ชิงเฉิงมิยอมคลายมือลงจากเรือนผมของเซี๊ยะกง จนผู้คนต่อเปลนำมาหามเซี๊ยะกงเข้าไปที่ในจวน ชิงเฉิงจึงถอยออกและเดินตามไปในจวน ด้านหลังสำนักคุ้มภัย มินานเสียงอึกทึกที่ภายนอกก็ดังลั่น ยามพบว่าชายชุดดำคือสำนักคู่แข่งกัน ผู้เฒ่าฝานเนื้อเต้น ส่งคนไปถล่มสำนักคุ้มภัยนั้นคืนและร้องเรียนไปยังวังหลวงโดยพลัน
ระหว่างนี้ คุณชายใหญ่ที่กำเนิดจากฮูหยินรองและคุณชายสาม ก็ต้องช่วยเหลือควบคุมกิจการแทนเซี๊ยะกงไปก่อน แต่ทั้งสองนี้ มิมีฝีมือในทางวรยุทธล้ำเลิศเท่าเซี๊ยะกงนัก ท่านพ่อและท่านปู่จึงกังวลยิ่ง
ยามที่ผู้คนไปจัดการสิ่งต่างๆและสาวใช้ยังมิมา จึงเป็นนางที่ต้องซับเลือดและล้างแผลให้เซี๊ยะกงไปก่อน ชิงเฉิงมือสั่นเทา ยามมองแผลสดๆที่มีรอยด้ายร้อยเอาไว้ นางทั้งตื่นตระหนกทั้งหวาดกลัว แต่ยามที่นางกำลังสับสนในใจนั้นเสียงตวาดของเซี๊ยะกง ก็ดังขึ้นมาในอากาศ จนนางสะดุ้งเฮือก....
"ชิงเฉิง...เจ้าอย่าหวังว่าข้าจะตายให้เ
