ตอนที่ 59
ปรางอินท์รีบอาบน้ำอย่างรวดเร็ว อากาศยิ่งค่ำลงเท่าไหร่ ดูเหมือนว่าน้ำจะเย็นลงเท่านั้น และห้องนี้ก็ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นเหมือนที่เรือนเล็กริมธารน้ำตกเสียด้วย แต่แล้วเมื่อร่างบอบบางก้าวออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่มีผ้าขนหนูพันกายเพียงผืนเดียวก็ต้องชะงักงัน เมื่อพบบุคคลที่ไม่ต้องประสงค์กำลังทอดกายอย่างสบายบนเตียงในห้องใหม่ของเธอ
“คุณ...เข้ามาได้ยังไง”
ภาคินขยับกายลุกขึ้นนั่งหันมาเผชิญหน้ากับหญิงสาว ดวงตาของเขากวาดไปทั่วกายงามที่มีเพียงผ้าขนหนูห่อหุ้มอยู่อย่างพอใจ เรือนผมสีน้ำตาลเข้มที่เคยปล่อยสยายถูกรวบเก็บเหน็บด้วยกิ๊บตัวใหญ่ด้านหลังศีรษะเล็ก ใบหน้าสวยจึงโดดเด่นนักในยามนี้
ปรางอินท์เผลอยกมือขึ้นกอดอกแน่น นวลหน้าใสแดงก่ำพร้อมทั้งร้อนวูบวาบเมื่อสบกับตาคมเข้า เรือนกายบางแทบจะเบียดแทรกเข้าไปกับประตูห้องน้ำเมื่ออีกฝ่ายสาวเท้าเข้ามาหาด้วยท่าทางที่มุ่งมั่น เรือนกายสูงใหญ่อุดมด้วยความสวยงาม
