ร่างเล็กขยับตัวไล่ความเมื่อยล้าออกจากร่างกาย ขยับตัวไม่ได้เมื่อถูกคนตัวโตกอดรัดไว้ มานิดารีบตื่นขึ้นเต็มตาทันทีเมื่อภาพของเมื่อคืนย้อนเข้ามาในหัว เธอรีบปลุกคนที่กอดตัวเองให้ตื่นทันที เพื่อที่จะได้พูดคุยกัน เพราะเขาละเมิดข้อตกลง เขาไม่ควรแตะต้องเธออีก แต่เขาก็ทำ
“ตื่นเดี๋ยวนี้นะหมอต่อ” เธอทุบอกเขาแรงๆ เพื่อปลุกเขาให้ตื่น
“อือ...มานิดาอยากได้ผัวตอนเช้าเหรอ ได้สิ หมอต่อคนนี้ยังมีแรงเหลือเฟือ” เขาตอบทั้งๆ ที่หลับตาและกระชับกอดคนที่ทาบทับบนอกของตนเองเข้าหาแนบแน่นโดยไม่สนใจว่ามือน้อยๆ จะทุบตีรัวอกของตนเอง
“อือ...ปล่อยมานิดานะหมอต่อ ปล่อยแล้วมาคุยกันให้รู้เรื่อง” ทั้งทุบทั้งตีและดันตัวเองออกจากอ้อมแขนแข็งแรงของหมอไร้จรรยาบรรณคนนี้
“อือ...ก็นึกว่าอยากได้ตอนเช้าอีก จะคุยอะไรก็คุยตอนนี้แหละ พูดมาเลย หมอต่อฟังมานิดาเสมอ” เขาลืมตาจ้องมองหน้าของคนที่นอนทับเกยอยู่บนอกตัวเอง และก็ได้เห็นสายตามองแรงกร
