"อรุณสวัสดิ์ครับนายหญิง" ชาร์ลโค้งศีรษะเอ่ยทักทายไอญ่าที่เดินลงมาจากชั้นสอง สีหน้าคนตัวเล็กเมื่อได้ยินแบบนั้นก็แอบรู้สึกประหม่าไม่เป็นตัวของตัวเองเล็กน้อย
"เรียกฉันเหมือนเดิมเถอะอย่าเรียกแบบนั้นเลย" เธอไม่ชินกับการโดนเรียกแบบนั้นสักเท่าไหร่ หลายวันมานี้เธอต้องทนฟังพวกเหล่านี้เรียกเธอว่านายหญิง ซึ่งบอกตรงๆเธอไม่ชอบเลย
"ไม่ได้หรอกครับมันคือคำสั่งของเสี่ย"
"เขาไม่รู้หรอก ลับหลังเขาเรียกฉันเหมือนเดิมที่เคยเรียกแหละ"
"ไม่ได้จริงๆครับจะลับหลังหรือต่อหน้าพวกเราก็ต้องเคารพนายหญิงเหมือนที่พวกเราเคารพเสี่ย" ชาร์ลยิ้มก่อนจะเดินออกไป
เธอยืนถอนลมหายใจออกมาแผ่วเบาเธอรู้สึกไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ที่ต้องอยู่ในตำแหน่งนี้ เธอเดินเข้ามาในห้องอาหารโดยมีสาวใช้คอยโค้งหัวให้ เธอทำได้แค่ส่งยิ้มอ่อนๆ พร้อมกับนั่งลงฝั่งตรงข้ามแบล็ค
"....." แบล็คนั่งมองไอญ่าที่มีสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาส่งสัญญาณมือบอกให้
