พ่ายรักบ่วงซาตาน

บทที่3

“เจ๊ก็อยากช่วยเรานะน้ำหวาน แต่ก็อย่างที่เห็น ช่วงนี้ไอ้คาสิโนตรงข้ามที่มันมาเปิดแข่งกับคลับเจ๊ก็แย่งลูกค้าไปจนหมด เศรษฐกิจก็ย่ำแย่ แต่เดี๋ยวก่อนนะ…งานอะไรก็ได้จริงๆ อย่างงั้นเหรอจ๊ะ”

กระเทยสาววัยสามสิบกว่าร้องถามขึ้นอีกครั้งเมื่อจู่ๆ ก็นึกขึ้นมาได้ว่ามีอยู่อีกหนึ่งงานที่เจ้าหล่อนกำลังหาสาวสวยที่จะรับงานสำคัญยิ่งหนำซ้ำยังมีค่าตัวที่แสนแพงริบอีกด้วย ความสงสารและเห็นใจที่มีให้หญิงสาวที่เธอนั้นถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็นทำเอากระเทยสาวรู้สึกสับสนอยู่มากหากจะต้องส่งหล่อนไปทำงานที่ต้องแลกด้วยศักดิ์ศรีทั้งหมดที่มีเช่นนั้น

“จริงค่ะเจ๊ หนูทำได้หมดเลยไม่มีเกี่ยงทั้งนั้น” แต่ว่าเสียงหวานที่ดังตอบกลับมานั้นค่อยจะทำให้เธอใจชื่นขึ้นมาหน่อยเพราะนั่นมันแสดงว่าหล่อนเป็นคนตัดสินใจเองทั้งหมดไร้ซึ่งการบังคับแต่อย่างใด

“แต่งานนี้มัน…อาจจะเปลืองตัวไปสักนิดเลยนะ เราจะทำได้จริงๆ เหรอลูก”

ชญาวีร์แน่นิ่งไปชั่วครู่เมื่อได้รับคำถามที่ยากจะเอ่ยปากรับคำเพราะรู้ดีว่างานที่ว่าของเจ๊ดาวนั้นมันคืองานแบบไหน และเธอจะต้องทำอะไรบ้างเมื่อตบปากรับมันไป แต่เมื่อภาพของผู้เป็นแม่ที่กำลังป่วยหนักลอยเข้ามาในหัว วินาทีนี้เธอไม่มีเวลามาห่วงความสาวของตนเองที่รักษามาตลอดทั้งชีวิตอีกแล้ว

หากจะต้องขายตัวเพื่อและเงินมารักษาอาการป่วยของแม่เธอก็ต้องยอม!!

“ตกลกค่ะเจ๊ หนูจะทำ!” เมื่อไม่มีทางอื่นใดให้ได้เลือก นี่คงจะเป็นเพียงทางเลือกสุดท้ายแล้วจริงๆ ที่เธอจะต้องอ้าแขนรับเอาไว้ เพราะหากเลือกได้...เธอก็อยากภวนาให้มีทางอื่นให้ได้เลือกมากกว่านี้ แต่โชคร้ายเกินไปที่มันไม่มีเลยจริงๆ

เรือสำราญ กาโด้

เรือสำราญขนาดใหญ่สีขาวสะอาดตาที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกและความบันเทิง ครบสูตร ความใหญ่โตที่สามารถรองรับผู้โดยสารไปถึงห้าร้อยกว่าคนนั้นยิ่งเพิ่มหรูหรามีระดับให้กับมันเป็นอย่างดีเยี่ยม แต่ทว่าเมื่อมาถึงมือของสองมหาเศรษฐีหนุ่มแล้ว ผู้โดยสารที่จะได้รับเกียติร์ขึ้นไปล่องเรือในครั้งนี้จะมีเพียงแค่สี่ที่นั่งเท่านั้น...ด้วยการร่วมมือกับอีกๆ หลายฝ่ายๆ ทำให้ทั้งสองนั้นสามารถเช่าเหมาลำเรือสำราญได้อย่างไม่ยากเมื่อโดยทั่วๆ ไปแล้วนั้นจะไม่มีสิทธิ์กระทำเช่นนี้ก็ตามที...

ร่างกำยำในชุดลำลองแสนธรรมดาของมหาเศรษฐีหนุ่มทั้งสองสาวเท้าหนักๆ มุ่งตรงสู่เรือสำราญที่เขาสู่อุตส่าห์เช่าเหมาลำสามวันสามคืนรวดด้วยจุดประสงค์เดียวเท่านั้นนั่นคือพาเหล่าสาวๆ ที่ตนกวาดหามาได้ไปทัวน์สวรรค์อย่างที่มักจะทำทุกครั้งเมื่อธุรกิจของเขาทั้งสองที่ลงขันร่วมหุ้นกันประสบความสำเร็จทะลุเป้าตามที่คาดการเอาไว้

“แกทำให้ฉันแปลกใจอีกแล้วคาร์ล! ไหนวะสาวน้อยที่จะไปทัวน์สวรรค์ชั้นฟ้าสามวันสามคืนของแก”

มาคัสละริมฝีปากสากที่เต็มไปด้วยหนวดเคลาเล็กๆ ของตนเองขึ้นจากซอกคอขาวของแม่สาวผมบรอนที่ตนเองหามาได้เอ่ยถามผู้เป็นเพื่อนด้วยสีหน้างุนงงอย่างเห็นได้ชัด

มาคัส บาทานี่ มหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของคาสิโนหลายแห่งที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ก่อนจะหันมาบริหารกิจการส่งออกพลอยให้กับตระกูลของตนเองเมื่อไม่นานมานี้ ทั้งสองรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อของพวกเขานั้นทำธุรกิจร่วมกันมาตั้งแต่ยังไม่ได้เจอแม่ของพวกเขาเลยด้วยซ้ำ

หากจะถามว่าใครคือคนที่อีกฝ่ายสามารถตายแทนได้...คำตอบที่จะได้จากคนทั้งคู่นั้นก็คือชื่อของอีกฝ่ายอย่างไม่ต้องสงสัย ไหนจะนิสัยเจ้าชู้ที่ไม่มีใครยอมใครยิ่งทำให้ทั้งคู่นั้นกลายเป็นเพื่อนรักที่รู้ใจกันทุกเรื่องไปโดยปริยาย...

“หึ! แกอาจจะคิดไม่ถึง แต่ฉันสั่งเด็กจากคลับที่เลื่องชื่อที่สุดของย่านนี้รอไว้ที่ห้องก่อนที่แกจะมาถึงที่นี่เสียอีก มันคงจะตื่นเต้นไม่น้อยที่ต้องคอยลุ้นเอาว่าแม่สาวที่จะมาเริงระบำไปกับฉันหน้าตาทรวดทรงสวยสะบัดสักแค่ไหนแกว่าอย่างนั้นไหมวะพวก!”

มาคัสสบถคำหยาบเล็กๆ ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อได้ฟังความคิดของเพื่อนมักจะชอบทำอะไรให้ตัวเองแปลกใจอยู่บ่อยครั้ง

“ชอบเซอร์ไพร้นักระวังแกจะโดนเซอร์ไพร้เข้าเองสักวัน”

ทั้งสองตบบ่ากันเล่นอย่างเข้าใจความหมายก่อนทั้งสองจะแยกย้ายไปคนละฟางของเรือลำใหญ่เพื่อพักผ่อนก่อนที่ปาร์ตี้บาบีคิวมื้อเย็นจะเริ่มต้นขึ้นในวันแรกสำหรับการล่องเรือในครั้งนี้

คาร์ลเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีพร้อมเฝ้าจินตนาการไปถึงหญิงสาวที่เขาสั่งซื้อมาด้วยเม็ดเงินจำนวนมหาศาลจากแม่เล้าที่ชำนาญการหาเด็กที่สุดของย่าน หล่อนคงจะเจนจัดและน่าสนใจไม่น้อยที่กล้ารับงานบริการสามวันสามคืนรวดเช่นนี้

คิดได้เช่นนั้นน้องชายของเขาก็ลุกพรวดขึ้นราวกับตั้งเวลาเอาไว้ กว่าจะถึงปาร์ตี้ในตอนเย็น…

ยังคงพอมีเวลาทำความรู้จักกับคู่ของตนเองอีกนานเลยทีเดียวเชียว

อีกด้านหนึ่ง

ชญาวีร์เดินกระสับกระส่ายไปมาอยู่ในห้องนอนสุดหรูบนเรือสำราญที่มีขนาดกว้างใหญ่มโหฬารกว่าบ้านเช่าที่ตนอาศัยอยู่กับแม่เป็นสองเท่าอย่างขวัญเสีย แม้ว่าภายในใจจะหายห่วงเรื่องแม่ที่หล่อนขอเบิกเงินล่วงหน้าพาท่านไปหาหมอแล้วก็ตามที แต่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนับต่อจากวินาทีนี้ไปต่างหากที่น่าหวาดหวั่นเป็นไหนๆ

หมดสิ้นกันเสียทีความสาวที่สู่อุตส่าห์รักษามานมนาน หมดสิ้นแล้วศักดิ์ศรีของความเป็นคนที่มันเป็นเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ตนเท่าเทียมหญิงสาวคนอื่นๆ ในสังคม

กระทั่งเมื่อประตูห้องถูกเปิดออกช้าๆ หัวใจดวงน้อยกระตุกวาบ ร่างเล็กยังคงยืนสั่นอยู่ริมหน้าต่างที่กำลังเผยให้เห็นภาพวิวทิวทัศน์ของท้องทะเลสีครามสดใสแต่กลับไม่ได้ช่วยทำให้จิตใจของหล่อนกลับมาเข้าที่เข้าทางได้เลยสักนิด