วันต่อมา
เธอยืนทอดสายตายืนมองวิวอยู่หน้าระเบียงด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอมองนกที่กำลังบินไปมาบนท้องฟ้าอย่างอิสระมันทำให้เธอรู้สึกอิจฉา อยากจะมีปีกเพื่อที่จะโบยบินหนีไปในที่ๆอยากจะไป แต่นั่นมันก็เป็นเพียงแค่ความฝันลมๆแล้งๆที่ไม่มีทางเป็นจริง
"....." เธอถอนลมหายใจออกมาแผ่วเบาก่อนจะหมุนตัวกลับเข้ามาในห้องเหมือนเดิม และก็ต้องตกใจเพราะแบล็คอยู่ข้างหลัง "ตกใจหมดเลย"
"ฉันปวดไหล่มานวดให้หน่อย" เขาเอ่ยเสียงเรียบและเดินไปนั่งลงบนปลายเตียง เธอขึ้นไปนั่งชันเข่าบนเตียงค่อยๆวางมือทาบลงบนไหล่ทั้งสองข้างของเขา
"ขออะไรอย่างได้ไหม?"
"อะไร" เขาถามกลับเสียงเข้มพร้อมกับเอียงคอมาหาเล็กน้อย
"คือ...ฉันอยากเจอพี่พิม ให้ฉันไปเจอได้ไหม"
"ยัยแม่เล้าเป็นอะไรกับเธอทำไมถึงดูสนิทสนมกันขนาดนั้น?" ในแต่ละวันไม่มีวันไหนเลยที่พริมาจะไม่มาหาเขาและถามเรื่องไอญ่าจนเขาแอบคิดนะว่าสองคนนี้เป็นอะไรกัน
"พี่พิมเป็นผู้มีพระค
