โดนล้อเลียน

1366 คำ
" พี่กวิ้น " เสียงใสเรียกเบาๆจากทางด้านหลังอีกที สายตาทุกคู่หันมองตามเสียงเรียกนั้น นักศึกษาร่วมห้องสองคนเดินลงมาช้าก่อนจะตรงมาที่กลุ่มของโลมา " พี่กวิ้นมาทำอะไรคะ " หญิงสาวคนเมื่อเช้าที่ร้องห่มร้องไห้หลังจากที่เอาของไปให้เขาแล้วถูกปฏิเสธกลับมานั่นเอง " เอ้าเค้าก็มารับคนของเค้า แล้วเธออ่ะเป็นใคร " มิ้นสาวแรงของกลุ่มเดินหน้าเข้าหาพร้อมเอ่ยถาม " ที่พี่กวิ้นไม่รับของแพนเพราะแบบนี้หรอคะ " เธอยังคาดคั้นคำตอบราวกับว่าเขาทำผิดต่อเธอ " พี่ยัยกระทะ แกหมายถึงอะไร " แอมเดินออกมาอีกคน " มึงไปเถอะ อย่างยุ่งกับพี่เค้าเลย " เพื่อนของเธอที่เดินมาด้วยสะกิดหลังเบาๆปรามเธอเพราะคนเริ่มมองกันแล้ว " พี่กวิ้น แพนชอบพี่จริงๆนะคะ ให้โอกาสแพนสักครั้งได้มั้ย " หญิงสาวยังเดินหน้าเข้าหาชายหนุ่มที่ยืนไม่ไกล หมับบบบ !!!! คนตัวเล็กถูกอีกคนดึงรั้งไว้ก่อนจะหันไปมองสบเข้ากับดวงตาที่มองนิ่งทว่ามันกลับน่ากลัวจนใจหวั่น " ปล่อยนะ " เธอพูดเสียงแข็งพร้อมสะบัดออกแต่หาสู้แรงของคนตรงหน้าได้ " ไม่อยากเจ็บตัวกลับไปซะ " เสียงหวานพูดขึ้นแต่กลับมีความแข็งเด็ดเดี่ยวอยู่ในนั้น แพนหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่เขาจ้องมองหญิงสาวที่จับแขนเธอด้วยรอยยิ้มมุมปาก " โอ้ยยย ปล่อยนะ " แพนร้องเจ็บเมื่ออีกคนเพิ่มแรงบีบ " โลมาพอเถอะ " กวิ้นห้ามทันทีเพราะรู้ทันว่าความอดทนของโลมาเองก็มีไม่มากนัก ก่อนที่เธอจะค่อยๆคลายแรงปล่อยหญิงสาวตัวเล็กออก " ปล่อยแล้วก็ไปสิ " โลมากัดฟันพูดพร้อมจ้องหน้าขึง " เธอเกี่ยวอะไร " เธอถามกลับโลมา " นี่ เธอไปอยู่หลุมไหนมา ถึงไม่รู้นะห้ะ " มิ้นแทรกตัวเข้ามาพร้อมเอ่ยถามเสียงปนขำ " พอเถอะ กลับกัน " ทอยชายหนุ่มหนึ่งเดียวของกลุ่มทัดทานขึ้นเพราะขืนถ้าปล่อยไว้แบบนี้เรื่อวคงไม่จบแค่นี้แน่ " ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วต่อไปนี้เธอก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก ถ้าไม่ฟังอย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน " หลังที่เงียบอยู่นานเพนกวิ้นก็พูดประโยคดังหล่าวออกมานั่นทำให้หญิงสาวที่ยืนกลางวงมองหน้าเขาด้วยแววตาสั่นไหนขอบตาแดงราวกับจะร้องไห้ เขาไม่รอเห็นภาพอะไรแบบนั้นก็เดินจากไปทันที " ได้ยินเนาะ " มุกพูดขึ้นราวกับต้องการเยาะเย้ย ก่อนจะเดินตามหลังกลุ่มของเพื่อนๆไป ปล่อยให้สองคนที่มาทีหลังปลอบใจกันอยู่ใต้ต้นไม้ที่เดิมอย่างนั้น " ขอบคุณที่มาส่งนะคะ " มุก มิ้นกล่าวขอบคุณก่อนจะก้าวขาลงจากรถ " เจอกันวันสอบนะคนสวย " มุกหันมาพูดกับโลมาทางด้านหน้าหลังจากที่เธอลดกระจกลง " แต่วันนี้น่ากลัวมากนะ " มิ้นพูดตามก่อนที่จะขำคิกคักกับมุก เมื่อนึกถึงท่าทางของโลมาที่มีต่อยัยแพนนั่น รถของโลมาแล่นออกมาจากคอนโดของทั้งคู่โดยที่มีชายหนุ่มเป็นคนขับให้เธอเหมือนเคย ทั้งคู่แวะหาของกินก่อนจะกลับเข้าคอนโด " ไม่โกรธหรอ " เขาถามขึ้นหลังจากที่ขึ้นรถมา เพราะตั้งแต่ออกจากมหาลัยมาโลมาไม่พูดถึงเรื่องนั้นเลยแถมยังอารมณ์ดีทำเอาเขสแปลกใจเล็กนอยเพราะขัดกับนิสัยของเธอ " เรื่อง? " เธอถามกลับทั้งที่ยังกินขนมเต็มปาก " วันนี้ไง " เขาพูดพร้อมขณะที่กำลังขับรถมุ่งหน้าที่พัก " หึ รู้ตั้งแต่เช้าแล้ว " เธอตอบมือก็เช็ดปากไป " ยังไง " เขาถามอย่างไม่เข้าใจ " ก็มันนั่งเม้ากันอยู่ข้างโต๊ะของโลมาเมื่อเช้าก่อนเข้าเรียนโลมาได้ยินหมดละ คริ " เธอพูดอธิบายพรางนึกขำ " แล้วขำทำไมอะ " เขาถามอย่างไม่เข้าใจ " ฮ่าๆๆ พี่กวิ้น ฮ่าๆๆๆ " คนตัวเล็กที่นั่งเบาะข้างขำจนตัวงอยิ่งทำให้เขาอยากรู้มากขึ้น " โลมา เดี๋ยวติดคอ " เขาเห็ฯท่าทางของเธอที่ทั้วกินทั้งขำจึงเผลอดุไปเล็กน้อย ก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆเบาเสียงขำลงและตั้งใจกินของกินอยู่ในมือจนหมด พอถึงคอรโดเธอก็เดินตัวปลิวมาก่อนเขาอย่างงอารมณ์ดี ชายหนุ่มมองตามหลังด้วยรอยยิ้ม เวลาเธอยิ้มก็ทำให้เขายิ้มตามได้เช่นกัน เธอหลบหายเข้าไปในห้องนานจนเวลาเกือยสามทุ่ม ชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ได้ยินเสียงก็อกแก็กจึงออกมาดูก็ฌห็นร่างคุ้นตากำลังเปิดตู้เย็นอยู่ " หิวหรอ " เขาถามขึ้นนั่นทำให้สาวน้อยสะดุ้งโหยงตกใจ " อุ้ยแม่!! พี่กวิ้นตกใจหมด " ร่างเล็กสะดุ้งจนหงายหลังนั่งลงกับพื้น เขาเดินเข้ามาหาเธอยืนกอดอกมองอย่างนึกขำกับท่าที " หิวน้ำเฉยๆ " เธอตอบก่อนจะยกขวดน้ำออกมาเทลงแก้วดื่มช้าๆ " จะบอกได้รึยัง " เขาข้องใจเรื่องที่ทำให้เธอขำเมื่อหัวค่ำไม่หายจึงถามอีกครั้ง " บอกอะไร ก็นี่ไงหิวน้ำ " โลมาเองที่ึกไม่ออกเลยนึกว่าเขาถามเรื่องนี้ " เปล่า เมื่อเย็น " เขาพูดเสียงเรียบ " อ๋ออออ คิกๆ " โลมานึกตามครู่นึงก่อนจะนึกได้และเผลอหลุดขำออกมาอีกครั้ง พอมองหน้าเขาก็ทำให้เธอหวั่นใจเล็กน้อยก่อนจะเก็บอาการเอาไว้ " โอเค มาเดี๋ยวเล่าให้ฟัง " เธอเดินจูงมือเขาออกมานั่งที่โซากลางห้องก่อนจะเริ่มเล่า " มันก็ไม่มีอะไรหรอก มันไปสืบเรื่องพี่มาก่อนที่มันจะเอาของไปให้พี่อ่ะ พอมันโดนพี่ปฏิเสธจริงๆมันก็เสียหน้าใช่มะ แล้วมันหาว่าพี่ไม่ได้ชอบผู้หญิง " โลมาพูดออกมาตามตรงที่เธอได้ยิน " ห้ะ พี่เนี่ยนะ " เขาถามเสียงดัง " อือ แล้วพี่ไม่ชอบผู้หญิงจริงหรอ " โลมาพูดพรอมกับจ้องหน้าเขาตาแป๋ว " โลมาทำเหมือนไม่รู้จักพี่ " เขาพูดเหมือนงอน ในใจก็นึกอายที่มีคนคิดกับเขาแบบนี้ " โลมาจะไปรู้ได้ไง เผื่อพี่ชอบผู้ชายแต่แอบอยู่ไง " เธอพูดอย่างล้อเลียน " เอ้ะ หรือพี่กวิ้นกับพี่โซ่ จะ " เธอพูดพร้อมทำท่ากุ้กกิ้กล้อเลียน หมับ!!! คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่ออยู่ๆก็โดนเขารวบกอดไว้อย่างไม่ทันตั้งตัว ตาคมจ้องมองคนตรงหน้าอย่างต้องการกลืนกินมันซะตรงนี้ " ล้อเลียนหรอ ดื้อนักนะ " เขาว่าเชิงตำหนิหยอกล้อ " แล้วจริงรึเปล่า " คนตัวเล็กตั้งสติได้ตอบกลับอย่างไม่กลัว แถมยังท้าทายเขาด้วยการกอดรอบคออีกด้วยจนหน้าอกๆใต้เสื้อยืดตัวบางเบียดเสียดกับอกแกร่งของเขา หัวจชายหนุ่มวัยเจริญพันธุ์เต้นตึกตักเมื่อเห็นท่าทางอวดดีของคนตรงหน้า " พี่เคยบอกแล้วนะว่าพี่เป็นผู้ชาย " เขาจับมือเล็กที่กำลังลูบไล่อกเขาเอาไว้ พร้อมพูดออกมา " ถ้าเป็นผู้ชายจริงโลมาคงเสร็จพี่ไปตั้งแต่วันเกิดพี่ละ " เธอพูดความคิดตัวเองออกมาอย่างไม่เขินอาย " พี่ไม่อยากเออาเปรียบโลมา " เขาปล่อยกอดออกก่อนจะพูด แต่มือเล็กกลับกอดคอเขาแน่นทำให้ตอนนี้ใบหน้าหล่ออยู่ห่างจากใบหน้าหวานไม่ถึงคืบ ริมฝีปากอวบอิ่มสีสวยตรงหน้าที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อยทำเอาชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ " โลมาอยากรู้ ถ้าโลมาทำแบบนี้กับเขา เขาจะทำยังไงกับโลมา " เธอพูดราวกับต้องการเช็คระบบของชายหนุ่ม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม