เด็กเสี่ย 04 หนูทดลอง
1247 คำ
ตุ้บ!
ไอญ่าถูกจับเหวี่ยงลงกองกับพื้น เธอหันกลับไปมองชายหนุ่มในชุดสูทดูสง่าและน่าเกรงขาม เขาเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าเธอพร้อมกับกอดอก มุมปากหยักเหยียดยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าส่งสัญญาณบางอย่างให้กับลูกน้อง
พรึ่บ
แกร๊ก!
หญิงสาวอาศัยจังหวะที่ชายชุดดำเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับเข็มฉีดยา วิ่งไปหยิบปืนที่เหน็บอยู่เอวชายชุดดำชักออกและเล็งไปหาแบล็คด้วยความหวาดกลัว
"ถอยไป!!" เธอหันกระบอกปืนไปมาขู่ชายชุดดำที่หมายจะเข้ามาประชิดตัวเธอ พวกเขายอมถอยออกห่างตามคำสั่งของแบล็ค
"ไม่เคยมีใครเอาปืนมาจ่อหน้าฉันสองครั้งติด นับว่าเธอกล้ามากนะไอญ่า แต่ขอโทษทีความกล้าเธอมันซ่อนความกลัวของเธอไม่ได้" เขาเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะย่างสามขุมเข้ามาหาหญิงสาว
"ยะ..อย่าเข้ามานะ! ไม่งั้นฉันยิงนายแน่!!" คำขู่ของเธอไม่ได้ทำให้มาเฟียหนุ่มสะทกสะท้านอะไร เขายังคงเดินมาเรื่อยๆ กระทั่งชนกับกระบอกปืนในมือหญิงสาว
วัตถุสีดำที่กำลังสั่นเทาจ่ออยู่กลางอกของแบล็ค เรียกรอยยิ้มเย้ยหยันได้เป็นอย่างดี เขามองใบหน้าสวยหวานซึ่งเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ รับรู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังกวาดกลัว
"กลัวฉันเหรอ? สั่นเชียว" เสียงเย็นๆถูกเอื้อนออกมาทำคนฟังอย่างไอญ่าขนลุกซู่ขึ้นมาทันที
"ปล่อยฉันไป เดี๋ยวนี้!!" แม้พยายามควบคุมโทนเสียงให้ไม่สั่นแต่เธอก็ทำไม่ได้ น้ำตาที่คลอเคล้าในดวงตาค่อยๆไหลลงอาบแก้มทั้งสองเป็นสาย
"แน่ใจแล้วเหรอว่าจะยิงฉัน ถ้าเธอยิงฉันคนที่จะตายคือเธอ มองไปรอบๆสิใช่ว่าเธอคนเดียวที่มีปืน" ไอญ่ามองไปรอบๆตามที่แบล็คพูด ชายชุดดำทุกคนล้วนแล้วแต่มีปืนกันทั้งนั้นหากเธอลั่นไกใส่เขา เธอคงไม่รอดแบบที่เขาพูดจริงๆ
หมับ!
"!!!!!" เขากระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะจับเข้าที่ปืนและทำการปลดปอกกระสุนพร้อมใช้เท้าเขี่ยไปไกล ไอญ่ามองแบล็คด้วยใบหน้าซีดเผือด เธอถอยห่างออกจากเขาเมื่อโดนเขาไล่ต้อน
"นึกว่าจะแน่ซะอีก หลอกง่ายกว่าที่คิดนะ"
"ถอยไปนะ! อย่าเข้ามา!" เธอถอยไปเรื่อยๆจนแผ่นหลังติดกับผนังกำแพงหนาเย็นเฉียบ แบล็คใช้สองมือยันผนังด้านหลังพร้อมกับโน้มใบหน้าคมคายลงมาหาใบหน้าสวยหวาน
"คิดเหรอว่าฉันจะยอมให้ชีวิตเธอฟรีๆโดยไม่มีอะไรมาแลก" เธอเผลอสบตากับนัยน์ตาสีเข้มของเขา มันช่างดูน่ากลัวและเดายากว่าเขากำลังคิดอะไร เธอเหมือนถูกสะกดเอาไว้นานนับหลายวินาที ก่อนจะรู้สึกเหมือนมีอะไรแหลมๆทิ่มลงลำคอของเธอ
"กรี๊ดด!!!" หญิงสาวกรีดร้องออกมาสุดเสียง แบล็คจัดการกดตรงปลายของเข็มลงเพื่อให้ยาที่เขาอัดลงไปเกือบเต็มเข้าสู่ร่างกายของไอญ่า
เขาโยนเข็มทิ้งแบบไม่ใยดี มองร่างที่ทรุดลงนั่งพิงผนังกำแพง สายตาเธอนั้นมองเขาด้วยความเกลียดชัง มือซ้ายกุมรอยแผลเล็กๆที่เขาทำไว้ด้วยความเจ็บปวดไม่นานนักร่างของไอญ่าก็หมดสติลงไป
เวลาผ่านไปราวสามสิบนาที ภายในห้องสี่เหลี่ยมขาวสะอาดถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำบ่งบอกถึงลักษณะนิสัยของเจ้าของห้องได้ดี ผ้าม่านสีดำบดบังแสงอาทิตย์ที่กำลังทอแสงด้านนอก ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศปลุกให้คนที่ไม่ได้สติอยู่ตื่นขึ้น
"....." ไอญ่าปรือตาขึ้นมองเพดานสีขาว เธอมองไปรอบๆห้องที่ไม่คุ้น เธอประคองตัวเองนั่งพิงหัวเตียงในอาการสะลึมสะลือเพราะฤทธิ์ยาที่เขาฉีดเข้าร่างกายเธอ
"ฟื้นแล้วเหรอ เป็นไงสบายตัวไหม?" เจ้าของเสียงเข้มดังขึ้นเป็นแบล็คที่นั่งบนโซฟาในคีบบุหรี่ราคาแพงอยู่ ก้อนเนื้อข้างซ้ายกระตุกวูบทันทีที่เห็นเขา เขาเปรียบเสมือนฝันร้ายที่เธอไม่อยากฝันเห็นมากที่สุด
"นายฉีดยาอะไรใส่ตัวฉัน!" เธอรู้สึกเหมือนตัวเองอ่อนเเรง ร้อนวูบวาบข้างใน ชีพจรนั้นเต้นแรงราวกับเพิ่งวิ่งระยะไกลมา
"ก็แค่ยากล่อมประสาทธรรมดาๆ แต่แค่มันพิเศษตรงที่ฉันใช้กับเธอเยอะไปหน่อย" เขาพูดอย่างใจเย็น ก่อนจะพ่นควันสีเทาออกมาลอยหายวับไปกับอากาศ
"นายมัน..โอ๊ย!!" เพียงแค่เท้าสัมผัสกับพื้นเย็นๆร่างของเธอก็ทรุดฮวบล้มลงกับพื้น ราวกับขาทั้งสองข้างมันไม่มีเรี่ยวแรงอะไรเหลืออยู่เลย
"หึ..." เขายิ้มเยาะส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเหวี่ยงขาข้างหนึ่งขึ้นไขว้อีกข้าง
"นายมันอึก..ละ..เลว!" เหงื่อมากมายไม่รู้มาจากไหนทั้งที่ในห้องมันมีเครื่องปรับอากาศทำงานอยู่ เธอก็ยังรู้สึกร้อนวูบวาบคล้ายกับถูกปล่อยลงกองเพลิง
"เธอกำลังด่าคนที่สามารถช่วยเธอได้นะไอญ่า" เขาปรายตามองเธอเล็กน้อย เดาว่าตอนนี้ยากล่อมประสาทที่เขาสั่งมาจากฝั่งยุโรปคงกำลังออกฤทธิ์เล่นงานเธออยู่แน่ แถมในยายังถูกผสมไปด้วยยาปลุกเซ็กส์ หากเธอไม่ได้รับการช่วยเหลือ ทางเดียวที่จะหยุดมันได้ก็คือต้องตาย...
"....." เธอนั่งกำชายกระโปรงตัวเองแน่น เรียวขาอวบอิ่มเริ่มหนีบเข้าหากัน กลีบปากสีระเรื่อเม้มเข้าแล้วกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
ชายหนุ่มเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำออกสามเม็ด ทำให้เห็นแผงอกกำยำสีขาวสะอาด แต่ทว่า..มันกลับถูกประดับไปด้วยรอยสักสวยงาม
"อึก..." ไอญ่าหายใจหอบยิ่งเห็นเขาปลดกระดุมลง ความรู้สึกแปลกประหลาดก็เริ่มทำงาน เธอรับรู้ได้เลยว่าชั้นในที่เธอสวมใส่อยู่เปียกแฉะ
"ถ้าฉันลุกขึ้นออกจากห้องนี้ เธอเตรียมตัวตายไปพร้อมยาที่ฉันทดลองกับเธอไปได้เลย ฉันให้โอกาสเธอแค่บุหรี่ฉันหมดมวนนี้เท่านั้นนะ" เขาไม่ได้สงสารหรือเห็นใจมันตรงกันข้าม ยิ่งเขาเห็นเธอทรมานทุรนทุรายแบบนี้เขาก็ยิ่งรู้สึกสะใจ
"....." เธอเหลือบมองบุหรี่ในปากเขา มันเริ่มหายไปทีละนิดๆ ทางด้านแบล็คเขาขยี้บุหรี่ลงโต๊ะกระจกทั้งที่ยังไม่หมดมวน ก่อนจะหยัดกายขึ้นเต็มความสูงเดินผ่านไอญ่าไปแบบไม่ใยดี
หมับ!
"ช่วย...ด้วย..." เธอคว้ามือของเขาอย่างถือวิสาสะ ก่อนจะลุกขึ้นทั้งที่ขายังสั่นเทา สองมือประคองใบหน้าคมคายไว้อย่างหลงใหล ก่อนจะเข้าจูบเขาอย่างรวดเร็ว
"....." แบล็คยืนนิ่งปล่อยให้ไอญ่าเป็นฝ่ายรุก แค่จูบเขาก็รู้แล้วว่าเธอไม่เคยผ่านเรื่องแบบนั้นมา กลิ่นบุหรี่เจือกลิ่นน้ำหอมราคาแพงทำหัวใจดวงน้อยสั่นไหว เธอเลื่อนมือมาเป็นกำคอเสื้อเขาแทน
ผลัก!
"อ๊ะ!!" ไอญ่าถูกผลักลงไปนอนราบบนเตียงขนาดใหญ่ ไม่นานนักปีศาจร้ายอย่างแบล็คก็ย่างสามขุมเข้ามาหา
- ผู้เขียน
