ตอนที่ 5
เป็นแฟน…กันไหม (1)
คีตัญชลีค่อยๆ ขยับกายด้วยรู้สึกเจ็บระบมตามร่างกายจาก การกระแทกเมื่อวานนี้ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าแสงแรกของวันใหม่ได้ คลืบคลานมาเยือนแล้ว เหลียวมองภายในเต็นท์ไม่เห็นร่างของอีกฝ่าย เมื่อคืนเขาคงนอนข้างนอกจริงเพราะเธอหลับๆ ตื่นๆ ตลอดทั้งคืนด้วยความ หวาดระแวงเลยได้รู้ว่าเขาไม่เข้ามา หญิงสาวคิดขณะพาร่างออกมาจากเต็นท์ เพื่อที่จะไปเก็บเสื้อผ้ามาเปลี่ยน
เพียงหันไปเห็นเขากำลังเก็บสัมภาระเพื่อเดินทางกลับ หัวใจของเธอถึงกับไหววูบขึ้นมาอย่างประหลาด เมื่อคิดไปว่าตนไม่น่าใจดำปล่อยให้ เขานอนข้างนอก ทั้งๆ ที่เขาเองก็มีบุญคุณกับเธออยู่เหมือนกัน
‘แปลกจัง จะไปสงสารเขาทำไม’
แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่ามันสมควรแล้ว ในเมื่อเขาอยากลวนลามเธอ ก่อน เธอก็จำต้องทำเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง
เหมือนรู้ว่าถูกแอบมอง ปรานต์หันหน้ามาพลางส่งยิ้มให้เหมือน เมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพียงสายตาสองคู่
