3

2355 คำ

แล้วก็พบว่ามันโชว์หราว่าตุลาอยู่ที่ไหนในตอนนี้ ตุลาเองก็ดูชอบใจที่เธอเช็คเขาอยู่เรื่อยๆ เลยแกล้งวางแก้วลงบนโต๊ะหนักๆ ก่อนเดินไปวางกระเป๋าที่โต๊ะที่เป็นที่ทำงานในส่วนของตัวเองคว้าโน๊ตบุ๊คขึ้นเปิดเครื่องนั่งรอครู่หนึ่ง ตุลาเดินมายืนมองที่ด้านหลังจิ้มอาหารในจานที่ถือมาด้วยเข้าปากตัวเอง ถามพร้อมเคี้ยว “ทำอะไร” “ทำงานสิคะ ไม่ใช่คนว่างงานนะ” “ยังจะรับงานมาทำอีก เดี๋ยวก็บ่นปวดนั่นปวดนี่” ตุลามากกว่าที่บ่น หน้าตาเขาดูไม่สบอารมณ์ขึ้นมาวูบหนึ่งเมื่อว่ากล่าวให้เธอ หลังเรียนจบณวกาญจน์ทำงานเป็นสาวออฟฟิซได้ไม่ถึงสามเดือนดีก็ลาออก ตอนที่เธอได้เจอตุลาครั้งแรกนั่นลาออกมาแล้ว และรับแปลบทความจนตอนนี้ยังรับงานพวกนั้นอยู่บ้าง แต่หลักๆจะเป็นอ่านหนังสือเสียมากกว่า ตอนนี้ก็แทบจะไม่ได้รับงานแล้ว เพราะตุลาบอกให้เธองดไป หลังจากที่เธอเริ่มปวดท้องทุกครั้งที่จับงานเหล่านั้น ส่วนค่าใช้จ่าย เธอมีเงินที่มารดาทำประกันเอาไว้ให้เป็นทุนรอนอยู่จำนวนหนึ่ง และอีกจำนวนหนึ่งตุลายัดเยียดโอนเข้าบัญชีให้ทุกเดือน รวมๆก็มากกว่าเป็นพนักงานออฟฟิซหลายเท่าเหมือนกัน ไม่ได้อยากว่างงานอยู่แบบนี้ แต่พอรับงานมาทำทีไรเธอจะเครียดเสมอ เธออยากทำงานออกมาให้ได้ดีที่สุด แล้วก็ชอบกดดันตัวเอง จนกลายเป็นเครียดลงกระเพาะไป สุดท้ายตุลาทนไม่ได้ที่เธอทุกข์ทรมานกับอาการเจ็บป่วยเรื้อรังแบบนั้น บอกแกมบังคับให้งดรับงานเสียงแข็ง ได้ยินเขาบ่นแล้ว แต่เธอไม่สนบ่นกลับไปเสียเลย “เปรมบอกว่าเวลากินอาหารห้ามพูดไงคะพี่ตุลย์” ตุลายิ้มแล้วแกล้งยั่วด้วยการเคี้ยวตุ้ยๆพร้อมรับคำไปด้วย “โอเค ไม่พูด” ณวกาญจน์แกล้งบ้างด้วยการตวัดตามองคนที่ชอบยอกย้อนเธอ ก่อนเบนสายตามาที่หน้าจอดังเดิม ตุลาหาเก้าอี้ใกล้ๆลากมานั่งแล้วมองหญิงสาวอยู่เงียบๆแบบนั้นไม่ทิ้งสายตาไปไหนอีก ณวกาญจน์รู้ว่าเขามองก็ชักเขิน ถอนใจเฮือก ละสายตาจากจอเอียงคอมองเขาอย่างอ้อนๆ พร้อมกับชวนเขาคุยแก้เก้อเสียเลย “พี่ตุลย์ช่วยเปรมหน่อยสิ” ตุลายิ้ม ตักอาหารในจานใส่ปากแล้วเคี้ยวๆ พร้อมกับถาม “อะไร” เขาจงใจยั่วให้เธอบ่นอีกว่าอย่าพูดตอนเคี้ยวอาหารแต่ณวกาญจน์เลิกสนเขาแล้วหันมาสนใจกับงานของตนเองแทน “อยากเขียนนิยาย” “อยากเขียนก็เขียนสิ” “พูดเหมือนพัดเลยพี่ตุลย์เนี่ย” บ่นปอดแปดแล้วว่าต่อ “ถ้ามันง่ายแบบนั้นก็ดีสิคะ” “แล้วจะให้พี่ช่วยอะไร” เขาทอดเสียงถามฉายความเป็นห่วงเป็นใยและใส่ใจจนล้นปรี่ทั่วทั้งดวงตา ณวกาญจน์มองตาเขาแล้วยิ้มหวานให้ ค่อยลุกขึ้นเดินมาซ้อนด้านหลังชายหนุ่มบีบนวดลงบนบ่าบึกบึนภายใต้เสื้อยีนเนื้อนุ่มด้วยน้ำหนักที่กะให้พอเหมาะพอดีเพราะนวดให้เขาเป็นประจำ ชายหนุ่มวางจานบนหน้าตัก ครางอือในลำคอถูกใจที่สาวเจ้าออดอ้อนด้วยการนวดให้แบบนี้ เอนลงกับพนักเก้าอี้ ทำเนียนเอาศรีษะพิงผนังเนื้อนุ่มหยุ่นตรงด้านหลัง ณวกาญจน์สะดุ้งก่อนละมือมาตีบ่าเขาเบาๆทีหนึ่ง ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอครึ้มๆก็ให้ร้อนวาบไปทั้งใบหน้า นวดไปได้พักเดียวพูดขึ้น “พี่ตุลย์เส้นตึงจัง เครียดล่ะสิ เรื่องงานใช่ไหมคะ” ถามพร้อมออกแรงนวดให้เขาด้วย ตุลาเงียบไปอึดใจถึงตอบ “เครียดเรื่องเดียวแล้วล่ะตอนนี้” “เรื่องอะไรคะ” “อยากได้เปรมน้อยสักห้าคน...ได้ไหม” “หูย...” ได้ยินจำนวนลูกที่เขาอยากมี เธอถึงกับใจสั่นไปเลยทีเดียว “รออีกหน่อยนะคะพี่ตุลย์คนดีของเปรม” ได้ยินคำตอบของเธอแล้วหมดอารมณ์ผ่อนคลาย ตุลาแสร้งถอนใจพรืด ถามเสียงมึนตึงใส่ เชื่อว่าใครคนอื่นมาเห็นเขาแบบนี้ต้องคิดว่าตุลาถูกผีสิงแน่นอนเพราะปกติชายหนุ่มเป็นคนขรึมจัดในเวลางาน เขายิ้มเท่าที่จำเป็นเท่านั้น หน้าเลยติดดูว่าดุเล็กน้อยเสียด้วยซ้ำ “แล้วนี่มาอ้อนเอาอะไร ไหนจะให้พี่ช่วยอะไร ว่ามา” ละมือจากบ่าตึงๆของตุลาแล้วเอื้อมหยิบจานบนตักของเขาออก สูดหายใจเข้าลึกๆ ทำตัวกล้าบ้าบิ่นนั่งลงบนตักข้างหนึ่งของเขาแทน แล้วคล้องแขนรอบลำคอแข็งแกร่งอย่างที่เคยเห็นซีนนี้ผ่านตามาบ้าง ไม่ว่าจะเป็นละครหรือภาพยนตร์ก็แล้วแต่ รับรู้ได้อาการเกร็งตัวหน่อยๆของชายหนุ่มพร้อมกับเสียงถามในลำคออย่างสะกดกลั้นอารมณ์ “จะทำอะไรยัยตัวแสบ” ตุลาเหมือนเสือจำศีลที่ถูกแม่กระต่ายน้อยตัวดีกระโดดล่อหน้าล่อตาอยู่ ช่วงสองสามเดือนมานี้ เธอยังบ่นว่าปวดท้องอยู่บ้าง แม้จะงดรับงานแล้วก็ตาม ไปพบแพทย์ ตรวจร่างกายแล้วก็ว่าไม่มีอะไรผิดปกติ และเหมือนว่าปัญหานี้จะทำให้ทั้งคู่ต้องยุติกิจกรรมบนเตียงไปด้วย โอเค ตุลาก็ยินยอม เพราะห่วงเรื่องสุขภาพของเธอมากกว่า แต่แล้ว เธอไม่รู้เลยหรือไรว่าเขายังปกติ มีความต้องการ ที่สำคัญตุลาต้องการเธอมากขนาดไหน เจ้าหล่อนจะรู้บ้างหรือไม่ เหตุใดถึงได้ชอบทำแบบนี้กับเขานัก แม้ตุลาจะต้องกรำงานในบริษัทที่ตนเองก่อร่างสร้างขึ้นกับมือจนเหมือนจะไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง แต่เขายังหนุ่มแน่น พูดง่ายๆก็คือยังต้องการในเรื่องพวกนี้อยู่ คิดแล้วหงุดหงิด ตุลาตามใจเธอเกินไปไหม แต่แล้วเขาก็ไม่อาจขืนใจบังคับขู่เข็ญเอา หากว่าเธอไม่พร้อม ความรักความใคร่ความลุ่มหลงมันควรเป็นเรื่องความเต็มอกเต็มใจของคนสองคนมากกว่าจะเป็นเรื่องของคนคนเดียว “ยังไม่หายปวดท้องอีกหรือ” ตุลาถามอาทร แต่แววตาฉายความต้องการชัดเจน หลบตาเขา ตอบเสียงอ้อมๆแอ้มๆ “ก็...ตอนนี้ไม่ปวด” “ทำได้แล้ว?” เสียงเขาถามต่ออย่างมีความหวัง “พี่ตุลย์น่ะ อย่าเพิ่งได้ไหม ช่วยเปรมทำงานก่อน” “อะไรล่ะ ก็ว่ามาสิ” เม้มปาก ก่อนบอกอย่างอายๆ “เปรมอยากรู้ว่าถ้าผู้หญิงเริ่มรุกก่อน จะเป็นยังไง” เธอได้ยินเสียงคำรามในลำคอ “เราก็ต้อง...ลองทำดู” เขาบอกราวกับท้า พร้อมประกายตาคมกล้าสื่อความปรารถนาไม่ซ่อนเร้น ณวกาญจน์เม้มปากแน่นกว่าเดิมจนแทบไม่เห็นสีเลือด แล้วกลั้นใจพูดออกไปอีก “สอนเปรมหน่อยได้ไหมล่ะคะ มันต้องเริ่มยังไง เปรมจำไม่ได้” ถามพร้อมจ้องริมฝีปากของเขา ใจสั่นทั้งๆที่ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับกันและกันเลยสักนิด และตุลาก็เต็มไปด้วยพลังของเพศชายที่ปลุกเร้าดึงดูดให้คู่รักของเขาพร้อมกระโจนลงไปในวังวนเสน่หาได้อย่างง่ายดาย รวมถึงสาวอ่อนด้อยร้ายเดียงสาแบบเธอด้วย “จะให้พี่สอนจระเข้ว่ายน้ำหรือไง เวลาเรารุก พี่ก็แทบขาดใจตายทุกที ทำมาถามแบ๊วๆอีกว่า ‘ทำยังไงคะ’ ‘เริ่มยังไงคะ’ ” ตุลากระซิบคุยคลอเคลียข้างใบหู กึ่งแซว ท้ายๆเสียงชักพร่าสั่น จบคำเขาจูบหนักๆลงข้างขมับที่มีไรผมปลกลงมาเล็กน้อย ณวกาญจน์ที่ก๋ากั่นเมื่อแรก เริ่มขนลุกขนชันทั้งตัว หดคอหนีแต่กลับไปไหนไม่รอด เมื่อเขากางกรงเล็บกักเธอเอาไว้กับตัวเสียแล้ว หมดความอดทนจริงๆ กับร่างหอมหวานบนหน้าตักนี่ สำหรับผู้ชายทั้งแท่งแบบตุลาที่มีเลือดมีเนื้อมีความต้องการมีความปรารถนา ไม่ใช่พระอิฐพระปูนมาจากวัดไหน เธอจึงถูกเขาจุมพิตด้วยความเร่าร้อน ตุลาสอดรัดเรียวลิ้นดูดดื่มเรียกร้องมากกว่าที่เคย ชายหนุ่มที่ใครๆต่างมองว่าแสนสุภาพสุขุมนุ่มนวลกำลังจุดความปรารถนาในเรือนกายของเธอให้พุ่งพล่าน ราวปรอทที่จุ่มลงในลาวาร้อนจัดท่ามกลางภูเขาไฟ “พี่ตุลย์...” ได้ยินตนเองเรียกชื่อเขาเสียงเบาหวิว เมื่อรับรู้ได้ถึงริมฝีปากร้อนรุ่มที่ไต่ลงมายังแอ่งชีพจรและทำท่าว่าจะเลยเถิดไปมากกว่านั้น ตุลากดริมฝีปากของตนแนบแน่นลงบนผิวอ่อนนุ่มของหญิงสาวในอ้อมกอดนิ่งนาน แล้วถึงได้ยินเขาตอบรับกลับมา “ฮื้อม์” กลั้นใจบอกเขาก่อนที่อะไรๆจะไปไกลมากกว่านี้ “พอก่อนค่ะ” ตุลากัดกรามแน่น เค้นเสียงบอกคนบนตัก “พี่หยุดไม่ได้แล้วทูนหัว” “แต่เปรม...เปรมปวดท้องอีกแล้ว” ว่าเสียงอ่อยลงอีก ใจโหมเต้นรุนแรงกลัวเขาจะไม่หยุด “ปวดอีกแล้วหรือ...นี่แกล้งพี่หรือเปล่า” ตุลาถามพร้อมกับส่งสายตาสงสัยมาให้ จนเธอร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าและลำตัว อ้อมแอ้มบอก “ปวดจริงๆ” “โธ่...แล้วแบบนี้เมื่อไรจะมีลูก นี่พี่จะสี่สิบแล้วนะ” เขาบอกด้วยใบหน้าบึ้งตึง ที่จะได้เห็นก็ตอนที่อยู่ด้วยกันสองคนเพียงเท่านั้น “น่า...นะคะ อย่าเพิ่งมีเลย เปรมยังไม่พร้อมนี่นา” ตะล่อมจบ หอมแก้มเขาทีหนึ่งคล้ายปลอบประโลม แต่นาทีนี้ตุลาไม่อยากได้แค่การหอมแก้ม ชายหนุ่มต้องการมากกว่านั้น เขาออกแรงเพียงนิดเดียวดันร่างแน่งน้อยบนตักให้ขยับตัวตรง เสียงตึงใส่ “เปรมลุกขึ้นก่อน” ได้ยินเขาว่าแล้วเลยยอมลุกออกจากตักเขาแต่โดยดี ถามเสียงอ่อน “พี่ตุลย์จะไปไหน” “เห็นไหม นี่อะไร” ตุลาพยักพเยิดหน้าลงมาที่กึ่งกลางลำตัวของเขา ณวกาญจน์มองตามแล้วหวีดร้องหน้าแดงซ่านทันที “อี๊!...พี่ตุลย์บ้า” “มายั่วเขาแล้วยังว่าเขาบ้าอีก ผู้หญิงอะไรแบบนี้เนี่ย” ได้ยินเขาบ่นงึมงำก่อนเดินเข้าไปในห้องไป อดยิ้มตามไม่ได้ ตะโกนไล่หลังถาม “แล้วรักไหมคะ” ได้ยินเสียงทุ้มละมุนหูที่แสนอบอุ่นตอบกลับมาก็ยิ้มหนักกว่าเดิม “ก็เพราะรักนี่ไง ถึงต้องไปทำร้ายตัวเองในห้องน้ำน่ะ” “พี่ตุลย์บ้า ลามก หื่น กาม” คราวนี้ตุลาเดินกลับมายืนท้าวเอว หลักฐานความหื่นของเขายังโชว์หราตรงหน้าอีกด้วย ท้ากลับ “ว่าอีกสิมา เดี๋ยวพี่จะบ้า ลามก หื่น กามใส่ ใครปวดท้องอีก พี่จะไม่ปล่อยแล้วคราวนี้” “อย่ามาบ้ากับเปรมนะ เข้าห้องไปเลย” แล้วเดินหนีกลับไปที่โต๊ะทำงานของตนเอง เธอจดทะเบียนสมรสกับเขาเงียบๆ ไม่ได้บอกใคร แม้แต่วาสนา หรือแม้กระทั่งสองสาวเพื่อนสนิท อย่างเมธาวีและกิตติภาภรณ์ เธอกับเขาอยู่ในสถานะสามีภรรยามาได้เกือบปีแล้ว พร้อมย้ายมาพักในคอนโดมิเนียมแห่งนี้หลังจดทะเบียนด้วยกันไม่กี่วัน ห้องนี้ตุลาออกเงินซื้อและตกแต่งเองทั้งหมด ตุลาขอเธอแต่งงานตั้งแต่ตกลงว่าจะลองคบกันได้เพียงสามเดือนเท่านั้น ความสัมพันธ์ระหว่างกันเกิดขึ้นไวจนเธอไม่กล้าบอกใคร แถมยังตกลงคบหาและยอมแต่งงานกับเขาในทันทีที่ตุลาออกปากขออีกด้วย ราวกับผู้หญิงใจง่าย แล้วก็มุ่ยหน้าอย่างไม่สบายใจเท่าไรนักเมื่อนึกถึง ครั้งหนึ่งเธอเคยคุยเรื่องนี้กับสองเพื่อนซี้ แต่พวกนั้นบอกให้เธอลองดูดูตุลาไปสักระยะก่อน อย่าเพิ่งใจร้อน แต่แล้วก็รู้สึกว่าตนเองกับตุลาเหมือนมีแรงดึงดูดระหว่างกัน เธอรักเขาได้อย่างง่ายดาย รักในความเป็นเขา ส่วนตุลาเองจากวันที่พบกันครั้งแรกจนถึงวินาทีนี้ เขาก็ไม่เคยทำให้เธอเสียใจเลยแม้แต่เรื่องเดียว ผิดจากที่เธอเข้าใจไปมากโข ว่าเขาน่าจะเป็นคุณชายเจ้าเสน่ห์ที่ชอบเอาตัวเองเป็นใหญ่ เป็นที่ตั้ง แล้วก็อาจมีปัญหาเรื่องผู้หญิงตามมาเมื่อเขาเริ่มเบื่อเธอแล้ว แต่ที่เธอสัมผัสได้ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา ตุลาเป็นคนอบอุ่น ช่างเอาอกเอาใจ มีความเป็นนำสูงมาก ที่สำคัญเขาไม่เคยมีปัญหาเรื่องที่ใครๆต่างพากันไซโคเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว ที่สำคัญกว่านั้นตุลายังทำอาหารได้อร่อยสุดๆอีกด้วย ใครต่อใครที่เคยเอ่ยปากเตือนว่าเขาเจ้าชู้ เธอก็ไม่เห็นว่าเขาจะเป็นแบบนั้นเลยสักครั้ง จึงวางใจจนมาถึงบัดนี้ คิดเอาไว้ว่าเธอจะรออีกไม่นานก็ว่าจะเปิดตัวเขาให้ทุกคนรู้ว่าแต่งงานกันแล้วนะ แต่คงต้องบอกวาสนาก่อนเป็นคนแรก แล้วก็ตามด้วยสองเพื่อนสาวสุดแสบ จากนั้นอาจจัดงานฉลองสมรสเล็กๆ ที่มีแต่เพื่อนที่สนิทกัน ถึงตอนนั้นเธอคงไม่คุมกำเนิดแล้ว เธอเองก็อยากมีลูกเล็กๆกับเขาเช่นกัน แล้วหากว่าระหว่างนี้มีคนเข้ามาแทรกกลางเธอกับตุลาเล่า ใครจะเข้มแข็งกว่ากัน ใครจะเหนี่ยวรั้งสายใยสัมพันธ์ที่ผูกกันและกันเอาไว้ เขาหรือเธอ หรือจะต่างคนต่างหันหลังให้กันไป โดยไม่มีใครรั้งใครเอาไว้เลยสักคน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more