Chapter3 ขี่ม้าสะท้านอารมณ์
1217 คำ
Chapter 3 ขี่ม้าสะท้านอารมณ์
เซียนหยวนมองท่าทางเก้กังของเถ้าแก่เนี้ยที่พยายามปีนขึ้นหลังม้าด้วยสายตาพราวระยับ นางเป็นหญิงสาวตัวเล็กแต่กลับมีเนื้อหนังอวบอัด ทั้งทรวงอก และสะโพกที่ผายได้รูปทำให้สัญชาตญาณแห่งความเป็นชายตื่นขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม
ก่อนนี้เขาพบสาวงามมามาก แต่กลับไม่รู้สึกถูกตาต้องใจหญิงสาวเหล่านั้นแม้แต่น้อย เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเขาไม่ได้ชมชอบหญิงเอวบางร่างน้อยที่วันๆ เอาแต่ทาหน้าขาวปากแดง รอยยิ้มที่ไม่จริงใจ และท่าทางที่ราวกับเสแสร้งปั้นแต่งอยู่ตลอดเวลา
แต่เขาชอบหญิงสาวที่ดูเป็นธรรมชาติ แสดงความรู้สึกออกมาอย่างจริงใจ และไม่ได้ห่วงสวยแต่งตัวจัดจ้านจนเกินไป
ราวกับสวรรค์กลั่นแกล้งที่เขารู้สึกพึงใจหญิงสาวที่แต่งงานแล้ว
‘นางมีเจ้าของ’
แม้ว่าเจ้าของจะตั้งนางไว้เฉยๆ หาได้ใส่ใจดูแล เพราะไม่มีความรักชอบในสตรีเพศ เพียงตบแต่งนางเข้าเรือนเพื่อกันคำครหานินทาก็เท่านั้น
‘นางน่าสงสารที่ต้องตกเป็นหมากตัวเล็กๆ บนกระดานของคนชั่วอย่างเถ้าแก่จาง’
ความรู้สึกสงสารและถูกตาต้องใจในหุ่นอวบอัดเย้ายวนชาย ท่าทางใสซื่อ และรอยยิ้มขัดเขินที่ฉายชัดว่าอ่อนต่อโลก ทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปจากหวงย่าหลิงได้
แล้วจู่ๆ ชายหนุ่มก็หยักยิ้มที่มุมปาก
มีเจ้าของแล้วอย่างไรเล่า ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เถ้าแก่จางจอมชั่วช้าครอบครองอยู่จะต้องกลายเป็นของเขาทั้งหมดในไม่ช้า ไม่ว่าจะทรัพย์สมบัติ เรือนหลังใหญ่ โรงเลี้ยงม้า รวมทั้งภรรยาของมันก็ต้องกลายเป็นของเขาเช่นกัน!
ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความเคียดแค้น กัดฟันจนสันกรามปูดโปน เส้นเลือดที่ขมับผุดขึ้นเป็นริ้ว มือหนากำหมัดเอาไว้แน่น
ก่อนที่สายตาแห่งความชิงชังจะแปรเปลี่ยนเป็นสายตาวาววับแล้วสาวเท้าเข้าไปประชิดเถ้าแก่เนี้ยโดยเลือกที่จะวางมือลงบนเอวของนางอย่างถือวิสาสะถูกเนื้อต้องตัว
จะช้าหรือเร็วนางก็ต้องเป็นของข้า...
“อ๊ะ...”
หญิงสาวสะดุ้งด้วยความตกใจ แต่ไม่ทันที่นางจะได้เอื้อนเอ่ยออกมาแม้เพียงครึ่งคำเขาก็รวบร่างนางจนลอยขึ้นไปนั่งบนหลังม้า ก่อนที่เขาจะกระโดดตามขึ้นมานั่งคร่อมจากทางด้านหลัง
“ไปเถอะขอรับ ข้าจะพาเถ้าแก่เนี้ยลองขี่ม้าไปรอบๆ”
เขารวบจับมือนางให้จับสายบังเ**ยนด้วยสองมือ ก่อนจะพาม้าห้อตะบึงไปยังลานโล่งกว้างด้านหลังซึ่งห่างไกลจากสายตาผู้คน
หวงยาหลิงเม้มริมฝีปากเข้าหากันเป็นเส้นตรง รับรู้ได้ถึงหน้าขาแข็งแกร่งของชายหนุ่มที่ขยับบังคับม้าทว่ากลับถูไถเบียดชิดต้นขาด้านหลังของนาง
ตึก! ตึก! ตึก!
หัวใจเจ้ากรรมสั่นระรัวราวกับจะกระโจนออกมานอกอกเสียให้ได้ แล้วสติของนางก็เกือบจะเตลิดเมื่อเขาก้มลงมาจนปลายจมูกแทบชนกับนวลแก้มสุกปลั่งซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาบังคับม้าให้หยุดนิ่ง
“ขยับสะโพกสิขอรับเถ้าแก่เนี้ย ขยับขึ้นลงเพื่อบังคับให้ม้าวิ่ง”
สองมือที่จับมือของนางเอาไว้เลื่อนลงมาวางที่หน้าขาของนางทั้งสองข้าง
“บะ...แบบนี้หรือ”
นางยกสะโพกขยับขึ้นลง แต่เขากลับใช้มือกดสะโพกของนางไม่ให้ยกขึ้นสูงเกินไป
“ไม่ใช่ ลองยกน้อยๆ แล้วบดสะโพกลงไป ถูไปกับหลังม้าช้าๆ สิขอรับเถ้าแก่เนี้ย”
หญิงสาวงุนงงเพราะทั้งเขินทั้งอายจนใบหน้าแดงก่ำ รู้สึกราวกับว่านางกำลังร้อนผ่าวไปทั้งสรรพางค์กาย เมื่อเขาสั่งให้นางทำนางก็ตั้งใจทำอย่างใสซื่อ
ทว่า
“อะ....อื้อ...”
ความซ่านสะท้านกลับถาโถมเมื่อนางยกสะโพกกดลงแล้วถูไถไปบนหลังม้า แล่นปราดมาถึงท้องน้อยจนบิดมวน เมล็ดสวาทที่อยู่ภายใต้กางเกงถูกบดบี้ลงกับหลังม้าจนทำให้น้ำใสถึงกับไหลเยิ้มออกมาจากรูแคบชื้น
หวงย่าหลิงตกใจกับสัมผัสที่ได้รับจึงรีบหยุด ทว่าคนตัวโตที่โอบกอดนางจากทางด้านหลังกลับสั่งเสียงเข้ม
“อย่าหยุดขอรับเถ้าแก่เนี้ย ทำต่อไปจนกว่าข้าจะบอกให้ท่านหยุด นี่เป็นการฝึกการควบคุมม้านะขอรับ ต้องทำจนกว่าจะชำนาญ
“ตะ...แต่ว่า”
นางหันหน้าไปมองเขา เมื่อเห็นว่าเขาทำหน้าขึงขังราวกับไม่รับรู้ว่านางกำลังเผชิญกับอะไร นางก็จำต้องกดข่มความกระดากอายเอาไว้ แล้วฝืนยกสะโพกบดบี้ลงบนหลังม้าต่อไป
‘บ้าจริง! ร่างกายข้าเป็นอะไรไป!’
ทั้งกังวลทั้งสับสน ยิ่งมือหนาข้างหนึ่งของเขารวบเอวนางเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างวางลงบนหน้าขา นางก็ยิ่งรู้สึกเห่อร้อนวูบวาบจนสะท้านไปถึงขั้วหัวใจ
“ฮึก...”
นางถึงกับรีบหุบปากฉับเพราะเผลอครางออกมา ยิ่งถู ยิ่งไถ ยิ่งบี้บดลงบนหลังม้า เป้ากางเกงของนางก็ยิ่งเปียกแฉะ เสียวสะท้านจนลมหายใจขาดห้วง นางห่อไหล่น้อยๆ เผลอปิดเปลือกตาลงอย่างไม่อาจสะกดกลั้นความซ่านหฤหรรษ์เอาไว้ได้อีกต่อไป
“จังหวะการควบคุมม้ายังไม่ดี เร่งจังหวะขึ้นอีกสิขอรับเถ้าแก่เนี้ย ขยับให้ไวกว่านี้ เร็วกว่านี้ขอรับ”
“บะ...แบบนี้เหรอ อะ...อื้อ อื้อ”
หญิงสาวถึงกับทนไม่ไหว หอบหายใจแรงจนห่อไหล่งองุ้ม เสียวที่แกนกลางกายจนเจียนจะบ้า แล้วในจังหวะนั้นเองมือหนาที่โอบเอวนางเอาไว้ก็เลื่อนขึ้นสูงก่อนจะสอดเข้าไปในสาบคอเสื้อแล้วล้วงควักเต้านมของนางมากุมเอาไว้อย่างหน้าตาเฉยๆ
“ซะ...เซียนหยวน อะ...อะ...อื้อ นะ...นี่เจ้าจะ...จะ จะทำอะไร อะ....อะ...อาห์ อาห์”
นางร้องถามพร้อมกับครวญครางไม่เป็นภาษา มือของเขาทั้งหยาบและกระด้าง อีกทั้งนิ้วของเขาก็สากระคายเสียจนนางรู้สึกร้อนวูบวาบ เขาฟอนเฟ้นเต้านมของนางอย่างแรง ทั้งบีบ ทั้งเคล้น แล้วใช้นิ้วโป้งบี้บดลงบนปลายถันที่กำลังชูชันด้วยความร่านสะท้าน
“ข้าก็กำลังสอนเถ้าแก่เนี้ยขี่ม้ายังไงเล่าขอรับ ขยับให้เร็วขึ้นอีกสิขอรับ เร็วขึ้นอีก เร็วขึ้นอีก....”
“อะ...อื้อ ฮะ..แฮ่กๆ”
หญิงสาวบิดเกร็งไปทั้งสรรพางค์กาย รับรู้ว่าร่างกายกำลังเปลี่ยนไปอย่างที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน มันซ่านสะท้านหวามไหวราวกับถูกจู่โจมด้วยคลื่นราคะ็ฌ็ง
“อะ...ฮึก”
นางเกร็งกระตุกซ้ำๆ จากแรงสุขสมที่เสียดสีระหว่างหลังม้ากับแกนกลางกาย รับรู้ได้ว่าภายในกำลังตอดรัดตุบๆ หว่างขาเปียกแฉะเป็นด่างดวง นางอับอายกับความสุขสมที่เกิดขึ้นจนไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองคนตัวโตที่กำลังโอบกอดนางจากทางด้านหลัง
- ผู้เขียน
