้ยยย แก ฮือๆๆๆ" รอยแดงไปทั่วตัวของแป้งหอม และอาการระบมร่างกาย ทำให้เธอเข้าใจว่าคิมขืนใจล่วงเกินร่างกายของเธอจนปล่อยโฮออกมาต่อหน้าเขา "หยุด" "ไม่ฉันไม่หยุด ฉันจะแจ้งความ" "เอาสิ แป้งหอมถ้าเธอกล้าโชว์คลิปของตัวเองให้ตำรวจดู" คิมอยากให้เธอหยุดโวยวายเลยขู่ออกไปทั้งที่เขาไม่ได้ทำอะไรแล้วคลิปก็ไม่มีจริง แต่ถ้าปล่อยให้โวยวายเรื่องคงจะไม่จบง่ายๆแน่ จะไม่ให้ทั้งรอยทั้งความเจ็บได้ไงก็เธอตกโซฟานับครั้งไม่ถ้วนเขาเองก็แทบไม่ได้นอนต้องคอยดูเธอ "ไอ้เลว ไอ้ อื้ออ อ่อย" ปากหนาประกบจูบแรกของแป้งหอม ปากหนาไล่งับปากบางอย่างหิวโหยมันหวานจนไม่อยากปล่อยแต่ต้องห้ามใจ เขาอยากทำให้เธอหยุดต่อว่าเขาแล้วตั้งสติรีบกลับห้องของตัวเองไปก่อนจะมีใครมาเห็น แต่ถ้าเถียงกับแป้งหอมคงไม่จบถ้าไม่ตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง "หวานเหมือนเมื่อคืนเลยนิ" "ไอ้คิม ฉันเกลียดแก" "เรียกผัวให้ดีๆๆหน่อย " "ปัง" ร่างบางวิ่งออกไปปิดประตูกระแทกเสียงดังสนั่น เธอหอบเสื้อผ้าที่คิมถอดออกให้เมื่อคืน วิ่งออกไปด้วยพร้อมน้ำตา เธอคิดว่าเขาจะสุภาพบุรุษไม่เหมือนผู้ชายทั่วไป แต่คงคิดผิดเขาพรากสิ่งที่เธอหวงแหนไปเสียแล้ว ..... "คิมแกดูเพลียไปนะ เมื่อคืนจัดหนักหรือไงเห็นกลับไปนอนบ้าน" พยัคฆ์ออกมานั่งรับลมนอกบ้าน เอ่ยขึ้นทันทีที่คิมเดินมาถึงหลังจากให้ลูกน้องไปตามมาหาเขา "ครับ" คิมที่ไม่ได้ฟังที่พยัคฆ์ถาม เขาได้แต่มองคนที่เดินเอากาแฟมาให้นาย ตาของแป้งหอมยังแดงก่ำ คงแอบไปร้องไห้มาอีกละสิยัยเน่า "ให้มันน้อยๆหน่อย" "ก็เห็นเธอขอ เลยจัดให้"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม