ตอนที่ 50
เรือนหลังเล็กดูเงียบเหงาไปถนัดใจ หลายวันแล้วที่ภาคินไม่ได้กลับมาที่รีสอร์ต ปิลันต์จึงเป็นคนทำหน้าที่คอยเฝ้าดูแลปรางอินท์ตามคำสั่งของเจ้านายหนุ่ม และหลายวันมานี่เขาไม่ได้พาหญิงสาวออกไปทำงานในไร่อีกแล้ว เจ้านายเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเมื่อเขาบอกไป ชายหนุ่มจึงคิดทึกทักเอาเองว่า ในเมื่อนายไม่สั่ง เขาก็จะไม่พาออกลำบากตรากตรำทำงานกลางแดดกลางฝน
ทางด้านหญิงสาวก็นิ่งเงียบ ไม่พูดไม่จา วันๆ ทำงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ ทำกับข้าวเผื่อเขาเพราะปิลันต์ปักหลักนอนเฝ้านกน้อยของเจ้านายอยู่ที่ห้องนั่งเล่นทุกวัน จากนั้นเธอก็ขังตัวเองอยู่ในห้องไม่ออกไปไหน ตกเย็นจะได้ยินเสียงของปรางอินท์คุยโทรศัพท์กับพี่สาวเบาๆ
ภาคินไม่ได้ห้ามไม่ให้เธอออกไปไหน และยังทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้ใช้อย่างใจป้ำอีกด้วย เขาทำตามที่พูด ไม่ขัง ไม่บังคับ ไม่ขังตัวแต่ขังใจของเธอให้จองจำอยู่ที่นี่ไปไหนไม่ได้
“วันนี้ผมจะไปติดต่องานให้เจ้านายที่ตัวจัง
