“ประวัติคุณฉาวโฉ่จะตาย ไม่รู้หรือไง” ดารินรับกระป๋องเบียร์มาจิบเบาๆ อย่างเสียไม่ได้
“ไม่มีหรอก แต่ถ้าเป็นเคนน่ะเพียบเลย” โจเซฟโยนความดีความชอบไปให้เพื่อนรักอย่างเนียนๆ
“คุณไปที่ร้านกาแฟนั่นทำไมคะ” ดารินต้องการจะรู้เหตุผลจริงๆ ที่อีกฝ่ายมาทำดีด้วย
“...” โจเซฟถึงกับนิ่งไปชั่วขณะ
“จะบอกหรือไม่บอก” เธอเอ่ยเร่ง
“ผมเข้าไปส่องในไอจีของคุณแล้วเห็นว่าคุณชอบไปที่ร้านนั้นบ่อยๆ ก็เลยลองแวะไปดูน่ะ” โจเซฟบอกตามตรง
“ไม่จริงอะ” ดารินส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อ
“ก็คุณบล็อกเบอร์โทรผมทำไมล่ะ” คนที่รู้ใจตัวเองช้า บอกเสียงอ่อนอย่างรู้สึกนอยด์ๆ
“ก็ไม่อยากคุยด้วยแล้วน่ะสิ” ดารินยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่มราวกับต้องการให้แอลกอฮอล์ชะล้างความเจ็บช้ำใจและเรื่องราวแย่ๆที่ผ่านมา
“ได้ไง” โจเซฟเหลือบมองก่อนจะคีบเนื้อย่างที่สุกได้ที่วางลงในชามใบใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าของสาวเจ้า
“ชิ!” ดารินมองค้อนก่อนจะหยิบกรรไกรมาตัดเนืื้อ
