“ถ้าลุงแผนกับป้าพรไม่ขัดข้องผมจะจัดงานแต่งโดยเร็วที่สุด คิดว่าไม่เกินต้นเดือนหน้าที่กำลังจะมาถึง”
พ่อเลี้ยงเดชสรุปหลังจากเสนอสินสอดและทองหมั้นชนิดที่ว่าป้าพรได้ยินแล้วตาโต พูดอะไรไม่ออก ได้แต่นึกในใจว่าเหมือนได้ส้มหล่นอีกครั้งเพราะว่าสินสอดที่พ่อเลี้ยงเสนอให้นั้นเยอะกว่าของทัดดาวหลายเท่า
“อันที่จริงพ่อเลี้ยงไม่ต้องให้สินสอดเยอะขนาดนี้ก็ได้… ผมไม่ได้ต้องการเงินทองมากมายขนาดนี้ ที่ผมต้องการก็คือขอให้พ่อเลี้ยงสัญญาว่าจะรักและดูแลลูกสาวของผมตลอดไปโดยไม่ทิ้งขว้าง… ”
เป็นคำพูดที่ออกมาจากใจของพ่อคนหนึ่งที่รักและห่วงใยลูกสาวปานดวงใจ
“ได้ครับ… ผมให้สัญญา… ”
พ่อเลี้ยงเดชกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ทำเอาดอกแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆ ป้าพรถึงกับน้ำตาซึมออกมา
“งั้นระหว่างนี้ให้ดอกแก้วย้ายไปอยู่บ้านผมได้เลยนะครับเพื่อจะได้คุ้นเคยกับเรือนหลังใหม่ พรุ่งนี้ผมจะเรียกช่างมาต่อเติมห้องนอนใหม่ ทำให้กว้างขวางขึ้น
