เสือเดินออกมาจากห้องทำงานพร้อมกับวีระ สิ่งแรกที่เขาทำคือสอดส่ายสายตามองหาลิดาจนกระทั่งมาสะดุดตาเข้ากับร่างบางที่นอนหลับสนิทอยู่ที่โซฟา ก็ทำให้เสืออดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้นี่เขาคุยงานนานจนอีกฝ่ายชิงหลับหนีไปก่อนแล้วเหรอเนี่ย
“มาแอบหลับอยู่นี่เอง”
วีระที่เดินตามเสือออกมามองตามสายตาของเสือก็เห็นว่ามีหญิงสาวนอนหลับอยู่ก็อดประหลาดใจไม่ได้ เพราะเขาไม่เคยเห็นเสือพาผู้หญิงคนไหนมาที่ห้องนี้มาก่อนเลยเพราะมันเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่เสือหวงสุด ๆ และเธอคือคนแรกแต่พอรู้ว่าผู้หญิงที่นอนหลับอยู่เป็นใครก็อดที่จะเย้าแหย่เสือไม่ได้
ใช่ว่าเขาไม่เห็นสายตาที่เสือใช้มองลิดาตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกนั้นแตกต่างออกไปจากสายตาที่เสือใช้มองผู้หญิงคนอื่น ไหนจะเรื่องที่อยู่ ๆ ก็ลงมาคุยรายละเอียดงานกับลิดาด้วยตัวเองอีก ทั้งที่เสือไม่เคยทำมาก่อนไม่ว่าจะเป็นงานเล็กงานใหญ่แค่ไหนก็ตามเสือจะมอบหมายให้เขาเป็นคนดูแล
“ทำไมคุณลรินดาถึงมานอนอยู่ที่นี่ได้ละครับบอส”
“ถามมาก หมดธุระนายแล้วก็กลับไปได้แล้วฉันอยากพักผ่อน” เสือมองวีระด้วยสายตาดุเข้มพร้อมกับเอ่ยปากไล่วีระแบบไม่เกรงใจสักนิด แต่อีกฝ่ายก็ไม่คิดจะโกรธเคืองอะไรเพราะรู้ว่าเสือกำลังกลบเกลื่อนการกระทำของตัวเองอยู่
“หึหึ ครับ ๆ”
หลังจากวีระออกไปจากห้องแล้วเสือก็เดินไปนั่งลงที่โซฟาตัวเดียวกับที่ลิดานอนหลับอยู่ ยิ่งมองยิ่งอดใจไม่ไหวจนต้องก้มลงขโมยหอมแก้มคนนอนหลับไม่รู้สึกตัว ก็ใครใช้ให้เธอน่ารักน่ามองแม้กระทั่งยามหลับอยู่แบบนี้ ทำให้ลิดาเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมีอะไรมาสัมผัสแถว ๆ แก้ม เธองัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นหน้าเสืออยู่ใกล้แค่คืบ
“พี่เสือ เสร็จงานแล้วเหรอคะ”
“ครับ เพลียเหรอ??”
“เปล่าค่ะ ไม่รู้เผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหน”
“หิวไหม??”
“นิดหน่อยค่ะ”
“พี่ว่าเราสั่งอาหารมาทานที่นี่กันเลยดีกว่านี่ก็ดึกแล้ว”
ลิดาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาก็ต้องตกใจเพราะตอนนี้เกือบเที่ยงคืนแล้ว แสดงว่าเธอเผลอหลับไปนานเหมือนกัน
“ดึกอย่างที่พี่เสือบอกจริง ๆ ด้วย ลิดาว่าลิดากลับห้องเลยดีกว่าดึกแล้วรบกวนเวลาพักผ่อนของพี่เสือเปล่า ๆ”
“ลิดาจะกลับยังไงดึกแล้ว แล้วพี่ก็คงขับรถไปส่งลิดาไม่ไหวแล้วแน่ ๆ พี่เพลียมากเลยกลัวเกิดอุบัติเหตุ พี่ว่าลิดาค้างที่นี่แหละ”
“เอ่อ”
เสืออดเอ็นดูหน้าตาเหมือนโดนบังคับให้กลืนยาขม ๆ เข้าไปของลิดาไม่ได้ เขาเอื้อมมือไปลูบผมเธอด้วยความเอ็นดูพร้อมกับพูดดักทางความคิดของเธอ
“ไม่ต้องคิดมากเลย อีกอย่างห้องพี่มีสองห้องนอน ลิดาไปนอนห้องนอนเล็กก็ได้หรือจะไปนอนห้องเดียวกับพี่ก็ได้นะ”
“พี่เสือ!!!”
“หึหึ ไปอาบน้ำเดี๋ยวพี่หาเสื้อผ้าให้เปลี่ยน”
“ค่ะ”
เสือเดินนำลิดาเข้าไปยังห้องนอนเล็กก่อนที่ตัวเขาจะเดินกลับไปห้องนอนของตัวเองเพื่อหาเสื้อผ้าของเขาที่คิดว่าลิดาจะใส่ได้ติดมาด้วยแล้วกลับไปยังห้องนอนเล็กอีกครั้ง
เสือเปิดประตูห้องเข้ามาก็ต้องผงะให้กับภาพตรงหน้า สวยเธอสวยมากหุ่นดีกว่าที่เขาจินตนาการไว้เสียอีก อกเป็นอกเอวเป็นเอว ผิวขาวเนียนละเอียดไปทั้งตัว
“ว๊าย!!! พี่เสือ” ลิดาที่สวมเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเพิ่งเดินออกจากห้องน้ำก็ตกใจร้องเสียงหลงเมื่อเห็นเสือยืนนิ่งค้างอยู่หน้าประตู เธอรีบหันหลังให้เขาทันที
“ลิดา พี่เอาเสื้อผ้ามาให้ พี่ขอโทษที่ลืมเคาะประตู”
“ไม่เป็นไรค่ะ ลิดาขอเสื้อผ้าด้วยค่ะ” ลิดาทั้งเขินทั้งอายเกิดมาไม่เคยอยู่ในสภาพนี้ต่อหน้าผู้ชายคนไหนมาก่อน ลิดาที่ยืนหันหลังเอื้อมมือมาด้านหลังเพื่อขอเสื้อผ้าในมือเสือแต่ยังไม่ทันที่จะได้หยิบเสื้อผ้าก็หลุดมือหล่นลงที่ไปกองอยู่ที่พื้น ทำให้เธอต้องหันกลับมาโดยที่ไม่ทันได้ระวังตัวเธอชนเข้ากับแผงอกของเสือเข้าอย่างจังจนเซ
“ว๊าย!!!”
เสือรีบโอบเอวกอดลิดาไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะล้มลงไปกองอยู่ที่พื้นแต่ที่คว้าไม่ทันคือผ้าเช็ดตัวที่พันตัวเธออยู่มันหลุดลุ่ยจนเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองข้างของเธอ
เสือที่เห็นแบบนั้นถึงกับลำคอแห้งผากกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอด้วยความยากลำบาก และสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้ามันก็ทำให้ความอดทนของเขาสิ้นสุดลง เสือก้มประกบจากจูบลิดาด้วยความร้อนแรง สองมือก็ไม่อยู่นิ่งลูบไล้ไปทั่วร่างของลิดาก่อนจะเลื่อนขึ้นมากอบกุม บีบเคล้น ขยำอกอวบอิ่มที่เต็มไม้เต็มมือ สอดลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากบางกวัดพันเกี่ยวลิ้นกันไปมา แม้จะเคยจูบกับคนอื่นมาเยอะแต่เขาชอบจูบเธอที่สุดเพราะมันหวานจับใจเขา พอได้ลิ้มลองครั้งแรกก็เรียกร้องอยากจะมีครั้งต่อ ๆ ไปไม่หยุดหย่อน
เสือจูบเหมือนสูบเอาเรี่ยวแรงที่มีของลิดาไปจนเกือบหมดทำให้เธอแทบไม่มีแรงที่จะยืนอยู่จนต้องเกาะบ่าแกร่งของเขาไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว เขาผละริมฝีปากออกเผื่อให้ลิดาได้มีจังหวะหายใจทำให้ลิดามีจังหวะในการเรียกเสือเสียงเบา
“พี่เสือ”
“อืม... ครับ” เสือตอบกลับด้วยเสียงอู้อี้เพราะตอนนี้เขากำลังไล่จูบและสูดกลิ่นหอมไปตามแก้มและลำคอของลิดา เสือตัดสินใจอุ้มลิดาขึ้นแล้วเดินไปยังห้องนอนของตัวเอง
“ว๊าย!!” ลิดาที่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ร้องเสียงหลงด้วยความตกใจอารมณ์พิศวาสที่เสือก่อขึ้นก่อนหน้านี้หายไปหมดสิ้น เธอรีบใช้มือโอบรอบคอเสือไว้แน่นเพราะกลัวตัวเองจะพลัดตกลงไป
เสือวางลิดาลงบนเตียงด้วยความอ่อนโยนพร้อมกับขึ้นคร่อมตัวเธอไว้ นั่นยิ่งทำให้ลิดาตกใจยิ่งขึ้นไปอีก เธอใช้มือยันตัวเสือไว้แต่แรงเธอหรือจะสู้แรงเขาได้
“พี่ขอนะ”