“คงงั้นมั้งคะ” เธอก้มหน้าตอบซ่อนความเขินอายไว้ แต่ก็ไม่พ้นสายตาคนแก่
“อือ...กินข้าวเถอะลูก กินอิ่มแล้วจะได้ไปหาแม่ เดี๋ยวเรื่องนั้นพ่อคุยกับไอ้ต่อให้เองว่าหนูจะนอนค้างที่โรงพยาบาลกับแม่คืนนี้”
ภวัตไม่อยากแซวเด็กสาวจึงเปลี่ยนเรื่องทันที เพราะตอนนี้ก็พอจะรู้แล้วว่าลูกชายของเขานั้นสนใจในตัวของมานิดามากแค่ไหน แต่ที่เขารู้คือตามซอกคอของเด็กตรงหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยขบเม้มรอยดูดของลูกชายเขา และดีนะที่มานิดาใส่เสื้อคอเต่าปิดคอเลยทำให้เห็นไม่หมด เห็นแค่ที่คอเสื้อปิดไม่มิด แค่นั้นก็พอจะทำให้รู้แล้วว่าลูกชายของเขานั้นดุดันแค่ไหนเวลาอยู่กับมานิดา และนี่สินะ คือสาเหตุที่ทำให้หญิงสาวอยากไปค้างที่โรงพยาบาลกับแม่ดีกว่านอนค้างที่บ้านหลังใหญ่ๆ หลังนี้
มานิดามาอยู่กับแม่ที่โรงพยาบาล แต่ก็ยังค้นหางานในอินเทอร์เน็ตดูเพื่อที่จะได้ทำงานเก็บเงิน แต่หาดูหลายๆ งานก็มีแต่ที่ไกลๆ และทำงานหยุดแค่วันอาทิตย์เท่านั้น เ
