ตอนที่ 27
ปรางอินท์ทำอะไรไม่ได้เลยเมื่อต้องเผชิญกับความเร่งเร้าแปลกใหม่ที่ไม่มีกลิ่นอายของความรุนแรงดังเช่นครั้งก่อนเจือปนแม้สักน้อยนิด ผิวกายของเธอกำลังร้อนผ่าวขึ้นอีกครั้ง ความร้อนที่ไม่ได้มาจากพิษไข้ ความร้อนที่เกิดจากไฟแห่งความเสน่หาที่อีกฝ่ายเพียรเฝ้าจุดใส่กาย หญิงสาวหายใจกระเส่าแรง สัมผัสเร่งเร้าทำเอาใจวาบหวามไหวตลอดเวลา ดวงตาคู่งามปรือปรอย สมองกำลังมึนงงสับสน ครั้งที่แล้วความเจ็บทำให้ฮึดสู้ ต่อต้าน ดิ้นรนหนี แต่คราวนี้ความเร้าระทึกแม้จะหนักหน่วงไปบ้างในบางครั้ง กลับไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บ ใจอ่อนๆ เต้นโลดแรงจนเธอกลัวว่ามันจะเต้นออกมานอกอก ความร้องเรียกที่เขาปลุกเร้าดูเหมือนจะสูบเอาเรี่ยวแรงออกจากร่างของเธอจนหมดสิ้น สติกระเจิดกระเจิงเสียจนควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป
ภาคินกดยิ้มลึกอย่างพอใจ ยามที่เงยหน้าขึ้นมองดวงหน้าสวยที่บัดนี้เจือไปด้วยไฟพิศวาส ตาคมดุเปลี่ยนเป็นดำลึกขึ้นหลายเฉดสีเมื่
