ชิงเฉิงมุดรั้วออกมาภายนอก และแลบลิ้นเบาๆ ใบหน้าอ่อนเยาว์มีอารมณ์สนุกสนานยิ่งนัก นางเร่งออกไปที่ตลาด และตรอกการค้า ร่างอ่อนบางเดินซื้อหาของกินและสิ่งของที่นางชอบ เงาร่างหนึ่งติดตามนางมาตลอดทาง โดยที่ชิงเฉิงมิรู้สึกตน
จวบจนถึงยามตะวันใกล้จะตกดิน ชิงเฉิงรู้สึกมีความสุขนัก นางเดินกลับมาทางจวนและกระโดดโลดเต้นเหมือนกระต่าย
รถม้าคันหนึ่งวิ่งมาจวบจนจะถึงทางเลี้ยว ชิงเฉิงกระโดดโลดเต้นและมองเห็นจึงหลบที่ข้างทาง แต่ทว่ามือๆหนึ่งกลับผลักนางสุดแรง และถีบนางเข้าหารถม้านั้น
พลั่กกก !!!!
กรี้ดดดด !!!!
กรี้ดดดดด!!!!
รถม้าคันนั้นหยุดมิทัน ชนเข้ากับร่างของชิงเฉิงอย่างรุนแรง นางสลบไปและมีผู้นำนางขึ้นไปบนรถม้าทันที รถม้าวิ่งไปผู้คนคุยกันในรถม้า
“ท่านพี่เราจะมิพานางไปหาหมอจริงๆหรือ”
ชายคนหนึ่งคุยกับชายอีกผู้หนึ่ง ชิงเฉิงแกล้งสลบไป ภาวนาให้ชายสองคนนี้พานางส่งโรงหมอ แต่ทว่าชายอีกคนหนึ่งนั้นกลับมิตอ
