ผมเดินคอตกกลับไปที่โต๊ะอาหาร มองณิชาตักข้าวกินอย่างมีความสุข
ใช่ซี๊ เอาคืนผมได้นิ
ผมนั่งกินแบบเงียบ ๆ เจียมเนื้อเจียมตัว กลัวว่าแกล้งอะไรไปแล้วจะโดนเอาคืน
กินกันอิ่ม... ผมหมายถึงกินข้าวน่ะครับ แต่คงไม่มีใครคิดไปไหนต่อไหนแบบผมใช่ไหมครับ เออนั่นแหละ กินอิ่มแล้ว ผมก็ทำหน้าที่เป็นแฟนที่ดี ช่วยแฟนสาวล้างจาน
กลัวเธอจะไม่ประทับใจน่ะครับ เดี๋ยวจะไม่เข้าห้องนอนกับผมซะ
นี่ผมไม่ได้หวังอะไรเลยนะครับ จริงจริ๊งงงง
“ไม่มีไรให้ดูเลยอะ” ผมกดรีโมตเปลี่ยนช่องทีวีทีละช่องแล้วเอ่ยออกมา
“เยอะแยะ แต่ไม่ดูสักช่อง” ณิชาปรายตามองผม
สายตานี่แบบ น่าจับทำเมียตอนนี้เลยอะ กวนนัก!
“ไม่มี... ไปดูทีวีในห้องนอนดีกว่าน่าจะมีรายการอะไรให้ดูบ้าง” ผมหันไปยักคิ้วให้คนข้าง ๆ
ณิชากลอกตาไปมา คล้ายจะเอือมระอาเอามาก ๆ
หรือไม่ใช่แค่คล้ายแต่เอือมจริง ๆ วะ
“ไปเปล่า” ผมถามต่อ เอาแต่กลอกตาอยู่ได้ เอ้อออ ณิชานี่
“ไปก็ไป” เส
