หอกโล่ปะทะกันเอง : 1.7

1115 คำ

"ทหาร แยกพวกนางออกจากกัน" ในศาลเริ่มวุ่นวายเมื่อสองแม่ลูกแตกฝั่งกันเสียเอง "ท่านแม่ เมื่อกี้ไม่ใช่ข้า ข้าไม่ได้ตั้งใจพูดเช่นนั้นนะเจ้าคะ" "หุบปาก! นางลูกชั่ว ข้านึกดีใจที่ตอนแกล้งไม่ได้สติมีบุตรสาวเช่นเจ้าคอยยืนยันความบริสุทธิ์ให้ข้า แต่สุดท้ายเจ้ากลับเป็นคนผลักข้าตกเหวเสียเอง" ริมฝีปากบางซูเหยาโค้งขึ้นสูงทั้งสองข้าง ช่างสะใจเสียจริง สองแม่ลูกที่ช่วยกันทำความชั่ว สุดท้ายพังด้วยปากของตนเอง ถึงแม้ส่วนหนึ่งจะมาจากการวางยาของนางก็เถอะ "เดี๋ยวนะเจ้าคะ เมื่อครู่ทุกท่านได้ยินอย่างที่เซียนเอ๋อร์ได้ยินหรือไม่เจ้าคะ" เพราะไม่เห็นมีใครเอะใจอะไรกับคำพูดของเจินซู่ เฟิงซูเหยาเลยรีบเอ่ยให้ทุกคนฉงนใจตามนาง "ใช่ที่ฮูหยินรองกล่าวว่าแกล้งไม่ได้สติหรือไม่" ไป๋เจิ้นหยางเก็บพัดลงบนฝ่ามือเรียกความเงียบสงบคืนกลับมาอีกครั้ง "เซียนเอ๋อร์นึกว่าหูแว่วไปคนเดียวเสียแล้ว" เฟิงซูเหยารีบราดน้ำมันลงบนกองไฟให้โหมไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม