รักลับ : EP1
1203 คำ
CHAPTER 1
“ลุงชัยปิดร้านทำไมวะ”
“เออ แล้วแบบนี้จะไปกินข้าวที่ไหนดีวะ”
“ไปร้านป้ากูไหมล่ะ หน้ามหาลัยเควินท์คินชิปส์” ผมเสนอร้านป้าของตัวเองขึ้นมา พวกเพื่อนผมก็หันมายกยิ้มกันทันที
แต่ละคนไม่มีใครปฏิเสธ อีกทั้งยังขึ้นรถ ขับตรงไปยังร้านป้าของผม ที่ตกลงพร้อมใจกันไปที่นั่นแบบไม่มีข้อโต้แย้ง แม้ว่าจะไกลไปสักหน่อย ก็เป็นเพราะว่า...
1.ป้าผมทำอาหารอร่อย
2.ร้านอยู่ที่หน้ามหา’ลัยที่ไอ้พวกอริของพวกผมเรียนนั่นเอง
อาจจะได้ถ่ายรูปเช็กอินกวนตีนหรือปั่นประสาทพวกมันได้บ้าง หรือถ้าฟ้าเป็นใจก็คงได้เจอพวกมัน
ไม่ได้เจอกันมานานรู้สึกคันไม้คันมืออยากซัดหน้า หรือได้พูดปั่นประสาทพวกมันสักหน่อยให้พอกระชุ่มกระชวย
แต่จะว่าปั่นประสาทก็ไม่เชิง เพราะมันได้เกิดขึ้นจริงแล้ว…
“ณิชายังคุยกับมึงอยู่ไหมวะ” ไอ้ว่านนั่งหน้าคู่กับคนขับอย่างไอ้จักร มันหันมาถามผม
“คุย” ผมตอบมันไปสั้น ๆ แล้วล้วงเอาสมาร์ตโฟนออกมาดู ว่ามีแจ้งเตือนจากคนที่เพื่อนผมถามถึงหรือเปล่า
ปรากฏว่า... ไม่มี
หายไปไหนวะ?
“คิ้วผูกโบว์งี้ ไม่ใช่ว่าณิชาเทมึงแล้วนะ” ไอ้ดอมนั่งข้าง ๆ ผม มันถามขึ้นมา ทำให้ไอ้โจ๊กที่นั่งอยู่ถัดไปต้องชะโงกหน้ามามองหน้าผม
“เทเชี่ยไร เขาอาจจะไม่ว่าง” แม้ว่าในใจลึก ๆ จะคิดแบบที่เพื่อนผมถาม แต่ผมก็ต้องเรียกความมั่นใจด้วยการพูดแบบนี้
ผมนั่งจ้องหน้าจอสมาร์ตโฟนมาตลอดทาง ก็ไร้แจ้งเตือนจากณิชาอยู่ดี ผมเลยเก็บเข้ากระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม เพราะตอนนี้กำลังจะถึงร้านป้าผมแล้ว
แต่ใบหน้าที่เคร่งเครียดของผมก็มีรอยยิ้มผุดขึ้นมา ไม่ได้คุยกับณิชาแต่ได้เจอคู่อริแทน ก็พอทดแทนกันได้อยู่
“พี่ชายณิชานี่หว่า” ไอ้จักรเอ่ยขึ้นมา แล้วหันมาพยักหน้าให้กัน
ใช่แล้วครับ พี่ชายของณิชาก็คือราเชนทร์ อริของเพื่อนผมนั่นเอง ไอ้เวรนี่มันแย่งคนรักของเพื่อนผมไป ตอนช่วงนั้นไอ้ว่านเพื่อนผมมีน้ำตาแทบทุกวัน มันรักน้ำส้มมาก กว่ามันจะทวงคืนกลับมาได้ก็ใช้เวลาพอสมควร แต่ก็ดันไม่จบเท่านี้ น้ำส้มดันจ้องจะกลับไปหาราเชนทร์อยู่ตลอด
ที่ผมคุยกับณิชา ก็มีอยู่เหตุผลเดียวนั่นแหละครับ...
เอาคืนราเชนทร์!
อยากให้มันได้รู้ซึ้งถึงความรู้สึกในตอนที่ต้องเสียคนรักไปบ้าง และอยากให้คนที่มันรักต้องเสียใจเพราะถูกทิ้ง ก็ต้องเล่นกันด้วยวิธีนี้แหละครับ
กฎของพวกผมก็มีแค่ข้อเดียวสำหรับเกมนี้คือ... ผมห้ามรักณิชา
ปึก!
พวกผมเอาขวดน้ำมาวางกระแทกลงบนโต๊ะ ที่ไอ้พวกเวรนั่นนั่งอยู่ พวกมันเงยหน้าขึ้นมาเห็นว่าเป็นพวกผมเอง สายตาก็กลายเป็นหมาบ้าทันที
“ไงวะพวกมึง ไม่เจอที่ผับเลย ไม่กล้าไปเหรอวะ”
“พวกมึงนี่มันก็แปลกคนเนอะ กูไม่ไปแทนที่จะชอบ เมียมึงจะได้ไม่ต้องมาเกาะแกะกู หรือว่า... เมียมึงยังคิดถึงกูอยู่วะ”
ไอ้เชนทร์ตอบกลับไอ้ว่านไปแบบนี้ ก็แทงใจดำเพื่อนผมเข้าเต็ม ๆ ทำเอาไอ้ว่านถึงกับนิ่งไป เพราะที่ไอ้เชนทร์พูดมามันคือเรื่องจริง
น้ำส้มยังคิดถึงไอ้เชนทร์ พวกผมถึงได้แค้นมันอยู่นี่ไง
“ทำเป็นปากดีไปเถอะไอ้เชนทร์” ไอ้ดอมตอบกลับไป
“ระวังนะ ระวังว่าพวกกูจะแย่งของรักของหวงของพวกมึงมาอีก” ตามด้วยไอ้โจ๊ก
“จะใครดีล่ะ จะเมีย หรือจะน้องสาวดี แต่เอ๊ะ จะเอาน้องสาวของใครดี” คราวนี้ผมเอง
ผมแกล้งพูดให้พวกมันไขว้เขว ทั้งที่ความจริงพวกผมมีเป้าหมายอย่างณิชาอยู่แล้ว
“มึงมีน้องสาวฝาแฝดนี่หว่า มึงเองก็มีน้องสาวใช่ป้ะไอ้ภณ” ไอ้จักรช่วยขยี้เข้าไปอีก
แต่คนที่เดือดหนักสุดกลับกลายเป็นไอ้ภณ มันถึงกับตะคอก “อย่าเสือกมายุ่งกับน้องกู”
สายพิณน้องของไอ้ภณนี่เป็นเพื่อนของยัยเบสท์ น้องสาวต่างพ่อของผมเอง ผมไม่แตะหรอก เด็กเกิน หันไปยุ่งกับสาวสวยหุ่นดีอย่างณิชาดีกว่าเยอะ
คนเดือดปุด ๆ อย่างไอ้ภณไม่จบที่การตะคอก มันเหวี่ยงไอ้จักรเข้ากับมุมโต๊ะ อีกทั้งยังใช้ตีนยันแผ่นหลังไว้อีก
พวกผมจะรออะไรล่ะครับ เข้าไปช่วยเพื่อนจนเกิดการตีกันเละ!
แยกออกจากกันได้ก็เพราะรปภ. เข้ามาแยก ผมหันไปมองป้าบัวด้วยความรู้สึกผิด สีหน้ายัยเบสท์ที่มองมาก็อาฆาตพอสมควร
แต่ผมไม่ได้สนใจน้องตัวเองสักเท่าไหร่ แทบไม่ได้นับว่าเป็นน้องเลยด้วยซ้ำ! เกิดมาเพื่อแย่งความรักไป เรื่องอะไรที่ผมจะนับญาติด้วย
“ไอ้พวกอันธพาล หาเรื่องชกต่อยกันไปวัน ๆ ทำคนอื่นเขาเดือดร้อน สวะ!!!” ยัยเบสท์ตะคอกใส่พวกเราทุกคน ยัยนี่ก็กล้าบ้าบิ่นเกินไป
“ปากดีเหรอมึง” ไอ้ดอมพยายามดิ้นให้หลุดจากการจับกุมของรปภ. น้ำเสียงดุดัน แววตาแข็งกร้าว โมโหไอ้พวกเวรนั่น แล้วยังมาเจอน้องผมด่าอีก
แต่ถึงขั้นจะทำร้ายยัยเบสท์ มันก็เกินไป ผมจะห้ามมันแต่ก็ดันไม่ทันไอ้อิฐ
“อย่าแตะผู้หญิงนะมึง” ไอ้อิฐยกขาขึ้นกั้นไอ้ดอมเอาไว้
ผมมองไอ้อิฐด้วยความงง ที่ช่วยน้องสาวผมไว้นี่ แค่ช่วยตามเพื่อนมนุษย์ หรือเป็นเพราะคิดอะไรกับน้องผมกันแน่
ผมยังไม่ทันได้พูดได้ทำอะไร ก็ถูกลากออกมาที่รถ รปภ.ออกคำสั่งให้พวกเรากลับมหา’ลัย ถ้าไม่อย่างนั้นอาจจะต้องไปโรงพักแทน
พวกผมจึงยอมกลับแต่โดยดี แต่ไม่ได้กลับมหา’ลัยนะครับ ไปโรงพยาบาลกันก่อน เพราะไอ้จักรหัวแตกจากการที่โดนไอ้ภณเอาเก้าอี้ฟาด
ระหว่างที่รอไอ้จักรทำแผล ผมก็เข้าไอจีของณิชา เผื่อว่าจะเจอความเคลื่อนไหวอะไรบ้าง
แต่ก็ไม่มีเลย
หัวคิ้วย่นเข้าหากันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าจะโดนเทตอนนี้เท่ากับว่าต้องเปลี่ยนแผนใหม่หมด ซึ่งก็ยากไปอีก
การแก้แค้นก็อาจจะล่มลงได้...
**********
เรื่องนี้มี 2 คู่นะคะ เนื้อเรื่องคนละเซ็ตกันกับเรื่องอื่น ๆ ที่ลงมาก่อนหน้านี้นะคะ ^^
- ผู้เขียน
