น้องสาว
1330 คำ
" แค่มากินหมูกระทะ ต้องแต่งตัวหล่อขนาดนี้เลยหรอคะ " เอื้องถามขึ้นเมื่อเขาเดินมาถึงโต๊ะกลางร้าน
โลมาเพียงมองแต่ในใจเธอกลับรู้สึกไม่ชอบใจที่มีสาวๆมองเขาด้วยท่าทางแบบนี้ และความรู้สึกนี้มันเริ่มเกิดมาสักพักแล้วสำหรับเธอแต่เจ้าตัวดันไม่รู้ว่ามันคืออะไร
" อิ่มยัง " เมื่อเห็นโลมามองเขาด้วยสายตาแปลกๆราวกับไม่พอใจเขาจึงถามขึ้นจนสาวน้อยตรงหน้าสะดุ้งเล็กน้อย
" อ่อออ เอ่ออ อิ่มแล้ว " เธอตอบเสียงตะกุกตะกัก
" นั่งก่อนค่ะ " เอื้องรีบขยับเก้าอี้เป็นเชิงชวนให้เขานั่งลงข้างเธอ ชายหนุ่มลอบสายตามองไปทางโลมาเธอส่งสายตามาเขาจึงทำตามอย่างขัดใจ เพราะในใจเขาอยากจะนั่งข้างโลมามากกว่า
" กินเลยรอได้ " เมื่อเห็นพี่ชาย(ไม่แท้)ทำท่าทีลังเล เธอจึงบอกออกไปก่อนที่เขาจะเริ่มคีบหมูขึ้นมาย่างบนเตา
" เบียร์ค่ะ " เด็กเสริฟผู้หญิงคนนึงเดินมาพร้อมกับแก้วใส่น้ำแข็งและเบียร์ขวดนึงเพราะเขาเดินไปสั่งก่อนที่จะเดินมาที่โต๊ะแล้ว
" กินด้วยดิ " เขาจ้องมองคนที่พูดราวกับอยากตำหนิ
" ไม่ได้ ยังเด็กอยู่ " เขาพูดพรางเทน้ำสีนวลลงแก้วพร้อมกับฟองสีขาวละมุน
" เดือนหน้าก็ 19 แล้ว พี่กวิ้น ขอชิมหน่อย " เธอแกล้งพูดทั้งที่ความจริงเธอเองก็เคยแอบกินตอนอยู่มัธยมกับเพื่อนๆแล้วซึ่งเอื้องเองรู้ดีก็นั่งอมยิ้มขำๆกับท่าทีของเพื่อนอยู่ไม่น้อย
" ได้ถ้าไม่ให้กินตอนนี้เดี๋ยวจะไปแอบกินคนเดียว " เธอพูดง้ำงอนเอาแต่ใจ จนชายหนุ่มถอนหายใจและยอมส่งแก้วนั้นให้เธอ
อึก อึก อึก
" อ่าาาาาาาส์ ชื่นจายยยยย "
" โลมา ครึ่งแก้วเลยนะนั่น " เอื้องพูดขึ้นแบบท้วงๆ
" พอเลย เอาคืนมา " มือยาวคว้าแก้วกลับไปด้วยความเร็วก่อนจะเทลงใหม่ให้เต็มและกระดกเข้าปากอึกใหญ่จนหมดแก้ว ฟองนุ่มๆติดอยู๋ริมฝีปากเขาให้ลิ้นสีชมพูอ่อนๆนั้นเลียปืดเดียวหมด ซึ่งท่าทางแบบนั้นยิ่งทำให้หญิงสาวที่นั่งตรงข้ามมองพร้อมกับหัวใจที่เต้นตึกตัก ก่อนที่เธอจะสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆนั้นออกไป
" พี่กวิ้นมาจากไหนคะ " เอื้องที่เริ่มเปิดบทสนทนา
" พึ่งทำงานเสร็จ " เขาตอบพรางคีบหมูลงจานก่อนจะปาดน้ำจิ้มรสเด็ดและยัดเข้าปากง้ำ
" เอื้องอยากเข้าคณะเดียวกับพี่ ช่วยเอื้องติวหน่อยได้มั้ยคะ " เธอหาเรื่องพูดต่อ โลมาแกล้งมองมือถืออย่างไม่สนใจทว่าหูเธอกลับโฟกัสที่บทสนทนาของทั้งสอง ภายในใจกลับหงุดหงิดมากขึ้น
" ได้ดิ ไว้พี่ว่างก่อนนะ " เขาตอบออกไปง่ายๆ สายตาลอบมองไปยังคนที่นั่งตรงข้ามก่อนจะคีบหมูติดมันเกรียมๆใส่จานให้
" กินหน่อย ของชอบนิ " โลมาละสายตาที่มองหน้าจอ เธอคีบมันลงถ้วยน้ำจิ้มก่อนจะสาดเข้าปากคำโต
" พอแล้วนะ โลมาอิ่มมาก " มือเล็กวางตะเกียบลงในจาน ก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูง
" จะไปไหน นั่งก่อนพี่ยังกินไม่หมดเลย เสียดายของ " กวิ้นคว้ามือเล็กไว้เมื่อคิดว่าเธอจะหนีกลับก่อนทิ้งให้เขาอยู่กับเอื้องสองคนนั้นเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการที่สุด
" ไปห้องน้ำ เดี๋ยวมา กินกันไปก่อนเลยนะ " เธอพูดพร้อมกับยิ้มออกมา แต่มันเป็นรอยยิ้มที่ฝืนใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อร่างบางเดินไปก็ลอบมองกลับไปที่โต๊ะก็พบว่าเพื่อนสาวของเธอกำลังพูดคุยกับพี่ชายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ในใจสาวน้อยกลับรู้สึกน้อยใจ
" เป็นอะไรเนี่ยโลมา ทำไมต้องน้อยใจ หรือต้องรู้สึกหวงด้วย " เธอบ่นพึมพำกับตัวเองในห้องน้ำพรางถอนหายใจ
" พี่กวิ้นเป็นพี่ชายแกนะ ห้ามรู้สึกแบบนี้อีกเด็ดขาด เข้าใจมั้ย " ใบหน้าสวยมองตัวเองในกระจกก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ และเดินออกจากห้องน้ำซึ่งก่อนจะถึงโต๊ะเธอจะเป็นเคาเตอร์สั่งเครื่องดื่ม
" เอานี่ขวดนึงค่ะ แต่ช่วยใส่แก้วนี่ได้มั้ยคะ " เธอสั่งพนักงานพร้อมกับชี้ไปยังสิ่งที่ต้องการ ก่อนพนักงานจะทำให้และวางมันตรงหน้าเธอ
" ได้อะไรมา " เอื้องถามทันทีเมื่อเธอนั่งลงที่เดิม
" น้ำหวาน เห็นขายอยู่ตรงนั้นเลยซื้อมา แก้วเท่ป่ะ " โลมาพยายามทำออกมาให้เป็นท่าทีปกติ แต่ในใจเธออยากจะกลับเต็มที่แล้ว ยิ่งเห็นพี่ชายและเพื่อนคุยกัยถูกคอเธอก็ยิ่งอยากจะจากไปคนเดียวทันที พอคิดแบบนั้นเธอก็ดูดน้ำในแก้วเข้าปากอึกแล้วอึกอีก จนกือบหมด
" อิ่มใช่มะ เดี๋ยวไปเชคบิลให้ " เมื่อมองอาหารในจานที่หมดเธอรีบพูดขึ้นเพราะหวังจะไปเพิ่มเบียร์อีกสักขวด
" เดี๋ยวพี่จ่ายเอง "
" ไม่ต้อง โลมาจัดการเอง พี่กวิ้นนั่งนะ นั่งๆๆๆๆ " เธอทำท่าทางบอกเขาก่อนจะรีบเดินไปเช็คบิลที่เค้าเตอร์ก่อนจะเพิ่มเบียร์อีกขวดนึงตามที่คิด
" 790 บาทค่ะ "
" แสกนจ่ายนะคะ "
หลังจากเคลียร์ทุกอย่างเสร็จสาวน้อยเดินถือแก้วคู้ใจสีดำลายกราฟฟิกเดินมายังโต๊ะพร้อมกับดูดเพื่อหวังให้น้ำเย็นๆดับความร้อนในใจ
" พี่กวิ้นให้โอกาสเอื้องสักครั้งได้มั้ยคะ "
" เอื้องงง ฟังพี่นะ พี่เห็นเอื้องเป็นน้องสาวของพี่ ไม่มีทางเป็นอย่างอื่น "
ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง โลมาที่เดินมาได้ยินพอดีต้องก่อนจะยืนหลบมุมเสาเม้มปากแน่นๆเพราะไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะ อีกใจก็อยากรู้ว่าพี่ชายคิดยังไงกับเพื่อนสาวกันแน่
" เอื้องเข้าใจแล้วค่ะ ขอโทษนะคะทีทำให้ลำบากใจ " เอื้องพูดด้วยเสียงสั่นเครือ ก่อนเธอจะลุกเดินออกจากโต๊ะทันที
" อย่ารู้สึกอะไรโลมา " หญิงสาวยืนพิงต้นเสาขนาดใหญ่ที่บังตัวเธอมิดพูดกับตัวเองก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆพยายามทำหน้าให้ปกติและเดินมายังโต๊ะที่ชายหนุ่มนั่งอยู่
" เอื้องล่ะ " เธอแกล้งถามทั้งที่เห็นได้ยินทุกอย่างแล้ว
" ไปแล้ว " ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูงก่อนจะเดินนำหน้าไป สายตาวูบไหวมองแผ่นหลังแกร่งด้วยใจที่หน่วงๆ ก่อนจะยกแก้วมาดูดอีกอึกใหญ่ เบียร์ที่ว่าขมยังไม่สู้ความรู้สึกของเธอในตอนนี้
" เรากลับบ้านนะ ไม่ต้องรอ " โลมาเปิดอ่านข้อความที่เพื่อนสาวส่งมาเธอรู้ดีว่าเพื่อนกำลังเสียใจจึงไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
" เอื้องบอกกลับบ้าน เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า " เธอถามคนตรงหน้า เขาไม่ได้ตอบอะไรแต่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ
" พี่คุยอะไรกับเอื้องรึเปล่า " เมื่อรถแล่นออกจากร้านโลมาเลือกที่จะถามอีกครั้ง
" อืม " เขาตอบสั้นๆ
" บอกหน่อยได้ไหม " เธอถามอย่างลองใจ
กวิ้นเลือกที่จะเล่าโลมาฟังอย่างตรงไปตรงมา แต่คำว่าน้องสาวทำไมมันกลับทำให้เธอเจ็บไปด้วยราวกับโดนปฏิเสธเองซะอย่างนั้น
" อันที่จริง เขาพยายามเข้าหาพี่หลายครั้งแล้วแหละ แต่พี่เห็นว่าเป็นเพื่อนโลมา เลยไม่อยากทำให้เขาลำบากใจ " กวิ้นพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นเธอเงียบ สาวน้อยที่ใบหน้าแดงระเรื่อ ตาหวานเริ่มปรือหันมองชายหนุ่ม ก่อนจะหายใจเฮือกใหญ่จนคนด้านข้างได้กลิ่นเบียร์อ่อนๆ เขามองเธอราวกับต้องการดุแต่เมื่อเห็นท่าทางของคนเมาน่าเอ็นดูเขาเลยเลือกที่จะไม่พูด
- ผู้เขียน
