รักลับ : EP27

1063 คำ

ผมเก็บของเสร็จก็เดินไปนั่งเบียดณิชา ใช้คำว่าเบียดนี่เหมาะสมสุดแล้ว เพราะตอนนี้ผมแทบจะสิงเข้าร่างณิชาแล้วล่ะครับ ฮ่า ๆ “ถ้าจะเบียดขนาดนี้นะ” ณิชาปรายตามองผมแล้วเอ่ยขึ้นมา “ทำไมเหรอ” ผมตีหน้าซื่อถามกลับไป “ก็ให้ณิชานั่งตักเลยก็แล้วกัน” ณิชาพูดจบก็ขยับตัวมานั่งคร่อมตักผม โดยที่หันหน้าเข้าหาผม ผมนี่มันไม่เคยจำจริง ๆ ว่าโดนณิชาเอาคืนตลอด! แล้วนั่งท่าแบบนี้ให้รู้สึกไรได้อะ นอกจากรู้สึกอยาก! “เดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก” ผมไล่สายตามองต่ำ ให้ณิชาได้เข้าใจว่าผมหมายถึงอะไร “โบ๊ทก็ระวังเจ็บตัวนะ” ฮั่นแน่... มีย้อนแบบนี้ด้วยว่ะ แถมยังยิ้มยั่วแล้วขยิบตาใส่ผมอีก ทำเอาผมต้องยิ้มตาม “โอ๊ย ๆ เจ็บ” ผมร้องโวยวายออกมาด้วยความเจ็บ เมื่อโดนณิชาดึงหู “ฮ่า ๆ ๆ สมน้ำหน้าไอ้คนหื่น” เจ็บตัวจริง ๆ ด้วยโว้ยยยย หลังจากที่โดนณิชาทำร้ายร่างกาย ผมก็ได้แต่นั่งเงียบ ๆ เจียมเนื้อเจียมตัวไม่หือไม่อืออะไรทั้งนั้น ห้าโมงเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม