ตอนที่ 1 บทนำ
438 คำ
ฉึ่บ!!!
สิ้นเสียงของกรรไกรผ่าตัดแยกเนื้อเยื่อจากกัน ด้วยฝีมือซิลค์นายแพทย์หนุ่มดีกรีผู้อำนวยการโรงพยาบาล ใบหน้าคมคายเงยขึ้นทันที เอียงส่งสัญญาณให้หมอผู้ช่วยรับผิดชอบอาการคนไข้ต่อ
"ขอบคุณอาจารย์นะคะ" ตามด้วยเสียงของพยาบาลประจำห้องผ่าตัด เอ่ยกล่าวต่อนายแพทย์หนุ่มผู้รับผิดชอบเป็นหัวหน้าทีมครั้งนี้
ซิลค์พยักหน้าตอบรับเล็กน้อย ยืนลำตัวตรงนิ่งความสูงเกินร้อยแปดห้า ทำให้ผู้ช่วยต้องเขย่งปลายเท้าปลดปมผูกชุดผ่าตัดด้านหลัง เพื่อกันเชื้อโรคแปดเปื้อนไปยังพื้นที่นอกเขตควบคุม
ผับSK
"เฮียไม่คิดจะมีเมียบ้างเหรอ" ภาคินลองใจถามซิลค์ รุ่นพี่หนุ่มแสนเย็นชา ใบหน้าเรียบนิ่งไม่ได้เข้ากับบรรยากาศสักนิดเดียว ขณะร่วมโต๊ะดื่มสังสรรค์ ตรงโซนวีไอพีเฉพาะพวกเขา
แม้ว่าเสียงดนตรีจะดังครึกครื้นขนาดไหน มีสิ่งยัวยุมากมาย ก็ไม่เคยเห็นเอนไหวสักนิดเดียว
"ไม่" ซิลค์ตอบน้ำเสียงเข้ม ถลกแขนเสื้อเชิ้ตขาวขึ้นข้อศอก นั่งเอนหลังพิงพนักโซฟา จับแก้วเหล้าสีอำพันยกดื่ม หลังจบเคสผ่าตัดรักษาสมองเสร็จสิ้น
เขาไม่ได้รู้สึกฉาบฉวยมีช่วงเวลาสนุกดั่งมนุษย์คนอื่น ในขณะที่คนรอบตัวล้วนกอบโกยความสุขมากมาย มีครอบครัวสมบูรณ์กันหมดแล้ว
"แหม่..ถ้ามีเมียแล้วเหมือนติดคุกแบบมึง กูยอมตายดีกว่า" ฮาเกนรีบตะเบ่งเสียงบอก จับแก้วเหล้าสีอำพันสะท้อนน้ำแข็งชนกับรุ่นพี่ เพ่งสายตาเยาะเย้ยเพื่อนชายแทน
"ว่าแต่กูไอเกน! ไม่ว่าคนนู้นบ้างล่ะ แบบนั้นอะเรียกติดเมียชัดๆ" ภาคินเอียงใบหน้าบอกให้ทุกคนเหลียวดู ซึ่งไม่ใช่ใครนอกจากซายน์ กำลังยืนชะเง้อมองผ่านกระจกใส ภรรยาสาวออกลีลาเต้นกับเพื่อนด้านล่าง
"นี่ถ้าเฮียไม้ไม่ติดพาลูกเมียไปเที่ยว คงอยู่ครบหน้าแล้วเนอะเฮีย" ฮาเกนเอ่ยบอก วันเวลาเปลี่ยนทุกคนเริ่มเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ เลือกสนใจจริงจังเรื่องอนาคตมากกว่ามั่วสนุกไปวันๆ
"เฮียจะไปอเมริกานี่ ขอของฝากด้วยนะครับ" เอเดนที่นั่งเงียบอยู่นาน รีบพูดขึ้นจับขวดเครื่องดื่มเทรินเอาใจ
"อย่าลืมของผมล่ะเฮีย ขอแปลกๆนะ" ซายน์พอมองภรรยาเริ่มเข้าที่แล้ว เลยวางใจกลับมานั่งลงตำแหน่งเดิม พยักไหล่สะกิดพี่ชายหยอกแกล้ง ไม่ว่าจะทำอย่างไร เขาก็ดูไร้ความรู้สึกจริงๆ
..........................
สวัสดีกับเรื่องใหม่ของน้องสายนะคะ แนะนำว่ากดติดตามไว้เลยคนับ
- ผู้เขียน
