Chapter 23 [สามีสารเลว] ค่ำคืนหวิวหวามที่แสนสับสน
มีเพียงนางที่รู้ว่าเวทที่สามีร่ายใส่นางนั้นหาใช่เวทร้ายแรงไม่...
กว่าหลานหรงจะได้มีเวลาอยู่กับตนเอง ดวงอาทิตย์ก็หายลับไปจากโค้งขอบฟ้าเสียแล้ว นางสั่งให้สาวใช้ไม่ต้องนอนเฝ้า ด้วยต้องการอยู่คนเดียวเพื่อทบทวนถึงภาพความทรงจำเหล่านั้นที่หลั่งไหลเข้ามาในหัวสมองของนางราวกับน้ำป่าไหลบ่าลงมาจากภูเขาสูงชัน
นางเดินไปหยุดยืนอยู่ที่โต๊ะ ยื่นมือไปสัมผัสกระจกเงาที่สะท้อนใบหน้าหม่นเศร้าของตนเอง
“หากว่าสิ่งที่ข้าเห็นเป็นความจริง คนที่ใจร้ายที่สุดคงเป็นข้า”
มือเล็กที่สัมผัสใบหน้าของตนเองในกระจกเงาค่อยๆ กำเข้าหากัน ก่อนจะชักมือกลับเข้าหาตัว ดวงตาของนางสับสนและว้าวุ่นใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิต
นางเกือบตัดสินใจผิดพลาด!
“ชุนไป่หานท่านเป็นคนเช่นไรกันแน่”
“ข้าก็เป็นเช่นนี้ สุดแล้วแต่ว่าทุกคนต้องการให้ข้าเป็นคนเช่นไร”
เสียงทุ้มจากทางด้านหลังส่งผลใ
