ตอนที่ 12
ความไม่ลงรอย
ของความคิด
รถยนต์คุ้นตาที่แล่นผ่านรั้วเข้ามา ส่งผลให้คนที่นั่งเหม่ออยู่ในศาลาเล็กๆ ริมบ่อปลาข้างบ้านต้องผลุนผลันลุกขึ้นยืน เธอกำลังชั่งใจว่าจะทำอย่างไรดี ในขณะที่รถคันนั้นเคลื่อนมาจอดสงบนิ่งบริเวณหน้าบ้านแล้ว
เธอเห็นแม่บ้านออกมารับหน้าคนที่ก้าวลงมาจากรถด้วยสีหน้าแสดงถึงดีใจอย่างเห็นได้ชัด เห็นคุยอะไรกันอยู่ชั่วครู่สักพักแม่บ้านจึงชี้มือมายังจุดที่เธอยืนอยู่
หญิงสาวตัดสินใจนั่งลงตรงที่เดิมทั้งที่ใจหนึ่งก็อยากหลบหน้าเขาไปให้ไกล อีกใจหนึ่งก็โหยหาคิดถึงเขา ยามนี้ความรู้สึกสองอย่างตีกันจนยุ่งไปหมด
หูเงี่ยฟังเสียงรองเท้าคอมแบทย่ำมาเป็นจังหวะสม่ำเสมอ และดังใกล้เข้ามาทุกขณะในขณะที่เธอแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน ทั้งที่หัวใจกำลังเต้นแรงยิ่งกว่ากลองศึก จนกระทั่งเสียงย่ำเท้าเงียบลง เธอรับรู้ได้ว่าเขากำลังมาหยุดยืนข้างหลังตน
“คิดถึงจัง” คำแรกที่เขาพูดยามเข้ามาสวมกอด จมูกคมคันก
