Chapter 25 พรหมจรรย์ที่เฝ้าถนอม
“อื้อ...”
หัวใจเจ้ากรรมกระตุกไหว เมื่อจูบละเลียดเนิบช้าแปรเปลี่ยนเป็นจูบหวามดุนดันรุกเร้า แทรกสอดลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดพันเกี่ยว ขณะที่เรียวปากบดขยี้จนนางรู้สึกราวกับว่าริมฝีปากของนางกำลังเห่อร้อน
สองมือหนาฟอนเฟ้นไปยังสองเต้า เขาจับเรียวขาสองข้างให้อ้าออกกว้าง ก่อนจะแทรกแกนกลางกายเข้าไปเบียดชิดจนนางรับรู้ได้ถึงเอ็นอุ่นขนาดใหญ่ที่ดุนดันอยู่ภายในเป้ากางเกงของเขา
“เจ้าคงรู้แล้วว่าข้าต้องการเจ้ามากเพียงใด”
พูดพลางจูบซับไปตามแก้มนวล แล้วเลื่อนไปกัดใบหูของนางแผ่วเบา
“เจ้าค่ะ...ขะ...ข้ารู้”
เสียงของนางแผ่วเบา ทว่าหัวใจกลับเต้นแรงราวกับจะกระโจนออกมานอกอก ยังผลให้คนตัวโตถึงกับก้มลงประทับจูบบนริมฝีปากของนางอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนไล้ซุกไซ้ลงไปยังซอกคองามระหง
จูบฝังรอยแดงราวกับมันคือถ้อยคำบอกรัก แล้วเลื่อนต่ำลงไปซุกไซ้ที่สองเต้าขาวอวบอูม ในขณะที่มือทั้งสองข้
